Sinds de release van de speelfilm Sneeuwwitje en de zeven dwergen in 1937 is Disney synoniem aan tijdloze verhalen en vakmanschap van hoge kwaliteit. Hoewel het waar is dat niet alles wat ooit door de studio is gemaakt een enorme hit is, staat het buiten kijf dat Disney een naam is die wereldwijd bekend is. En daar is een goede reden voor. Want Disney maakt al vele jaren films die gezinnen samenbrengen. Lezer, lezer van het scherm: Welke Disney-filmmomenten zijn het eerlijkst om gezien te worden?
Oorspronkelijk baseerde Disney zijn films op sprookjes van Grimm en Europese folklore, maar sindsdien heeft Disney zijn enorme koninkrijk uitgebreid om verhalen uit alle sferen te vertellen (en opnieuw te vertellen), van mythologieën en mondelinge geschiedenissen tot zelfs stripboeken. Om de voortdurende geschiedenis van de studio te vieren, zijn dit de 32 beste Disney filmmomenten aller tijden. (Even snel: We sluiten films van Pixar uit, want dat is een categorie op zich).
32. Mulan neemt de plaats van haar vader in (Mulan)
(Afbeelding credit: Disney)
Alleen al het lezen van de premisse van Disney’s Mulan, losjes gebaseerd op de Chinese volksheldin, is genoeg om gevoelens los te maken door de thema’s familie, plicht en eer. Maar het moment waarop Mulan (ingesproken door Ming-Na Wen) de plaats van haar vader in het leger inneemt en zich als man vermomt, is iets anders. Tegen een dramatische onweersbui doet Mulan wat geen enkele Disney-prinses voor haar ooit heeft gedaan – de wapens opnemen – en de resulterende scène is een prachtig portret van heldendom en dapperheid, allemaal uit liefde voor de mensen die er het meest toe doen.
31. De Rocketeer Blasts Off (De Rocketeer)
(Afbeelding credit: Disney)
Voordat The Avengers samenkwamen onder het enorme Disney-imperium, had het de Rocketeer, een originele superheld van bedenker Dave Stevens. In Joe Johnstons 1991 verfilming van Stevens’ stripverhaal gaat The Rocketeer (gespeeld door Billy Campbell) voor het eerst de lucht in om een piloot te redden tijdens een misgelopen vliegshow. Hoewel de visuele effecten relatief primitief zijn in vergelijking met wat er te zien is in het Marvel Cinematic Universe, is de hele scène nog steeds een giller, omdat het een liefdevolle en nostalgische terugblik is op de Gouden Eeuw van de superhelden.
30. Hawaïaanse achtbaanrit (Lilo & Stitch)
(Afbeelding credit: Disney)
Er is geen betere remedie voor een zuur gezicht dan een paar planken en een paar heerlijke golven. In een van Disney’s weinige niet-muzikale geanimeerde hits Lilo & Stitch hebben de neerslachtige zusjes Nani en Lilo geen tijd meer om een baan te vinden en zo Lilo te beschermen tegen opname in het pleegzorgsysteem. Als de zon ondergaat, kiezen de zusjes – plus de knappe David en de hondsdolle buitenaardse Stitch – ervoor om hun problemen te vergeten en tien uur te blijven hangen, zodat elke golf hen meeneemt van de problemen die aan land op hen wachten. Ondersteund door het sprankelende platina-hitnummer “Hawaiian Roller Coaster Ride” laat deze onvergetelijke scène zien wat het betekent om met de oceaan mee te surfen in plaats van tegen de stroom in te zwemmen.
