Horrorspellen kunnen angstaanjagend zonder tropen, en dit spel over historische wreedheid bewijst het

Mental Health Awareness Week dit jaar loopt van 15-22 mei, en we hebben deze week tot nu toe games doorgebracht die thema’s van psychische aandoeningen en welzijn verkennen. Onze verslaggeving heeft mijn eigen verhaal opgenomen over games en geestelijke gezondheid, een blik op Will O’Neill’s werkelijke zonlicht, de fixatie van Eli Piilonen en het gezelschap van mijzelf, en de nooit eindigende nachtmerries van Matt Gilgenbach. Vandaag kijken we naar LKA’s The Town of Light, een psychologische thriller die zich afspeelt in 1938 over een 16-jarige geïnstitutionaliseerd in een faciliteit voor geestelijke gezondheidszorg met verschrikkelijke omstandigheden. Door vermoeide stereotypen en tropen te omzeilen, maakt de stad Light in plaats daarvan gebruik van de realiteit om zijn overlevingshorrorverhaal te schilderen.

Inhoudswaarschuwing: dit artikel onderzoekt thema’s van misbruik, verkrachting en archaïsche psychiatrische behandeling

"De

(Afbeeldingskrediet: LKA) Uitbreiding van horizon

"Nagonerende

(Image Credit: Infinitap Games)

Dit angstaanjagende horrorspel over OCD hielp me om de andere omstandigheden te begrijpen dan de mijne

Als je zelfs een voorbijgaande interesse hebt in overlevingshorror, zou ik wedden dat je minstens één horrorspel hebt gespeeld dat zich in een asiel ontvouwt. Van Silent Hill tot Outlast, Alan Wake, tot Dawn en Dead Space 2, om slechts enkele van de spellen te noemen die mentale instellingen bezoeken, asylums hebben veel in het genre met bijna altijd schadelijke effecten. Patiënten binnen deze instellingen zijn bijna altijd boos, gek en uit om de speler te krijgen. Ze hebben het contact met de realiteit vaak verloren en worden gebruikt als pionnen om te worden geslacht op het pad van de hoofdrolspeler naar succes. En bij wijze van dit alles wordt psychische aandoeningen in de meest negatieve lichten bekeken.

Games zijn minder schuldig aan panderen aan deze slecht geïnformeerde stereotypen vandaag, maar ze blijven in veel ruimtes bestaan. LKA’s 2016 geslapen Gem, de stad Light, neemt ons echter mee naar een asiel, vertelt een gruwelijk verhaal, maar nooit eens panders om tropen te misleiden. Zoals hierboven vermeld, volgt het verhaal de 16-jarige Renée die is geïnstitutionaliseerd in het Volterra Asylum, ten zuidwesten van Florence in Italië. Op grond van flashbacks aangedreven door dagboekaantekeningen die rond de eenzame gangen, onderzoeksruimtes en isolatiekamers van het spel zijn bezaaid-die allemaal zijn gemodelleerd op het nog steeds bestaande, real-life Volterra-gebouw-leren spelers het schrijnende verhaal van hoe Renée hier is afgevonden, , en, cruciaal, waarom het nu zo moeilijk voor haar is om te vertrekken.

Lees verder  Hoe een ontwikkelaar het verleden van het internet aanboorde om een tijdloos verhaal over menselijke verbondenheid te vertellen

Beschreven als een ‘gevaar voor zichzelf en anderen’, brengt Renée een groot deel van haar leven door tegen haar wil, terwijl ze voortdurend botst met orderlies, verpleegkundigen en artsen, zowel mentaal als fysiek. Een bijzonder pijnlijke scène vindt plaats in een kleedkamer waar patiënten naakt zijn gestript en in de kou zijn achtergelaten. Eén internee wordt geschreeuwd terwijl ze op haar kant ligt die onder een houten bank aan het krimpen ligt. Een andere scène ziet Renée met geweld elektroshocktherapie krijgen, die de ontwikkelaars onderzocht door live video’s te bekijken van intramurale patiënten die dezelfde barbaarse procedure doorlopen. Eén scène toont dat Renée wordt verkracht.

Het is op deze momenten waarop LKA’s nauwgezette aandacht voor detail de gruwel van zijn uitgangspunt en setting accentueert. Renée’s verhaal is fictief, maar was volledig geïnspireerd door de realiteit. En terwijl de overgrote meerderheid van de horrorspellen plaatsvindt onder de dekking van de duisternis, speelt de stad van het licht ’s middags af, waar eindeloze stralen van zonlicht de vacuele, spinnenweb-beklede vloeren van de instelling splitsen. Het is spookachtig, vaak verontrustend, maar altijd tot nadenken stemmend. Niet elk horrorspel kan zijn als de stad van het licht, maar dat is precies wat het zo opmerkelijk maakt.

De stad van het licht is nu op pc via Steam , PS4, Xbox One en de Nintendo Switch.

Bekijk deze 10 games om gesprekken over geestelijke gezondheid te helpen

Frenk Rodriguez
Hallo, mijn naam is Frenk Rodriguez. Ik ben een ervaren schrijver met een sterk vermogen om duidelijk en effectief te communiceren via mijn schrijven. Ik heb een diepgaande kennis van de game-industrie, en ik blijf op de hoogte van de nieuwste trends en technologieën. Ik ben detailgericht en kan games nauwkeurig analyseren en evalueren, en ik benader mijn werk met objectiviteit en eerlijkheid. Ik breng ook een creatief en innovatief perspectief in mijn schrijven en analyseren, wat helpt om mijn gidsen en recensies boeiend en interessant te maken voor de lezers. Dankzij deze kwaliteiten ben ik een betrouwbare bron van informatie en inzichten in de game-industrie geworden.