Het lijkt passend dat mijn uur durende hands-on met Payday 3 overeenkwam met mijn herinneringen aan het spelen van Payday 2: chaos, geschreeuw en een eindeloze hagel van kogels van hordes politieagenten die ogenschijnlijk uit de muren komen. De weg naar deze zelfgemaakte hel was geplaveid met de beste bedoelingen van stealth, maar met een willekeurig team van pers die allemaal hun eerste babystapjes zetten op nieuwe maps, was een massaal bewapende reactie zelden verder weg dan zich onschuldig af te vragen, ‘kan ik dit doen zonder de ala… Nee. Sorry, dat was ik”. Chaos, geschreeuw, kogels.
Maar al dat schieten was leuk, begrijp me niet verkeerd. Die ‘gevangen in de bank door geweervuur, proberen uit te vinden hoe te ontsnappen’ momenten voelen direct vertrouwd als u de vorige games hebt gespeeld. Maar met al dat gepraat over een uitgebreider ‘masker af’ en stealth-gameplay waarbij u de bank kunt overvallen, voorbereiden en meer van de overval kunt uitvoeren voordat er wordt geschoten, was dat iets waar ik echt meer van had willen zien.
Een laatste klus. Nog een keer.
(Afbeelding credit: Starbreeze)
De opzet voor de terugkeer van Payday is eenvoudig – de bankovervallers waren met pensioen, maar omdat ze met hun carrière te veel mensen voor het hoofd hebben gestoten, is er iemand op uit om ze te pakken te nemen. Nu al hun bankrekeningen leeg zijn en hun levens in gevaar zijn, moeten ze terug naar een leven van misdaad om uit te zoeken wie er achter hen aanzit en om hun geldreserves weer op te bouwen.
Daarmee is de serie grotendeels terug van weggeweest, maar 10 jaar na de vorige game is de kunst van het overvallen geëvolueerd, waardoor er een paar veranderingen zijn in wat u kunt doen. Dingen zoals de ‘masker af’ gameplay waar ik het over had. Als u nieuw bent in de serie, dan begint u altijd buiten uw doellocatie zonder uw masker op, in wezen undercover om in positie te komen en u voor te bereiden. Als iemand dan zijn masker opdoet, begint de overval meteen – de belofte hier is dat u nu veel meer kunt doen voordat dat gebeurt. U kunt de kaart verkennen om bewakers, cruciale informatie en voorwerpen te vinden, sloten openbreken en in beveiligde gebieden komen, enzovoort.
(Afbeelding credit: Starbreeze)
Dat is in de veronderstelling dat u het lang genoeg kunt coördineren om ergens te komen zonder alarm te slaan. Het beste wat mijn team van randoms zonder masker voor elkaar kreeg, was binnenkomen in een binnenplaats van een kunstgalerie zonder dat er een bel ging. Hoewel we niet veel verder kwamen dan dat, kreeg ik in ieder geval een gevoel voor de meer genuanceerde heling waarbij bewakers u ijverig naar buiten escorteren zodra ze u ergens aantreffen waar u niet hoort te zijn. Als u uw geluk beproeft, arresteren ze u uiteindelijk en gaan ze over tot een verhoogde zoektoestand, op zoek naar andere herrieschoppers. Dit gebeurt allemaal zonder dat de overval volledig wordt geactiveerd en op dit punt kunt u nog steeds mensen redden en zonder alarm naar buiten gaan.
Het is dus mogelijk om een grotendeels bloedeloze overval te overzien. Of in ieder geval een minder bloederige dan mijn ervaring met het klimmen over de lichamen van SWAT-teams die hoog opgestapeld lagen in deuropeningen. Zelfs als de hel stevig is losgebarsten, zijn er nog andere manieren om dingen te doen dan gewoon schieten, zoals gijzelaars nemen en onderhandelen met de politie.
Blijf bij het plan
Ik heb in totaal twee overvallen geprobeerd, waarvan één klassieke Payday overval – het bestormen van een kleine bank op de nieuwe locatie in New York en de zaak leeghalen. Dat omvatte een paar stappen, waaronder het vinden van thermiet om het dak van de kluis door te branden, het coördineren van het pakken van het geld om de verfpakketten te deactiveren die waren klaargezet voor gesynchroniseerde detonatie, en het uitschakelen van verkeerspalen om het vluchtbusje binnen te halen.
