Een langverwacht plotpunt in One Piece dat eindelijk naar voren komt, na een zeldzame onderbreking voor maker Eiichiro Oda, is de herintroductie van de reuzen en de reis naar hun thuisland Elbaph. Voor fans is het een reis die al een paar jaar onvermijdelijk leek – het werd voor het eerst getoond tijdens de onthulling van het achtergrondverhaal van Big Mom, een personage wiens geschiedenis onlosmakelijk verbonden is met de relatie van de reuzen met de buitenwereld. Het belang van de reuzen in One Piece gaat echter veel verder dan het voormalige gebied van een grote schurk. In feite zijn de reuzen misschien wel het beste voorbeeld van One Piece’s specifieke fantasie.
(Afbeelding credit: Viz Media/Shueisha)
One Piece leeft niet alleen van avontuur, maar ook van het potentieel voor avontuur. Dat maakt de fantasie van de serie zo veelomvattend, zodat alles, van oude fabels over goud in de lucht tot piratengaljoenen uit de jaren 1700, vreedzaam kan samenleven met de robotische experimenten van Dr. Vegapunk en de zombies van Gecko Moria. Achter de horizon is er altijd kans op iets grootser. Je denkt bijna nooit “dit is niet logisch voor One Piece”, omdat de logica van One Piece zelf dicteert dat er altijd meer is. Er is altijd een wonder dat nog niet ontdekt is. Als dat er niet was, wat zou dan het nut zijn om überhaupt te gaan zeilen?
Dat gebeurt zeker in Little Garden, eerst een eiland vol dinosaurussen en later een geïmproviseerde arena voor de reuzen Dorry en Brogy. Hoewel ze technisch gezien niet de eerste reuzen zijn die in One Piece verschijnen (dat zou John Giant zijn en zijn snelle verschijning in de Loguetown arc), zijn ze wel de eerste die spreken over het feit dat ze reuzen zijn en ook over Elbaph. Het feit dat de twee reuzen daar al 100 jaar duelleren om een geschil te beslechten, bevestigt niet alleen het gevoel van eer dat elke reus met zich meedraagt, maar drukt ook de adel van het avontuur en het zijn van een dappere krijger op de Straw Hat-bemanning.
(Afbeelding credit: Viz Media/Shueisha)
Een langverwacht plotpunt in One Piece dat eindelijk naar voren komt, na een zeldzame onderbreking voor maker Eiichiro Oda, is de herintroductie van de reuzen en de reis naar hun thuisland Elbaph. Voor fans is het een reis die al een paar jaar onvermijdelijk leek – het werd voor het eerst getoond tijdens de onthulling van het achtergrondverhaal van Big Mom, een personage wiens geschiedenis onlosmakelijk verbonden is met de relatie van de reuzen met de buitenwereld. Het belang van de reuzen in One Piece gaat echter veel verder dan het voormalige gebied van een grote schurk. In feite zijn de reuzen misschien wel het beste voorbeeld van One Piece’s specifieke fantasie.
(Afbeelding credit: Viz Media/Shueisha)
One Piece leeft niet alleen van avontuur, maar ook van het potentieel voor avontuur. Dat maakt de fantasie van de serie zo veelomvattend, zodat alles, van oude fabels over goud in de lucht tot piratengaljoenen uit de jaren 1700, vreedzaam kan samenleven met de robotische experimenten van Dr. Vegapunk en de zombies van Gecko Moria. Achter de horizon is er altijd kans op iets grootser. Je denkt bijna nooit “dit is niet logisch voor One Piece”, omdat de logica van One Piece zelf dicteert dat er altijd meer is. Er is altijd een wonder dat nog niet ontdekt is. Als dat er niet was, wat zou dan het nut zijn om überhaupt te gaan zeilen?
Dat gebeurt zeker in Little Garden, eerst een eiland vol dinosaurussen en later een geïmproviseerde arena voor de reuzen Dorry en Brogy. Hoewel ze technisch gezien niet de eerste reuzen zijn die in One Piece verschijnen (dat zou John Giant zijn en zijn snelle verschijning in de Loguetown arc), zijn ze wel de eerste die spreken over het feit dat ze reuzen zijn en ook over Elbaph. Het feit dat de twee reuzen daar al 100 jaar duelleren om een geschil te beslechten, bevestigt niet alleen het gevoel van eer dat elke reus met zich meedraagt, maar drukt ook de adel van het avontuur en het zijn van een dappere krijger op de Straw Hat-bemanning.
(Afbeelding credit: Viz Media/Shueisha)
Usopp, typisch een lafaard, is vooral onder de indruk van deze vertoning. In tegenstelling tot veel van de strooien hoeden is zijn uiteindelijke doel niet zo concreet als “de grootste zwaardvechter worden” of “een remedie vinden voor elke ziekte”. Hij wil gewoon het soort held zijn waar hij verhalen over vertelt. Onze eerste grote kennismaking met de reuzen is er dus een die het idealisme van One Piece verkent. Onze wildste fantasieën en aspiraties die er op papier dwaas uitzien – je zou waarschijnlijk een paar gaten kunnen prikken in “Vechten wat een eeuwige strijd zou kunnen zijn om een kleine ruzie te beslechten” – kunnen bronnen van echte waardigheid worden.
Maar fantasie is niet alleen puur escapisme, zoals we zien wanneer reuzen weer opduiken in One Piece. Of het nu gaat om Oimo en Kashii die de poorten van Enies Lobby bewaken nadat ze tientallen jaren zijn misleid door de Wereldregering, het lichaam van Oars dat wordt herrezen door Gecko Moria als voertuig voor zijn plannen, of Moeder Carmels misleiding van hen onder het mom van liefdadigheid, reuzen zijn vaak doelwitten van manipulatie. Als hun kracht kan worden aangewend en hun wilskracht kan worden onderworpen, vormen ze machtige pionnen. De Wereldregering mag dan volhouden dat ze piraterij wil stoppen, maar hun doel is eigenlijk om elke romantiek van avontuur te onthoofden. De reuzen, een ras dat staat voor het feit dat eigenwaarde gevonden kan worden in de strijd en in avontuur, staan dat in de weg.
(Afbeelding credit: Viz Media/Shueisha)
De voortdurende verschijning van de reuzen op zo’n cruciaal, laat moment in One Piece (hun nog niet opgeloste woede op Big Mom, hun banden met Shanks en, recentelijk, de verrassende terugkeer van Dorry en Brogy om Luffy te helpen de monsterlijke vormen van de Five Elders aan te pakken) bevestigt hun belang voor de fantasie van One Piece op meer manieren dan alleen door de Straw Hats nog een X op de kaart te geven. Ze zijn zowel fysiek als thematisch verbonden met de wereld en zijn niet alleen een inspirerend voorbeeld van de “vechtlust” van One Piece, maar dragen ook de last van hun woede en wrok. Zonder hen zou de wereld – vaak letterlijk – kleiner aanvoelen, met conflicten die gereduceerd zijn tot territoriumkwesties en hebzucht in plaats van de eeuwige trots van het krijgersdom.