eFootball 2022 review: een rampzalige start van het post-PES-tijdperk

Ons oordeel

Een rampzalig begin van het post-PES-tijdperk. De enige troost? Het kan vanaf hier zeker niet slechter worden.

Pluspunten

• Free-to-play-model heeft potentieel
• Af en toe momenten van dribbelende schittering

nadelen

• Het is een demo in alles behalve naam
• Gebroken animaties en verbijsterende bugs
• Wonky AI aan beide kanten van de bal

De uiteindelijke opvolger van Pro Evolution Soccer was altijd voorbestemd om historisch te zijn. Gedurende drie decennia omarmde Konami’s voetbalsim zijn moedige underdog-status met plezier en overtrof hij vaak de grootgeldrivaal FIFA van EA in pure gameplay-termen. Maar door recente verkoopproblemen trok de Japanse uitgever uiteindelijk de stekker uit PES, en het kostte twee jaar om de gratis te spelen eFootball 2022 op zijn plaats te maken. Het is inderdaad historisch – om de verkeerde redenen.

Snelle feiten: eFootball 2022

(Afbeelding tegoed: Konami)

Platformen: PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X, pc
Releasedatum: 30 september 2021
Ontwikkelaar: Konami
Uitgever: Konami

Je hebt waarschijnlijk al gehoord van de Steam-feedback. Van de 16.000+ gebruikersrecensies tot nu toe is slechts 10% positief. Over het algemeen wordt eFootball 2002 geclassificeerd als ‘Overweldigend negatief’, en volgens sommige statistieken is het de slechtste Steam-release aller tijden. Ik kan bevestigen dat het niet veel beter gaat op console, hoewel er een flinke klodder recentheidsvoorkeur is voor de beweringen van sociale media dat het de slechtste voetbalgame ooit is gemaakt. Tijdens het leven van PES moesten we Pure Football doorstaan, en O’Leary Manager 2000, en Chris Kamara’s Street Soccer, en de echt onspeelbare Xbox 360-versie van FIFA 06: Road To World Cup. Konami’s vervolg op Pro Evo gaat niet zo diep, maar het is nog steeds vreselijk.

Minder Messi, meer rommelig

Simpel gezegd, deze verheerlijkte demo was duidelijk niet geschikt om te worden uitgebracht. Het is een jaarlijkse traditie dat Konami zijn voetbalspel vóór EA’s uitbrengt, en ja hoor, eFootball 2022 heeft FIFA 22 verdrongen — met een enkele dag. Zonder recht te willen klinken – het is de moeite waard om te herhalen dat dit, in tegenstelling tot de hierboven genoemde clunkers, gratis is – die beslissing een vergissing was.

(Afbeelding tegoed: Konami)

Er zijn geen competities of andere lange-vorm-modi om van te spreken. In offline spelen zijn slechts negen teams en zes stadions beschikbaar. Meer zijn online te besturen, via de tijdelijke modus Worldwide Clubs, hoewel je aan één team bent gebonden zodra je het betreedt. Die eenzame modus is de enige manier waarop je coverster Lionel Messi kunt gebruiken, na zijn verhuizing van Barcelona (offline beschikbaar) naar Paris St Germain (niet). Oh, anders dan in een inleidende, decor-setting wedstrijd tussen Argentinië en Portugal – twee landen die ook onspeelbaar zijn, afgezien van die eenmalige wedstrijd. Verbijsterd? Je hebt gelijk.

Binnenkort komen er meer spelers, teams en speltypen aan, en overwinningen in de eCurrency van het Worldwide Clubs-evenementscore voor toekomstig gebruik – maar zal iemand geïnteresseerd zijn na zo’n slordige lancering? Licenties zijn tenslotte niet het echte probleem. De ramp is de gameplay zelf.

(Afbeelding tegoed: Konami)

Omdat Konami voor het eerst de Unreal Engine gebruikte, werden twee Spaanse Wereldbekerwinnaars, Andres Iniesta en Gerard Pique, geraadpleegd tijdens de ontwikkeling om de dribbel- en defensieve mechanica te verfijnen. En ja hoor, een-op-een gevechten bieden af ​​en toe plezier. De gevoeligheid van de R2-knop wordt goed gebruikt: hoe harder je drukt, hoe verder je de bal voor je uit slaat, en een verdediger verslaan met een behendig duwtje voelt goed. Aan de achterkant is het ook bevredigend om een ​​aanvallende vleugelspeler tegen te houden met een perfect getimede druk op L2 – jezelf tussen tegenstander en bal plaatsend. Maar alsof je je team een ​​troostdoelpunt ziet scoren in een 1-5 nederlaag, is de vreugde op deze momenten vluchtig.

