Batman/Superman: World’s Finest is een vervolg op de vorige Boy Thunder arc, die de lang verloren sidekick van Superman introduceerde – waarvan we al weten dat hij zal uitgroeien tot de anti-held Magog van World’s Finest schrijver Mark Waid en tekenaar Alex Ross’ klassieke verhaal Kingdom Come.
Nu, in Batman/Superman: World’s Finest #22 van 19 december, zullen Waid en serietekenaar Dan Mora en colorist Tamra Bonvillain David Sikela, de voormalige Boy Thunder, eindelijk volledig in de rol van Magog brengen.
Newsarama sprak met Waid in de aanloop naar de release van het nummer, en ging in op de ups en downs van het herbekijken van een legendarisch verhaal als Kingdom Come, de voortdurende samenwerking tussen Waid en Mora, en zelfs een beetje van wat er komen gaat in World’s Finest nadat de huidige Heir to the Kingdom arc is afgelopen.
(Afbeelding credit: DC)
Newsarama: Mark, de laatste keer dat we elkaar spraken, kwamen de Kingdom Come-elementen net in Batman/Superman: World’s Finest. Hoe voelt het nu om het hoogtepunt van een nieuw hoofdstuk in die saga te bereiken?
Mark Waid: Om eerlijk te zijn is het een beetje zenuwslopend. Het is een riskant voorstel om iets dat zo populair lijkt te zijn geweest opnieuw te doen. Maar ik heb lang met Alex Ross gesproken. We hebben dingen doorgenomen om er zeker van te zijn dat we niet op de tenen trapten van iets wat hij in de toekomst met deze personages zou willen doen, of van zijn visie op deze personages.
Ook al was Kingdom Come een samenwerking, het was gewoon een kwestie van aardig spelen en respect hebben voor Alex, en hij vond alles goed, de redacteuren vonden alles goed. En u zag in de Boy Thunder arc dat we de onthulling hadden gedaan dat David Sikela Magog zou worden. Dus het voelde echt alsof het tijd was om met dat verhaal te beginnen en Boy Thunder op te volgen voordat iedereen het zou vergeten.
Was er iets uit Kingdom Come waarvan u twijfelde om het in het verhaal te brengen? Of was er iets dat u overwoog aan te pakken, maar dat u verkoos te vermijden?
Er was niets dat ik wilde doen dat ik vermeed. Maar een van de dingen waar ik rekening mee heb gehouden, is dat veel van de personages van de nieuwere generatie in Kingdom Come, zoals Nightstar en vele anderen, helemaal door Alex zijn bedacht toen hij nog een tiener was. Dus met dat in gedachten voelde het vreemd om ze te introduceren. Ik wilde Norman McKay er niet bijhalen, omdat hij gebaseerd is op Alex’ vader. Ik wilde gewoon niets doen dat helemaal uit Alex’ hoofd kwam, want dat voelde respectloos.
Dus gezien dit alles is dit een prequel, zoals we hebben gezien in het eerste nummer van deze serie, in plaats van een vervolg of iets dat zich afspeelt rond de tijd van Kingdom Come. Dit is een soort van voorbereiding en voorbereiding voor lezers om de weg naar Kingdom Come te zien.
Er was dus een kleine Kingdom Come paasei in deze arc waar ik u naar wilde vragen die een beetje aandacht kreeg en die ik grappig vond, en ik weet zeker dat u dat ook vond toen u het schreef.
Is het de biefstuk?
Absoluut. Het is de biefstuk!
Hoe beslist u wanneer en hoe u momenten als Batman die zijn bestelling bij Planet Krypton verandert, aan de orde stelt? Heb je daar een tijdje aan gedacht, of komen dat soort dingen meer spontaan als je aan het schrijven bent? Wat is het denkproces om in die kleine details te graven?
Die kleine details komen meestal tevoorschijn terwijl ik bezig ben. Vaak weet ik al dat ik een scène tussen bijvoorbeeld Superman en Batman op een bepaalde plek heb. En ik weet nog niet zeker wat ze gaan zeggen. Maar als ik daar aankom, ken ik deze personages zo goed dat ze het als het ware overnemen. Ik weet dat het een cliché is, maar het is waar met personages die je vrij goed kent, zo goed als ik deze personages ken, dat ik ze gewoon laat praten.