29. Hellfire (De Bochel van de Notre Dame)
(Afbeelding credit: Disney)
Elke Disney-filmmusical heeft vast en zeker een geweldig “schurkenlied”. Maar Frollo’s lied “Hellfire” is als geen ander. Geworteld in de hypocrisie van vrome mannen en het innerlijke conflict dat iedereen aantreft die vroom is in hun gekozen dogma’s, onthult “Hellfire” de ware en opmerkelijk menselijke beweegredenen van de schurkachtige rechter Claude Follo (Tony Jay). Frollo, die wordt achtervolgd door vurige geesten en dreigende geestelijken met capuchons, zingt over zijn betreurde lust voor de mooie Esmeralda (ingesproken door Demi Moore) en onthult een man die niet uit is op het vergaren van kosmische krachten of heerschappij over koninkrijken. In plaats daarvan is hij gewoon een man die een vrouw wil. En omdat hij haar niet kan krijgen, kan niemand haar krijgen. Hoe beangstigend, en voor veel mensen hoe tragisch vertrouwd.
28. De Tovenaarsleerling (Fantasia)
(Afbeelding credit: Disney)
Echt, bijna heel Fantasia is een groots moment voor Disney. Terwijl klassieke muziek traditioneel populair was bij vroeg 20e-eeuwse animatie, was Fantasia anders omdat het een serieuzere toon voorstelde in tegenstelling tot de slapstickkomedie die gebruikelijk was in conventionelere tekenfilms. Maar de kortste film van Fantasia is ook de beste en misschien wel de meest definitieve van Disney’s vertelmagie. We hebben het natuurlijk over “The Sorcerer’s Apprentice” waarin Mickey Mouse een opdracht krijgt van zijn tovenaarsmeester Yen Sid en zijn plan om het werk te verkorten een stortvloed aan problemen veroorzaakt. Het is niet alleen prachtig om naar te kijken, maar ook grappig, schattig en verhelderend, waarbij de belangrijkste les – er is geen vervanging voor hard werken – doorklinkt wanneer Mickey stilletjes en nukkig eindelijk doet wat hem is opgedragen.
27. Zwieren door de bomen (Tarzan)
(Afbeelding credit: Disney)
De Disney Renaissance zit vol met technisch oogverblindende films die ons allemaal deden denken: “Kan dat in een tekenfilm?”. In 1999 bracht Disney Tarzan uit, gebaseerd op het klassieke verhaal van Edgar Rice Burroughs met onmogelijk geweldige muziek van Phil Collins. Aan het einde van de eerste akte, die laat zien hoe een babyjongen opgroeit tot een man die wordt opgevoed door apen, slingert een volwassen Tarzan van liaan naar liaan en “surft” hij door de bomen hoog daarboven in een verbazingwekkend staaltje geanimeerd filmmaken. Het duurt amper 20 seconden, maar het is nog steeds een showstopper als het hoogtepunt van een eeuw evolutie in de industrie en een klein beetje computereffecten om de toekomst van de nieuwe eeuw te voorspellen.
26. Heigh Ho! (Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen)
(Afbeelding credit: Disney)
Laat me raden: het zit nu vast in uw hoofd. De introductie van de zeven dwergen met de titel, die de mooie Sneeuwwitje komen steunen, wordt gedenkwaardig geïntroduceerd in een juwelenmijn, waar ze onbetaalbare juwelen uitpikken en klauwen en erover zingen met een pakkende jingle. Het belangrijkste is hoe de Zeven Dwergen individueel worden geïntroduceerd, niet met teksten die de aandacht op zichzelf vestigen, maar gewoon hoe ze zich de hele tijd gedragen. (Dopey is natuurlijk het hart en de ziel van het geheel). Voor velen is “Heigh Ho!” de manier waarop ze hebben leren fluiten.
25. Vaarwel, Baymax (Big Hero 6)
(Afbeelding credit: Disney)
Big Hero 6, dat oorspronkelijk uit een machtig obscure Marvel Comics-titel kwam, laat zien hoe iets van die kostbare Disney-touch voor echte magie kan zorgen. In Big Hero 6 eert het tienergenie Hiro zijn overleden broer Tadashi door zijn creatie, een knuffelbare medische robotassistent genaamd Baymax (ingesproken door Scott Adsit), uit te rusten tot een kontschoppende superheld. Maar aan het einde van de film biedt Baymax aan om zichzelf op te offeren om Hiro te redden, waarbij zijn kenmerkende vraag – “Ben je tevreden met je zorg?” – een diepere betekenis krijgt. Hulde aan Scott Adsit voor een opmerkelijk menselijke voice-over.
