Pretty Red Dress is niet de film die je waarschijnlijk zult verwachten. Opening met een jonge man genaamd Travis (Natey Jones) die de gevangenis verlaat, is het duidelijk dat de voormalige drugsdealer het gevoel heeft dat hij een doodlopende weg heeft bereikt in zijn leven, niet zeker waar hij naartoe moet gaan. In je typische Britse drama is wat zou volgen een somber verhaal, omdat Travis uiteindelijk ontdekt dat hij geen andere keuze heeft dan terug te worden gezogen in een leven van misdaad, een nooit eindigende vicieuze cirkel. In het speelfilmdebuut van schrijver/regisseur Dionne Edwards zien we in plaats daarvan Travis bevrijding vinden wanneer hij de prachtige rode jurk van zijn partner probeert.
Hoewel het echter niet volgt in de traditie van deze drama’s, wil Edwards de nadruk leggen op GamesRadar+ het is aanvankelijk door hen geïnspireerd: “Ik geniet van de Top Boy, Kidult Van Travis dacht ik aan zijn achtergrond, hoe hij in de gevangenis zat en betrokken was bij criminaliteit, waardoor ik aan die films aan het denken zette. Ik dacht dat het interessant zou zijn als we de film op dezelfde manier zouden beginnen met een man die uit de gevangenis kwam, maar het was niet gekunsteld, het was een losse inspiratie. Het doet je denken dat de film één ding zal zijn, maar dan neemt het een bocht naar links. Het thema van de gevangenis symboliseert ook iets – hij komt fysiek uit de gevangenis, maar er is ook een interne gevangenis. ”
Vrij van labels breken
(Afbeeldingskrediet: BFI -distributie)
Terwijl we zien dat Travis zijn seksualiteit verkent en zijn identiteit opnieuw onderzoeken, loskomen van die “interne gevangenis”, is een mooie rode jurk cruciaal geen komende verhaal. Edwards onthult dat ze de film nog nooit zo heeft gezien en legt uit: “Het is absoluut iets dat een taboe over de hele wereld is, maar ik kijk er door mijn ogen naar, mijn perspectief, ik heb geprobeerd het in die zin persoonlijk te maken. Maar ik wilde er nooit een grote verklaring mee maken, het ging er alleen om in het hart te komen. Het was altijd op reis met iemand die probeert de barrières in zichzelf af te breken, voorbij hun diepste angsten te komen. Sommige uitkomende verhalen raken dat, maar voor mij was het zoveel meer. Ik wilde muziek en beweging gebruiken om het te vertellen, iets te nemen dat gewoon voelde en het buitengewoon maakt, in de hoop dat het publiek dat gevoel krijgt, terwijl het verhaal ook gegrond houdt. Het realisme was echt belangrijk en het hele punt van de film is niet om labels of categorieën erop te zetten. ”
Ik denk dat je met elke kunst niet wilt dicteren wat mensen denken, je wilt gewoon een gesprek op gang brengen
Zoals Edwards daar stelt, kun je de Pretty Red Dress niet categoriseren vanwege de onverwachte en unieke aard. Dat is gedeeltelijk wat in acteur Jones trok, zoals hij ons vertelde: “Het script als geheel was behoorlijk verrassend. De toon biedt ons een kans om het verhaal van een zwarte familie in Londen te vertellen, maar een van het publiek is misschien niet bekend. Het investeert in deze personages, hun individuele worstelingen, hoe ze samenkomen als een disfunctioneel gezin, dat alles doormaakt – en dus is het in die zin echt relateerbaar voor iedereen. Ik denk dat je met elke kunst niet wilt dicteren wat mensen denken, je wilt gewoon een gesprek of enig begrip of de mensheid opduiken. Het gebeurt gewoon dat dit specifieke geval Travis zijn vrouwelijke kant ziet verkennen in een wereld waar mannelijkheid koning is. Hij worstelt met hoe hij zijn beste zelf kan portretteren met al dat oordeel dat met zich meebrengt, maar ik hoop dat dit publiek het verlangen naar vrijheid geeft, hun authentieke zelf te zijn, ongeacht wat mensen denken. ”