(Afbeelding credit: DC)
Nu we het toch over de huidige World’s Finest arc hebben, het is een hele reis geweest om David Sikela te zien veranderen van een soort van grootmoedige sidekick als Boy Thunder naar een meer geharde anti-held als Magog. Is het een beetje hartverscheurend om een aardige jongen als David dit allemaal te zien doormaken? Wat zijn de doelen en valkuilen van zo’n verhaal?
Het is hartverscheurend, maar ook erg ingewikkeld. Het is een zeer complex pad dat ik voor het personage uitstippel, omdat we uiteindelijk weten dat hij ergens in de toekomst de Joker gaat vermoorden, wat Superman nooit zou goedkeuren en ook niet goedkeurde in Kingdom Come. Dat dreef het hele verhaal.
Dus ik kan onze Superman niet in een positie plaatsen waarin hij probeert te voorkomen dat David een moordenaar wordt, want dan zal hij falen. En onze Superman faalt niet. Ik wil geen verhaal schrijven waarin Superman iemand probeert te inspireren en het zo verpest. Dat gezegd hebbende, ik ken zijn verhaal. Ik weet waar hij naartoe gaat, en ik heb David ook opgebouwd als een personage in mijn hoofd waar zijn acties logisch zijn.
Hij is een veel harder personage dan de brede, onschuldige David Sikela. Maar dat komt voor een groot deel omdat de tijd een beetje anders verstrijkt op Earth-22, de Kingdom Come-wereld. Hij is dus al veel langer op die wereld dan de tijd dat hij bij Superman was, die hem maar een maand of twee onder zijn hoede had. Dat betekent dat hij genoeg tijd heeft gehad om slechte gewoontes te ontwikkelen.
(Afbeelding credit: DC)
U zei iets over Superman en zijn plaats in Davids reis, wat ik interessant vind omdat Superman bijna zeker beïnvloed zal worden door zijn relatie met David. Hoe breng je zoiets als een verschuiving in de persoonlijkheid van Superman in een flashbackverhaal over op een manier die hopelijk aanslaat wanneer mensen verhalen lezen die zich in het heden afspelen?
Ik denk dat hier een klein beetje daglicht in zit, waar het verhaal David en Superman naar een plek brengt die we nog nooit eerder hebben gezien, in termen van Superman’s reacties, en zijn interacties, en zijn persoonlijkheid, en hoe hij met dingen omgaat.
Ik kan dat dan gebruiken om te zeggen: “Oké, dit is waarom Superman zich zo voelt, in de hedendaagse continuïteit.” Het zorgt voor kleine subtiele dingen met David. Hoe ga je om met het feit dat je invloedrijk kunt zijn, dat je inspirerend kunt zijn, dat je zo hard mogelijk kunt proberen om zo te zijn. Maar je kunt niet iedereen voor je winnen.
De stripindustrie lijkt op dit moment een fascinatie te hebben voor het herzien van klassieke verhalen en tijdperken, zelfs meer dan normaal, en de Kingdom Come arc van World’s Finest is een soort perfecte broedpop van dat idee. Wat ziet u als de voor- en nadelen van zo’n nostalgische trend, en hoe vindt u manieren om dit soort retroverhalen toch nieuw en vooruitstrevend te laten aanvoelen?
Ik wou dat ik wist wat dat geheime sausje was. Ik ben trots op die x-factor. Ik weet alleen niet precies wat het is. Maar ik heb gewoon geen interesse om dingen opnieuw te bekijken, of het nu mijn werk in Kingdom Come is, of de strips die ik als kind las, ik heb geen interesse om die dingen opnieuw te bekijken zoals ze waren. Omdat dat materiaal een modern publiek niets nieuws te zeggen heeft, toch? Zoals, ik hou van de Beatles. Maar ik ga niet doen alsof de muziek van de Beatles nog steeds even relevant is voor mensen als 50 jaar geleden.
Dus het is gewoon een kwestie van naar de stukken kijken, de emotie in die stukken vinden, want de emotie erin is eeuwig. Dat is het enige dat eeuwig is. Het gaat erom de emotie van die stukken te vinden en een manier te vinden om nieuwe verhalen te schrijven rond die gevoelens die oorspronkelijk door die verhalen werden opgeroepen.
