Na 300 uur in Slay the Spire is de 1000-jarige kloof met het onverwachte roguelike vervolg precies wat ik nodig heb om me er weer in te trekken

Zelfs nadat ik de afgelopen zes jaar letterlijk honderden uren in Slay the Spire heb doorgebracht, denk ik niet dat ik ooit een vervolg had verwacht. Dit is een spel dat een genre op gang heeft gebracht, maar volgens mij was de hele roguelike deckbuildingrage overbodig geworden nadat Slay the Spire de hele zaak had geperfectioneerd.

Je zou je dus kunnen voorstellen dat het nieuws dat ontwikkelaar MegaCrit Slay the Spire 2 aan het ontwikkelen was, na jaren van stilte rond het volgende project, als een gemengde zegen zou voelen. Als de eerste game een heel genre had “geperfectioneerd”, waarom zou ik dan een vervolg nodig hebben? Slay the Spire is, net als de meeste roguelikes, een spel waarin je steeds weer hetzelfde doel probeert te bereiken, waarbij je je aanpast aan de obstakels en mogelijkheden die het spel je voorschotelt.

Dat betekent dat in het genre uitbreiding het vaak wint van herhaling als het erom gaat spellen langer in leven te houden. Uitzonderingen op die regel zijn er zeker en ik ben benieuwd hoe Hades 2 voortborduurt op de verhalende elementen van zijn voorganger. Maar de trailer van Slay the Spire 2 bevat niet veel dat het bestaan van een volwaardig vervolg rechtvaardigt – een nieuwe klasse en nieuwe vormgeving zijn de belangrijkste kenmerken en dat zou wel eens moeilijk te verkopen kunnen zijn.

Hallo… alweer

Slay the Spire 2

(Afbeelding credit: MegaCrit)

Graaf echter wat dieper en het meest interessante aspect van dit vervolg springt eruit. Het verhaal van Slay the Spire is verre van het grootste verkoopargument, maar de game is wel gebaseerd op een fascinerende, mythische overlevering; het gestage besef van de vele, vele keren dat je de toren hebt beklommen, de vogel- en reptielensekten die je op je weg naar boven achtervolgen en hinderen; het mysterieuze conflict tussen het corrupte Heart of the Spire en je al even mysterieuze walvisachtige weldoener, Neow.

Neow, die je elke keer dat je de Spire beklimt op weg helpt, is de kern van wat mij het meest interesseert aan dit vervolg. Slay the Spire 2 speelt zich 1000 jaar na de gebeurtenissen in de eerste game af en Neow – die je na elke tocht terugbrengt en alleen rust als je de eindbaas van de game hebt verslagen – is er om je opnieuw te begroeten. De precieze toedracht achter je eigen lange levensduur moet nog worden ontdekt, maar het lijkt duidelijk dat deze welwillende walvisoverheerser daar een belangrijk onderdeel van is.

Lees verder  Lego Fortnite is mijn nieuwe obsessie, maar ik ben er nog steeds niet van overtuigd dat het (of iets anders) ooit het gevoel van verwondering van Minecraft kan evenaren

Zelfs nadat ik de afgelopen zes jaar letterlijk honderden uren in Slay the Spire heb doorgebracht, denk ik niet dat ik ooit een vervolg had verwacht. Dit is een spel dat een genre op gang heeft gebracht, maar volgens mij was de hele roguelike deckbuildingrage overbodig geworden nadat Slay the Spire de hele zaak had geperfectioneerd.

Je zou je dus kunnen voorstellen dat het nieuws dat ontwikkelaar MegaCrit Slay the Spire 2 aan het ontwikkelen was, na jaren van stilte rond het volgende project, als een gemengde zegen zou voelen. Als de eerste game een heel genre had “geperfectioneerd”, waarom zou ik dan een vervolg nodig hebben? Slay the Spire is, net als de meeste roguelikes, een spel waarin je steeds weer hetzelfde doel probeert te bereiken, waarbij je je aanpast aan de obstakels en mogelijkheden die het spel je voorschotelt.

Dat betekent dat in het genre uitbreiding het vaak wint van herhaling als het erom gaat spellen langer in leven te houden. Uitzonderingen op die regel zijn er zeker en ik ben benieuwd hoe Hades 2 voortborduurt op de verhalende elementen van zijn voorganger. Maar de trailer van Slay the Spire 2 bevat niet veel dat het bestaan van een volwaardig vervolg rechtvaardigt – een nieuwe klasse en nieuwe vormgeving zijn de belangrijkste kenmerken en dat zou wel eens moeilijk te verkopen kunnen zijn.

Hallo… alweer

(Afbeelding credit: MegaCrit)

Graaf echter wat dieper en het meest interessante aspect van dit vervolg springt eruit. Het verhaal van Slay the Spire is verre van het grootste verkoopargument, maar de game is wel gebaseerd op een fascinerende, mythische overlevering; het gestage besef van de vele, vele keren dat je de toren hebt beklommen, de vogel- en reptielensekten die je op je weg naar boven achtervolgen en hinderen; het mysterieuze conflict tussen het corrupte Heart of the Spire en je al even mysterieuze walvisachtige weldoener, Neow.

Frenk Rodriguez
Hallo, mijn naam is Frenk Rodriguez. Ik ben een ervaren schrijver met een sterk vermogen om duidelijk en effectief te communiceren via mijn schrijven. Ik heb een diepgaande kennis van de game-industrie, en ik blijf op de hoogte van de nieuwste trends en technologieën. Ik ben detailgericht en kan games nauwkeurig analyseren en evalueren, en ik benader mijn werk met objectiviteit en eerlijkheid. Ik breng ook een creatief en innovatief perspectief in mijn schrijven en analyseren, wat helpt om mijn gidsen en recensies boeiend en interessant te maken voor de lezers. Dankzij deze kwaliteiten ben ik een betrouwbare bron van informatie en inzichten in de game-industrie geworden.