Een familiale aangelegenheid
(Afbeeldingskrediet: BFI -distributie)
Jones heeft gelijk dat het verhaal van Travis herkenbaar is, want hoewel je misschien zijn specifieke omstandigheden niet hebt ervaren, maken we ons allemaal zorgen over het oordeel van anderen en moeten we grip krijgen op onze identiteit. Het helpt dat we het verhaal van Travis niet alleen door zijn ogen zien, omdat we ook de perspectieven van zijn partner Candice (Alexandra Burke) en dochter Kenisha (Temilola Olatunbosun) krijgen. Aanvankelijk zouden hun verhalen worden verteld als individuele hoofdstukken van de film, maar Edwards realiseerde zich al snel dat ze meer verweven moesten zijn: “Het begon met Travis omdat hij het eerste personage is dat ik bedacht en ik de familie om hem heen bouwde. Maar oorspronkelijk werd het verhaal opgesplitst in drie hoofdstukken – het was altijd dat hij ermee reed, maar ging ook naar de perspectieven van Candice en Kenisha, allemaal om hem heen die in de jurk werden gevangen. Het duurde een tijdje om los te komen van dat verhaal, maar als gevolg daarvan denk ik dat het de personages versterkte – ik had zoveel tijd met hen doorgebracht in hun hoofdstukken, waardoor die relaties werden verdiept. ”
Het duurde een tijdje om los te komen van dat verhaal, maar als gevolg daarvan denk ik dat het de personages heeft versterkt
De film is uiteindelijk dan een familie -affaire, omdat we zien hoe de reis van Travis ook van invloed is op degenen die van hem houden. Als haar scherm acteerde debuut in de rol van Candice, geeft X Factor -winnaar en zangeres Burke toe dat ze dankbaar is dat ze deel uitmaakte van een intieme ensemble -cast hier, die alle steun bood die ze nodig had: “Ik ben erg dankbaar dat ik ben geweest Gezien hiervoor zoveel geweldige kansen, zoals in het theater, die me hebben geholpen om te proberen het vertrouwen op te bouwen om deze grote rol op zich te nemen. Met de audities heb ik vrijwel de methode gedaan zonder het te beseffen! Mijn eerste was in de studio, toen mijn tweede in mijn auto was – Dionne vertelde me dat ze nog nooit iemand zo een zelftape had zien doen! Ze zei dat ik boven en verder ging waardoor ik in de deur kwam. Maar dat is Candice – ze is een vurig personage dat van haar muziek en haar familie houdt, dus zal alles doen om ervoor te zorgen dat ze intact blijven. We waren een strakke gebreide groep, dus we stonden echt open voor het stuiteren van elkaar, terwijl we ook elkaars ruimte respecteerden wanneer we het nodig hadden. De hele ervaring was magisch voor mij. ‘
De Tina Turner -factor
(Afbeeldingskrediet: BFI -distibutie)
Burke is perfect casting als Candice en maakt haar eigen ervaringen aan om de Wannabe Musical Star tot leven te brengen. We volgen het personage terwijl ze audities audities om Tina Turner te spelen, die onlangs is overleden voorafgaand aan de release van deze film, die op een manier nu gedeeltelijk fungeert als een eerbetoon aan haar. Sprekend vóór de dood van Turner, beschreef Burke zowel de vreugde als de druk die gepaard ging met het zingen van die iconische liedjes in deze film: “Het was een absolute eer maar ook een uitdaging omdat je het recht wilt doen, het goed doen. Ik herinner me dat ik Tina een keer ontmoette en echt fangirling, dus toen was het een plezier om met deze kans te worden geboden. Optreden is natuurlijk voor mij, ik sluit mijn ogen en ga in mijn eigen zone, maar dan zouden we het opnieuw moeten nemen terwijl mijn ogen dicht waren! Maar het was heerlijk om haar liedjes te kunnen zingen en ik hoop dat mensen ervan genieten – Tina was een geweldige inspiratie voor de film. ”
