Ligt het aan mij, of was het stille tijdperk het beste voor komedie?

Denk aan stomme film en de kans is groot dat er een aantal beelden bij je opkomen. De schaduw van graaf Orlok op de trap in Nosferatu (1922) misschien, of de stadsbeelden van Metropolis (1927) van Fritz Lang. Maar vroeg of laat denk je waarschijnlijk aan een scène uit een van de vele komedies uit die tijd.

Aangezien stomme films afhankelijk zijn van visuele vertellingen en een enkele tussentitel, is het logisch dat komedie zo centraal stond bij het ontstaan van cinema. Clowns en mimespelers kenden de kracht van een goede gezichtsgrap, dus het was niet meer dan logisch dat dergelijke traditionele vormen van optreden zich vertaalden naar het scherm, met iconische resultaten.

Neem bijvoorbeeld Safety Last! (1923) bijvoorbeeld. Hoewel deze film al meer dan 100 jaar oud is, heeft hij nog niets aan kracht ingeboet om zowel grinniken als snikken teweeg te brengen. De film is misschien het beroemdst vanwege de finale – waarin Harold Lloyd een warenhuisgebouw beklimt en aan een gigantische wijzerplaat bungelt – en is een soort steno geworden voor de gekke stunts en fysieke komedie die het genre definieerde.

Over fysiek gesproken, wie kan Buster Keaton vergeten? In een tijdperk van gewichtloze CGI is het nog steeds verbluffend om hem te zien balanceren op de voorkant van een rijdende stoomlocomotief in The General (1926), net als de spectaculaire treinwrakscène in de climax van de film.

En dan was er nog Charlie Chaplin. Toen Sight and Sound in 2022 zijn 100 beste films aller tijden poll uitbracht, had de acteur/regisseur, net als Keaton, niet één maar twee vermeldingen. City Lights (1931) werd gemaakt in een tijd waarin talkies de norm waren, maar Chaplin hield de film (grotendeels) stil en dat is waarschijnlijk beter zo. En hoewel Modern Times (1936) wat geluid bevatte, gebruikte het nog steeds tussentitels – toen al retro – voor de dialoog.

Natuurlijk kan er gelachen worden met slimme woordspelingen of modernere affecties zoals gore grappen, ongemakkelijke cringe-com en taboedoorbrekende shock. Maar met zijn eindeloze inventiviteit zal de stille komedie altijd de boventoon voeren. Of ligt het aan mij?

  • Ligt het aan mij, of hebben we de piek van de drone bereikt?
  • Ligt het aan mij of was Speed Racer zijn tijd ver vooruit?
  • Ligt het aan mij of is Alan Partridge het beste komische personage ooit?
Lees verder  Blade wordt 25 - en het is nog steeds één van de coolste superheldenfilms ooit gemaakt

Meld je aan voor de GamesRadar+-nieuwsbrief

Wekelijkse overzichten, verhalen uit de communities waar je van houdt en meer

Neem contact met me op met nieuws en aanbiedingen van andere Future-merkenOntvang e-mail van ons namens onze vertrouwde partners of sponsorsDoor je gegevens in te voeren, ga je akkoord met de algemene voorwaarden en het privacybeleid en ben je 16 jaar of ouder.

Frenk Rodriguez
Hallo, mijn naam is Frenk Rodriguez. Ik ben een ervaren schrijver met een sterk vermogen om duidelijk en effectief te communiceren via mijn schrijven. Ik heb een diepgaande kennis van de game-industrie, en ik blijf op de hoogte van de nieuwste trends en technologieën. Ik ben detailgericht en kan games nauwkeurig analyseren en evalueren, en ik benader mijn werk met objectiviteit en eerlijkheid. Ik breng ook een creatief en innovatief perspectief in mijn schrijven en analyseren, wat helpt om mijn gidsen en recensies boeiend en interessant te maken voor de lezers. Dankzij deze kwaliteiten ben ik een betrouwbare bron van informatie en inzichten in de game-industrie geworden.