24. De haartik (De kleine zeemeermin)
(Afbeelding credit: Disney)
Aan het begin van de wedergeboorteperiode van Disney kwam De Kleine Zeemeermin, die een nieuwe kwaliteitsstandaard voor Disney-films neerzette. Hoewel De Kleine Zeemeermin boordevol geweldige momenten onder de zee zit – inclusief het geweldige schurkenlied “Poor Unfortunate Souls” – is er één stukje van acht seconden dat een leven lang verbeelding heeft gekoesterd. Wanneer een veranderde Ariel (met twee benen) voor het eerst naar de oppervlakte zwemt, doet ze haar haar naar achteren, waarbij de glinstering van het opspattende water niet te onderscheiden is van de magie die haar lichaam totaal veranderd heeft. Tussen de realistische belichting van de scène en de algehele visuele grootsheid, heb je een moment dat goed weergeeft hoezeer schoonheid en magie onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.
23. Het vaandel dragen (Newsies)
(Afbeelding credit: Disney)
Het openingsnummer van Disney’s pro-vakbondsmusical Newsies is het platonische ideaal voor alle filmmusicals. Het schept niet alleen de verwachtingen voor alle muzikale stijlen – in dit geval jazzy ragtime uit de late jaren 1890 – het vertelt ook een verhaal over het dagelijkse leven van overwerkte wezen die elke dag worstelen onder de onderdrukkende duim van het vriendjeskapitalisme. Het is pakkend, het is levendig, de choreografie is echt indrukwekkend en het klinkt nooit de hele vijf minuten hetzelfde. Een groot pluspunt: een piepjonge, pre-Batman Christian Bale laat zijn talenten zien als toekomstige filmster.
22. Savages! (Pocahontas)
(Afbeelding credit: Disney)
Het “Savages” nummer in Disney’s Pocahontas, een donderend oorlogslied dat wordt onderstreept door de manieren waarop raciale vooroordelen barbaren van ons maken, doet het woord “episch” eer aan, zelfs als de wereld niet op het spel staat. Hoewel de geschiedenis terecht beweert dat de Europese kolonisatie meer kwaad dan goed heeft gedaan, beschikt Pocahontas, voor zover het een Disneyfilm betreft, over opvallende visuele metaforen die ongenuanceerd suggereren hoe onze tribalistische neigingen ons onmenselijk maken. Kijk hoe de blanke kolonisten rood oplichten door hun razende vuur, terwijl ze zingen over de onmenselijke “rode” Indianen – en hoe de inheemse Amerikanen, blauw geschilderd in het bleke maanlicht, waarschuwen voor het geweld van bleke mensen. We kunnen allemaal wel wat introspectie gebruiken.
21. Bette Midler betovert je (Hocus Pocus)
(Afbeelding credit: Disney)
Wanneer het griezelige seizoen aanbreekt, is er niets beter dan dansen met drie heksen uit Salem. Hocus Pocus is een Halloween-klassieker om alle voor de hand liggende redenen, maar Bette Midler heeft ervoor gezorgd dat het tijdloos is door haar grote muzikale nummer “I Put a Spell on You,” dat haar schurkenstreken op een slimme manier illustreert. Winnie kan zich niet alleen griezelig goed aanpassen aan moderne omgevingen, ze voelt zelfs niet de behoefte om te verbergen wat ze precies doet: de mensen betoveren. Het is angstaanjagend omdat de mensen het niet erg vinden, zolang je maar weet hoe je een goede show moet opvoeren.