Optreden is natuurlijk voor mij, ik sluit mijn ogen en ga naar mijn eigen zone
De jurk zelf is ook gedeeltelijk geïnspireerd door Turner en fungeert als het vierde centrale karakter van de film en natuurlijk, waardoor de film zijn naam krijgt. Er was daarom veel druk op de kostuumontwerper om het absoluut te nagelen, waarvan Edwards gelooft dat het werd bereikt: “In het script werd het beschreven als ‘mooi’ en wilden we iets origineels maar ook geïnspireerd door showgirls uit de jaren ’50/’60/’70 . We hebben veel Tina Turner -uitvoeringen opgezocht die naar de pailletten en short -cuts kijken – het moest elegant en sexy zijn, een splitsing van die twee dingen zoals hoe mannelijkheid en vrouwelijkheid samen in onze film bestaan. ”
De jurk aantrekken
(Afbeeldingskrediet: BFI -distributie)
We zien hoe de jurk een verschillende impact heeft op elk van de personages, waarbij zowel Edwards als de cast er ook iets anders van wegnemen. Voor Burke voelt ze “hetzelfde tot op zekere hoogte als Candice” en zegt: “Ze zit gevangen in een wereld waar ze voor zoveel meer sterft in haar leven, dus wanneer Travis die kleding presenteert, voelt ze zich vrij om te kunnen nemen om te kunnen nemen op alles. Ze voelt zich krachtig, onoverwinnelijk, dat ze alles kan doen. ‘ Jones vindt ondertussen zowel “kwetsbaarheid en veiligheid” in de jurk, terwijl Edwards denkt dat het “alles vertegenwoordigt” en verklaart: “Ik bedoel dat niet als een agent. We hebben de kleur rood gekozen omdat het leven en dood, gevaar en vreugde vertegenwoordigt, het betekent zoveel verschillende dingen. Het is een voertuig voor alle personages om zichzelf dieper te begrijpen. ”
Dat komt over in de scènes waarin Travis voor het eerst de jurk op de jurk zet. De eerste is een korte, gehaaste affaire omdat hij wanhopig is om niet gepakt te worden, terwijl de tweede reeks Travis de tijd toestaat om zich echt los te laten, in de jurk te dansen, een bijpassende lippenstift aan te trekken. Het is een emotioneel, ontroerend en mooi moment om getuige te zijn, een moment dat Edwards tijdens het filmen rechtstreeks “Goosebumps” gaf, ook toegegeven dat ze “wilde huilen, het was zo geweldig”.
Hij was een gespannen en gefrustreerde figuur en hier zien we hem bevrijd en vrij
Voor acteur Jones was dit de scene, het moment, de keer dat zijn prestaties echt moesten schitteren en dus moest hij toegeven aan iedereen van zijn kwetsbaarheden. Maar zoals hij concludeert, was het helemaal de moeite waard: “Het was erg emotioneel voor mij en moest me op mijn meest kwetsbare zijn. Die scènes zijn echt verhelderend, je krijgt Travis te zien in zijn ware vorm, waar hij mag uitdrukken zichzelf zonder oordeel. Het had gemakkelijk kunnen zijn om de jurk aan te zetten en een karikatuur te worden, een vertoon van wat vrouwelijkheid is, maar ik denk niet dat het voor Travis was, het was iets diep emotioneel dat hij van hem wilde uiten Core. Je ziet hem verkennen, hij gaat door deze strijd voor onze ogen en op dat moment wilde ik gewoon vreugde uiten in deze man die we tot nu toe niet hadden gezien – hij was een gespannen en gefrustreerde figuur en Hier zien we hem bevrijd en vrij. ”
Pretty Red Dress is nu in bioscopen in het Verenigd Koninkrijk. Kijk voor meer aankomende films, bekijk onze releasedata uit 2023.