Het is een vrij kleine kaart en zeer geschikt voor de absolute chaos die zo gemakkelijk uitbreekt. Het grootste deel van mijn tijd besteedde ik aan het tegenhouden van herhaalde politieaanvalsgolven terwijl ik wachtte tot het thermiet zijn werk deed. Toen de verfpakken eenmaal waren uitgeschakeld en het geld was bevrijd, was er een klein gevecht van straat tot straat om door wegversperringen heen te breken en bij het busje te komen. Het is over het algemeen een strak-geconcentreerde strijd, met beperkte schietpartijen en weinig ruimte om te beheren terwijl u wacht tot de verschillende fases voltooid zijn voordat u zich een weg naar buiten schiet.
(Afbeelding credit: Starbreeze)
De andere missie bestond uit een poging om een aantal schilderijen uit een grote kunstgalerie te bevrijden. Met bredere, meer open ruimtes en talloze toegangspunten, was er hier zoveel meer potentieel voor meer stealthy benaderingen dat we een paar keer hebben geprobeerd, maar steeds faalden. Er waren bijvoorbeeld verschillende poorten om open te breken die u op een binnenplaats brachten die losjes bewaakt werd door bewakers en waar u gemakkelijk camera’s kon ontwijken. Er waren ook een paar eenvoudige gesloten deuren die duidden op een andere nieuwe truc – de mogelijkheid om bewakers te identificeren met sleutels en kaarten waarmee je toegang kon krijgen. Er was zelfs een klimroute naar het dak. Sommige van de nieuwe klimbewegingen zijn echter alleen mogelijk met je masker op, wat betekent dat het onwaarschijnlijk is dat je dit netjes kunt doen tenzij je zeker weet dat er niemand in de buurt is.
Hoewel het ons nooit lukte om de galerij heimelijk te overvallen, hebben we de overval wel een paar keer gedaan om het gevoel te krijgen van een langere overval. Stap één bestond altijd uit het inbreken in het kantoor van de manager om de locaties van de schilderijen op zijn computer te vinden, maar daarna waren er een paar variaties om ons scherp te houden. Sommige schilderijen moesten geïdentificeerd worden met blacklights, voor andere was een USB-stick nodig om ze uit hun omhulsel te halen, en bij weer een andere moesten we op specifieke plaatsen gaan staan om de tralies te laten zakken.
Voorop in het spel
(Afbeelding credit: Starbreeze)
In de uiteindelijke release zullen er nog meer manieren zijn om heists interessant te houden, met ontwikkelaar Starbreeze die wekelijkse ‘private security firm modifiers’ belooft. Dit zijn in feite variaties die u dwingen om uw aanpak te veranderen, waarbij dingen als onverwoestbare camera’s als voorbeeld worden genoemd. En terwijl het spel dingen kan veranderen terwijl u speelt, kunt u dat ook met 100 vaardigheden om vrij te spelen en te gebruiken om uw personages op te bouwen.
Tijdens mijn presentatie liet Starbreeze een heleboel statistieken zien over hoeveel geld Payday 2 heeft opgebracht en hoe goed het de afgelopen tien jaar heeft gedaan. Het is geen ontwerp dat je wilt weggooien en opnieuw wilt doen, en Payday 3 voldoet aan alle eisen wat betreft het herscheppen van dezelfde basiservaring met moderne verbeteringen. Van gameplay-aanpassingen tot diepere overvalopties, een bredere karakterontwikkeling en nog veel meer. En, net zo belangrijk gezien het langlopende succes van de vorige game, heeft dit nieuwe deel al 18 maanden aan content voor na de lancering, waaronder nieuwe overvallen, personages en wapens. De overstap naar de Unreal-engine maakt het blijkbaar ook makkelijker om dingen zoals vaardigheden of uitdagingen dynamischer te veranderen en bij te werken op basis van het gedrag en de feedback van spelers.
Payday 3 lijkt zijn formule eerder te evolueren dan opnieuw uit te vinden, wat ideaal is als je bedenkt hoe strak de kern van de serie altijd is geweest. Hoewel ik in het korte uur dat ik had een paar vreselijke overvallen heb gepleegd (zoveel bloed en geschreeuw), kan ik zien hoe het allemaal moet werken als je de tijd hebt om alles te plannen en een team hebt dat je kunt vertrouwen. Dit alles in aanmerking genomen, ziet het er veelbelovend genoeg uit om me terug te trekken voor een laatste klus op 21 september.