20. Een wandeling in Central Park (Betoverd)
(Afbeelding credit: Disney)
Voordat Disney de nare gewoonte ontwikkelde om al zijn tekenfilmmusicals om te zetten in live-action films, satireerde het zichzelf met dat idee met de hitmusical Enchanted uit 2007. Met Amy Adams en Patrick Dempsey, steekt de film de draak met Disney filmconventies, inclusief spontane muzieknummers met uitgebreide choreografie. Hoewel “That’s How You Know” op zichzelf al een geweldig nummer is, krijgt het een boost van entertainment door een verwarde Robert (Dempsey), die zich afvraagt hoe iedereen in Central Park weet hoe hij in de maat moet zingen en op commando moet dansen.
19. Old Yeller krijgt hondsdolheid (Old Yeller)
(Afbeelding credit: Disney)
Het vroege Disney had echt iets met het doden van dieren, nietwaar? Old Yeller is net zo iconisch als Bambi en The Lion King, maar wordt het best herinnerd vanwege de hechte vriendschap tussen de tiener Travis (Tommy Kirk) en zijn hond, een Black Mouth Cur genaamd Old Yeller, maar die vriendschap eindigt in een pijnlijke tragedie. Wanneer Old Yeller hondsdolheid ontwikkelt en een vijandige hond wordt die afschuwelijk gromt bij het zien van mensen, Travis inbegrepen, is het aan Travis om hem te laten inslapen. De film is nog een voorbeeld van Disney die de meedogenloosheid van de natuur laat zien, en dat zelfs de beste banden verbroken kunnen worden.
18. Praten over Bruno/Meeting Bruno (Encanto)
(Afbeelding credit: Disney)
Familieschaamte vermengt zich met Colombiaanse melodieën in een van de meest memorabele en betoverende Disney-nummers van de jaren 2020. In de film Encanto uit 2021 komt Maribel (Stephanie Beatriz) meer te weten over haar vervreemde oom Bruno (John Leguizamo), een toekomstverteller over wie alleen zachtjes gefluisterd wordt. Hoewel het nummer, belachelijk catchy en groovy als het is, uitstekend werk levert om Bruno neer te zetten als weer zo’n mystieke Disney-schurk, komt de waarheid hard aan wanneer Maribel hem daadwerkelijk ontmoet en ontdekt dat hij gewoon een man is die deel wil uitmaken van zijn familie. Met zijn metaforen over geestesziekten en de manieren waarop families hun schuldgevoel verdrinken met achteloze wreedheid, zorgt Bruno ervoor dat Encanto meer is dan de zoveelste Disney-filmmusical.
17. Lichtkringen (Tron)
(Afbeelding credit: Disney)
In een vreemd en uitzonderlijk zeldzaam geval van verouderde visuele effecten die er met de jaren beter uitzien, is er het sciencefictionepos Tron uit 1982. Tron, geregisseerd door Steven Lisberger en voorzien van de allernieuwste CGI, speelt zich af in een virtuele wereld waar ontwikkelaar van videogames Flynn (Jeff Bridges) in een arcadespel terechtkomt en fysiek aan wedstrijden moet deelnemen – waaronder een dodelijke race met lichtfietsen. Tron is tegelijkertijd de meest 1980-achtig ogende sequentie die je je maar kunt voorstellen en nog steeds zijn tijd ver vooruit. Tron liet ons allemaal wensen dat we zelf op lichtfietsen konden stappen en naar de overwinning – of ondergang – konden rijden.
16. Als je een ster wenst (Pinnochio)
(Afbeelding credit: Disney)
Aan het begin van de Disney-klassieker Pinnochio staat het liedje dat Disney zelf letterlijk heeft gedefinieerd en decennialang als het kenmerkende themamotief van het bedrijf heeft gefungeerd. Aan het begin van Pinnochio wordt de aftiteling gescoord door kleurrijke strijkers en een engelenkoor voordat de diepe stem van Cliff Edwards ons toezingt: “When you wish upon a star/makes no difference who you are/anything your heart desires, will come to you.” Het is een lief en sentimenteel idee dat ons doet willen geloven dat magie echt kan zijn, vooral op momenten dat we daar het meest behoefte aan hebben.