(Afbeelding credit: DC)
Ik wil het even hebben over Dan Mora, omdat hij een van de hardst werkende tekenaars in comics is, en het elke keer weer voor elkaar krijgt. Hoe is het om die samenwerking nog steeds op te bouwen, en om het soort doorlopende relatie tussen een schrijver en tekenaar aan te boren dat op dit moment erg zeldzaam is in mainstream superheldenstrips?
Het is echt geweldig. Weet je, ik vind het geweldig dat ik elke ochtend wakker word en er weer twee nieuwe pagina’s in mijn inbox zitten, want hij is fenomenaal snel. Maar verder staat hij erg open voor het soort verhalen dat wij vertellen. Hij is erg complimenteus, net als ik voor hem natuurlijk. Maar het is leuk om van hem terug te horen dat hij er nog steeds van geniet, en dat hij nog steeds geen interesse heeft om dit boek ooit te verlaten. Net als ik.
Weet je, we hebben er gewoon veel plezier in, omdat het voor een deel de kriebels van Dan kriebelt, dat hij zo’n beetje iedereen in het DC Universum op een bepaald moment kan tekenen. Want dat is, zoals u hebt gezien, een groot deel van World’s Finest, het binnenhalen van de rest van de DCU.
Ik wil ook Tamra Bonvillain nogmaals complimenteren met haar geweldige kleuren. Ze brengt echt de donder elke uitgave, en Dan en ik konden allebei niet meer tevreden zijn met wat ze doet. We mogen blij zijn dat we haar hebben.
Tamra is fantastisch, zij en Dan verpletteren het echt samen.
Nu we het toch over het grotere DC Universum hebben, in hoeverre laat je Dan dicteren hoe die uitbreiding naar de rest van het DC Universum gebeurt? Ga je naar hem toe en vraag je dingen als: “Welke schurken wil je tekenen? Welke gaststerren?”
Geen van de grote dingen. Maar bij de kleinere dingen is het zoiets als: “Geef me een lijst, welke helden heb je nog niet getekend die je wilt tekenen? Welke schurken?” Dat vroeg ik al vroeg, en we hebben dingen afgevinkt terwijl we bezig waren, we hebben ze gewoon van de lijst geschrapt.
Dat gezegd hebbende, de volgende serie na de Kingdom Come serie, kan ik nu nog niet echt veel over zeggen, maar ik kan wel zeggen dat we een personage introduceren dat Dan heel, heel graag wilde tekenen. En het is misschien wel het laatste personage dat u zou verwachten.
(Afbeelding credit: DC)
Oké, nou, ik ben geïntrigeerd en opgewonden. Maar voordat die serie begint, komt er een jaarboek aan. Hoe was het om dat samen te stellen en andere makers in deze hoek van het DC Universum en de DC geschiedenis te brengen, die u en Dan als pioniers hebben gebruikt?
Dat was geweldig, want iedereen had een andere kijk op dingen. Iedereen had zijn eigen unieke kijk op bijvoorbeeld de Challengers of the Unknown, of Metamorpho, of wie dan ook. Maar het voelde allemaal heel erg in de geest van wat we in World’s Finest hebben gedaan.
En het is altijd leuk om iemand als Christopher Cantwell, die ik een geweldige schrijver vind, een bijna vergeten franchise als de Challengers of the Unknown te zien oppakken en te zien wat hij ermee doet. Echt leuk spul.
Voordat we afsluiten, wat kunt u ons vertellen over wat er in de volgende uitgave, Batman/Superman: World’s Finest #22, en in de rest van de Heir to the Kingdom arc staat te gebeuren?
In uitgave #22 komen er veel dingen op het scherpst van de snede. We krijgen eindelijk de transformatie van Boy Thunder naar Magog te zien. Dat is een belangrijk moment. We krijgen eindelijk te zien wat Gog precies heeft gedaan met alle schurken in het DC Universum, wat een groots moment is.
En ik zal ook zeggen dat we gaan laten zien wat volgens mij het eerste gesprek zal zijn tussen Batman en Metron van de New Gods. Ik weet dat ze elkaar eerder hebben ontmoet, maar op het punt in de carrière van Batman dat we in World’s Finest laten zien, geloof ik dat we hun eerste gesprek ooit laten zien. Daar zijn we te laat voor, want Metron is een gevangene van Gog.
Batman/Superman: World’s Finest #22 wordt op 19 december uitgegeven door DC.
Kingdom Come staat bovenaan onze lijst van beste DC-verhalen aller tijden.