Laten we Piqué boe spelen

Iniesta en Pique zijn kolossale namen die verbonden zijn aan eFootball, maar hun studiotijd lijkt uitsluitend te zijn besteed aan individueel gedrag – waarbij Konami schijnbaar de nuances van elftal-teamintelligentie vergeet. De AI hier is op zijn best grillig, in het slechtste geval verschrikkelijk. Verdedigend positioneel spel is een loterij, ondersteunende runs in de aanval zijn onbetrouwbaar, en een assortiment van bugs en zich misdragende animaties zorgen ervoor dat je nooit kunt vertrouwen op een simpele pass, laat staan ​​dribbel, die wordt uitgevoerd zoals bedoeld.

(Afbeelding tegoed: Konami)

De opzettelijke, cerebrale fijne kneepjes van PES zorgden consequent voor een welkome onderbreking van FIFA’s end-to-end, jij-aanval-dan-ik-aanval-goal-fests, maar eFootball voelt omslachtig aan. Oversteken is vreugdeloos, willekeurig. Het door elkaar halen van tactieken en strategieën – een constante Pro Evo-verrukking, gedurende 30 verdiepingen tellende jaren – voelt overbodig. Mede omdat er maar vijf speelstijlen zijn om uit te kiezen; vooral omdat er gewoon geen geloof is dat uw team zich zal gedragen zoals u dat wilt.

In termen van reddende genaden, geniet ik van de ‘oomph’ van het schieten, doorgaande ballen zijn betrouwbaarder en effectiever dan in FIFA 22, en Konami overtreft ook EA als het om commentaar gaat, en blijft bij het sympathieke PES-duo Peter Drury en Jim Beglin. Dat is jouw lot. En zelfs die uitstekende through-ball-monteur zal je gek maken als je je vleugelspeler achter zijn vleugelverdediger naar binnen schuift – en hij loopt op onverklaarbare wijze de bal uit het spel.

(Afbeelding tegoed: Konami)

Wat betreft de visuals? Oef. Onconventionele menuschermen waren net zo synoniem met PES als Master League-legendes Castolo en Valeny, en die traditie zet zich hier voort – maar het lugubere geel/blauwe kleurenschema elimineert elke throwback-voorliefde. De gelijkenissen van spelers zijn inconsistent. De enorme manen van Leroy Sane zijn perfect heroverd en Bukayo Saka ziet er uitzonderlijk uit, terwijl Joshua Kimmich een digitaal Madame Tussauds-stuk is. Gezichtsuitdrukkingen flitsen van bizar naar ronduit angstaanjagend, met grote ogen, doodsbange blikken van verrassing die te vinden zijn in elke herhaling, en al tot in het oneindige gememe-d op sociale media. Wat de drukte betreft: gewoon niet kijken. Het zou aardig zijn om de kijkende fans het PS1-tijdperk standaard te noemen.

Geld naar de toekomst

De grote schande is dat er potentieel was om hier de mal te doorbreken. De inkomsten van sportgames in de afgelopen jaren schreeuwt hebzucht: zoals ik al zei bij het beoordelen van FIFA 22, verdiende EA vorig jaar $ 1,62 miljard aan aankopen die werden gedaan nadat FIFA-, Madden- en NHL-spelers £ 50-70 hadden betaald voor hun eerste producten. Er zou dus veel leuks moeten zijn aan een model waarin het basisspel gratis is en betaalde extra’s afhankelijk zijn van de keuze van de gebruiker. Om dat te laten werken, moet dat basisspel echter op zijn minst op een redelijk niveau functioneren. eFootball 2022 niet.

(Afbeelding tegoed: Konami)

Toch verdient de uitgever – voorlopig – het voordeel van de twijfel. Dit is tenslotte een gratis download. Konami zegt dat het luistert naar de zeer kritische feedback van fans en hard werkt om aanpassingen te maken op basis van de lanceringsreactie, maar er is een specifieke deadline om rekening mee te houden.

De eerste betaalde content arriveert op 11 november en kost £ 34 voor een groot aantal goodies voor Ultimate Team-rivaal Creative Team. Dat geeft Konami vijf weken genade, zowel om talloze gameplay-problemen op te lossen en een geheel nieuwe geldspinmodus te lanceren. Mochten die dingen gebeuren, dan zullen we overwegen om deze recensie aan te passen en te scoren. Tot die tijd is eFootball 2022 onaantastbaar, maar absoluut niet op dezelfde manier als Pro Evo in zijn bloei.

Beoordeeld op PS5.

Het oordeel1.5

1.5 van de 5

efootball

Een rampzalig begin van het post-PES-tijdperk. De enige troost? Het kan vanaf hier zeker niet slechter worden.

Meer informatie

Minder