15. Bambi overleeft (Bambi)
(Afbeelding credit: Disney)
Bambi was en is niet voor niets een van de beste films van Disney. Afgezien van het prachtige verhalenboekontwerp en de animatie, zijn de thema’s over liefde, dood en de oncontroleerbare chaos van de buitenwereld universeel leerzaam voor kijkers die te jong zijn om echt te begrijpen wat het betekent om iemand te verliezen. Hoewel het moment waarop Bambi sterft zo iconisch is dat er eindeloos veel parodieën op worden gemaakt, is het nog steeds een belangrijk moment voor de Disney-canon omdat het laat zien dat kinderentertainment niet betekenisloos hoeft te zijn.
14. Elsa laat het los (Frozen)
(Afbeelding credit: Disney)
Onze oprechte excuses aan ouders van wie we zojuist de schokkende herinneringen aan de Frozen-koorts hebben ontdooid, maar er valt niet te twisten over de enorme impact die “Let It Go” ooit had. In de dramatische Disney-klassieker uit 2013 verklaart prinses Elsa haar individualiteit, weg van de verstikkende blikken van Arendelle, door naar een plek te gaan waar ze nooit en te nimmer last van hen zou kunnen hebben. Naast het feit dat “Let It Go” een ijskoude karaokebanger is, is Elsa’s kenmerkende nummer een waar spektakel om te zien, met prachtige beelden rond de ogenblikkelijke opkomst van Elsa’s privékasteel van ijs.
13. Een hele nieuwe wereld (Aladdin)
(Afbeelding credit: Disney)
Waag het niet om je ogen dicht te doen. Een van de meest onstuitbare duetnummers ooit van Disney maestro Alan Menken, Jasmine (wiens zangstem toebehoort aan de weergaloze Lea Salonga) en Aladdin’s adembenemende magische tapijtrit rond de wereld is een zwevende scène die gewoon aanvoelt zoals verliefd worden op iemand aanvoelt. Het voelt als vliegen, en er is niets vergelijkbaars op aarde. Met zijn overweldigende lyriek en uiterst romantische sfeer neemt deze scène u mee over, opzij en onder – naar een duizelingwekkende nieuwe plek die u nooit gekend hebt.
12. Volgende halte: Neverland (Peter Pan)
(Afbeelding credit: Disney)
Als u genoeg Disney-films bekijkt, ziet u steeds dezelfde terugkerende ideeën: verweesde dieren, de kus van de ware liefde en natuurlijk de magie van het vliegen. In Peter Pan worden Wendy en de kinderen door Peter Pan met sprookjesstof besprenkeld en kunnen ze vliegen. Ze hoeven alleen maar vrolijke gedachten te hebben. (Zou dat niet fijn zijn voor de rest van ons?) Hoewel de scène misschien geen indruk zal maken op het moderne publiek dat gewend is aan technisch meer verfijnde scènes, is de scène pure, typische Disney-magie die na al die tijd nog steeds tijdloos is.
11. De aankomst van een piraat (Pirates of the Caribbean: Curse of the Black Pearl)
(Afbeelding credit: Disney)
Er is gewoon nog nooit zo’n personage geweest als Captain Jack Sparrow, vroeger of nu. Deze zonovergoten, rumdronken rockster-boekanier, gespeeld door Johnny Depp, maakt zijn eerste verschijning in de eerste Pirates of the Caribbean-film volledig gevormd, met in zijn ogen een leven vol avonturen. Hoewel Captain Jack een triest geval is van iets goeds dat verpest wordt, heeft zijn debuut toch iets onuitsprekelijks. Mogen we allemaal leren om met zo’n nonchalance van zinkende schepen te ontschepen.
10. De “Beer” Nodigheden (Het Jungle Boek)
(Afbeelding credit: Disney)
Je krijgt geen “Hakuna Matata” zonder over de eerste levensbehoeften te leren. In The Jungle Book leert Mowlgi van de moeiteloos chille Baloo (ingesproken door Phil Harris) het geheim van een vol leven: door er weinig complicaties in te hebben. Hoewel Baloo Mowgli letterlijk leert hoe te overleven van het natuurlijke aanbod van de aarde, heeft het liedje een grotere betekenis door jongere kijkers te leren hoe ze een meer zen-achtige benadering van het moderne leven kunnen hebben. Vóór Marie Kondo, vóór minimalistische trends op TikTok, was er een dansende grote beer die ons liet zien hoe we onder de rotsen moesten kijken en een blik moesten werpen op de mooie mieren.
9. Spaghetti diner voor twee (Lady en de vagebond)
(Afbeelding credit: Disney)
Het is zo iconisch en alomtegenwoordig, maar het heeft nog steeds zijn kracht niet verloren. In het onvergetelijke diner bij Tony’s neemt Vagebond Lady mee uit eten voor een Italiaans diner bij kaarslicht, waar ze per ongeluk knuffelen tijdens de spaghetti. Houd er rekening mee dat de scène volledig geanimeerd is in de ouderwetse handgetekende Disney-stijl; van de expressieve, lieve gezichten van de honden tot de intieme warmte van een etentje in een achterafstraatje, alles aan dit moment voelt gewoon levendig aan, pulserend met de sensatie van ontluikende romantiek.
8. Een verhaal zo oud als de tijd (Belle en het Beest)
(Afbeelding credit: Disney)
Afgezien van eventuele vlagen van Stockholm-syndroom, is de balzaalscène tussen de mooie Belle en het beestachtige, nou ja, Beest nog steeds een Disney-moment voor de eeuwigheid. Terwijl “Beauty and the Beast” wordt gezongen door de weergaloze Angela Lansbury, draaien Belle en het Beest rond in een sierlijke gouden balzaal, die wordt weergegeven door primitieve, maar niet minder indrukwekkende CGI. Als een mix van Diseny’s traditionele animatie en geavanceerde nieuwe disciplines, laat Beauty and the Beast zien dat zelfs verhalen zo oud als de tijd nog steeds nieuwe manieren kunnen vinden om verteld te worden.
7. Kleuren van de wind (Pocahontas)
(Afbeeldingskrediet: Disney)
Ongetwijfeld een van de mooiste Disney-musicalnummers aller tijden, “Colors of the Wind” – gezongen door Judy Kuhn, als de zangstem van Pocahontas – vertelt meerdere verhalen tegelijk. Hoewel het in de eerste plaats een lezing is over natuurbehoud vanuit het oogpunt van Pocahontas aan John Smith, die slechts een bezoeker is van haar thuisland, breidt het nummer zich langzaam op macro-schaal uit en voelt het aan als een hartstochtelijk pleidooi van iedereen om beter na te denken over onze relatie met deze oude en prachtige Aarde. Zoals Pocahontas het in het lied zegt: Je kunt de Aarde bezitten, en toch is alles wat je zult bezitten de Aarde, totdat je echt begrijpt wat het betekent om er één mee te zijn.
6. Een lepel vol suiker (Mary Poppins)
(Afbeelding credit: Disney)
Het is niet omdat je iets moet doen dat je onderweg niet een beetje plezier kunt hebben. In Mary Poppins draagt de onmogelijk mooie Julie Andrews de twee kinderen op wie ze past op om hun verantwoordelijkheid te nemen en hun kamer op te ruimen. Maar ze laat ze zien hoe ze dat met een glimlach moeten doen, want een lepeltje suiker helpt echt om het medicijn naar binnen te krijgen. Een pluim voor Andrews om deze scène zo geweldig te maken, wiens opgewekte energie perfect past bij het uptempo geluid.
5. De make-over van de goede fee (Assepoester)
(Afbeelding credit: Disney)
Het is een troop die Disney’s sprookjesboekfantasieën is gaan definiëren, en het werkt nog steeds omdat het nog steeds zo krachtig is om in te geloven. In Assepoester klaagt de arme, verweesde Disney-prinses dat ze het bal heeft gemist, maar op het laatste moment komt haar goede fee haar redden. Niet alleen is het moment waarop Assepoester haar jurk “aantrekt” nog steeds een knap staaltje technisch filmmaken, maar alles schreeuwt tijdloze elegantie uit. Bovendien, wie wil er nu niet het warmste deel van het jaar binnenrijden in een pompoenachtige rit? Het is een moment dat “Belle van het bal” definieert.
4. De draak verslaan (Doornroosje)
(Afbeelding credit: Disney)
Voor iedereen die denkt dat oude Disneyfilms saai en stoffig zijn en geen actie bevatten, heeft het mis. De gedurfde confrontatie van Prins Philip met Maleficent – in haar angstaanjagende vorm als vuurspuwende draak – is nog steeds een spannende climactische wedstrijd, en zeer vormend voor alle RPG’s en Soulsborne eindbaasgevechten. Aangedreven door de score van George Bruns en verlicht door wervelende vuren en doornige zwarte takken, is de climax van Sleeping Beauty nog steeds een van de beste ooit.
3. De kus van de ware liefde (Sneeuwwitje)
(Afbeelding credit: Disney)
Hier is iets om te onthouden voor pub trivia: Het eerste geval van “de kus van de ware liefde” in een Disney film was Sneeuwwitje en de zeven dwergen in 1938. Terwijl een handvol andere Disney-prinsessen een kus kregen om hun vloek te verbreken, was Sneeuwwitje de eerste, met haar kus van Prince Charming die de betovering van de Wicked Queen beëindigde. Dit moment uit Sneeuwwitje, prachtig geanimeerd voor het scherm door middel van rotoscope techniek, heeft ontegenzeggelijk weerklank gevonden bij alle generaties.
2. “En toen… kwam ik binnen” (Tron: Legacy)
(Afbeelding credit: Disney)
Episch en onheilspellend tegelijk, de opening van Tron: Legacy (het vervolg in 2010 op het originele Tron uit 1982) is zowel ontzagwekkend als angstaanjagend. Het is niet eng, maar het suggereert werelden binnen werelden, van realiteiten die de mens kan creëren en nog steeds totaal onwetend is van het bestaan ervan. Bovendien liet het boeiende gebruik van contrasterende kleuren – pikzwart en lichtblauw neon – zien hoe alles wat oud is weer nieuw kan worden, en hoe “retro” een vloeibaar concept is dat klaar is voor herdefiniëring. En dan hebben we het nog niet gehad over de gelikte vertelling van Jeff Bridges die het verhaal van de originele Tron op een economische manier uitlegt, of de iconische soundtrack van Daft Punk die op effectieve wijze de wedergeboorte van synthwave inspireerde. Er is geen introductie voor een Disneyfilm zoals Tron: Legacy, en dat is omdat het op zichzelf staat.
1. De cirkel van het leven (The Lion King)
(Afbeelding credit: Disney)
The Lion King is zo’n torenhoog meesterwerk uit de Disney-bibliotheek, dat je een hele lijst met geweldige momenten zou kunnen schrijven van alleen die ene film. Maar om het tot één te beperken, er is geen discussie mogelijk over de proloog en epiloog van de film, die prachtig en eenvoudig “The Circle of Life” wordt genoemd. De film begint met een pakkende hoge noot – met Zulu zang gezongen door Lebo M – de scène is een verbluffende mix van animatie en documentaire over wilde dieren, als Afrika’s koninkrijk van dieren zich (min of meer) precies zo gedragen als ze in het wild doen. Onderbroken door het motief van een opkomende zon, die een prachtige gouden glanslaag werpt op alles wat ze aanraakt, doet de reeks het woord “majestueus” eer aan. Hoe toepasselijk, voor de geboorte van een nieuwe koning.