De D & D -film was niet wat ik had verwacht. Natuurlijk, de trailers laten het op tong-in-wang plezier lijken. Maar eerlijk? Ik twijfelde dat de film iets zou zijn waar we nog steeds over zouden praten na de lancering – of dat het zou kunnen vertalen hoe het voelt om de beste Dungeons and Dragons -boeken te spelen.
Reader, ik had het mis. Dit is waarschijnlijk het dichtst bij de sfeer van het spelen aan een tafel zonder daadwerkelijk een feestje bij elkaar te krijgen of af te stemmen op zoiets als een cruciale rol. Je kunt praktisch voelen de Dungeon Master rollende dobbelstenen achter dat (zilveren) scherm.
Natuurlijk 20
(Afbeelding credit: Paramount)
Toen het voor het eerst werd aangekondigd, wilde ik Dungeons & Dragons: eer onder dieven als de LEGO -film – het soort verhaal dat onze ‘echte’ wereld in evenwicht brengt met een fictieve. Hoe kun je anders dat unieke gevoel van kameraadschap (of van domme plannen die mis zijn) vastleggen, je krijgt terwijl je op denkbeeldige avonturen gaat met je vrienden? De Jumanji -vervolgjes komen bijvoorbeeld tot leven omdat ze zich richten op kinderen die iets over zichzelf leren door hun ervaring in de videogame … samen met een paar kennende grappen ten koste van tropen zoals tussenfilmpjes of bonuslevens natuurlijk. Wat mij betreft, zou die formule een slam-dunk zijn waar een van de beste tafelblad RPG’s betrekking had.
Het blijkt echter dat we dat allemaal niet nodig hadden. Ondanks het ontbreken van cutaways en meta knipoogt over rollende natuurlijke 20s, voelde de D & D -film gewoon als een groep vrienden die het spel speelden. Of het nu de personages zijn die het erover eens zijn dat D & D’s hele ‘vijf vragen alleen’ voor het spreken met dead -spreuk willekeurig is, of hun plannen consequent verprutst en een andere moet bedenken, eer onder dieven is de meest nauwkeurige weergave die je zou kunnen Krijg van een gemiddelde sessie.
In het spel
(Afbeelding krediet: Wizards of the Coast)
Wilt u de eer onder dieven bemanning in uw thuisspellen als NPC’s brengen? Nu kan je. De D & D -filmkarakterstatistieken zijn onthuld en ze bevatten een speciale vaardigheid waarmee je geïmproviseerde wapens kunt gebruiken. Betekent dit technisch gezien dat je iemand met een kaaswiel kunt doden? Ja. Ja dat doet het.
In feite heeft het team achter deze film duidelijk genoeg ervaring met Dungeons & Dragons dat DMS onvrijwillige flashbacks krijgt. Het kerkhofscène onthulde in promotiebeelden (waar Chris Pine’s Bard pluizingen zijn kans om een lijk in twijfel te trekken met dead met Dead) is een geweldig voorbeeld. Het is precies het soort moment dat zelfs de beste kerkermeesters laat gaan: “Uh, wat nu?”
Dit leidt ons mooi naar Regé-Jean Page’s Xenk, die de definitie is van een DM-gecreëerde NPC die is ontworpen om exposities te laten vallen en iedereen terug te houden (of terug te krijgen) op het goede spoor. In tegenstelling tot wat marketing en trailers je willen laten geloven, zit hij niet zo veel in de film; In plaats daarvan is hij een helpende hand wanneer de bemanning het het meest nodig heeft, waardoor het waardevolle achtergrondverhaal wordt gegeven op de slechteriken voordat hij gelukkig weggaat als iedereen weer op doel is. Het klopt dat een DM zo geërgerd wordt over het feest dat met een slecht plan komt na slecht plan dat ze iemand ter plekke hebben uitgevonden om te helpen.
Pijnlijk nauwkeurig
(Afbeelding credit: Paramount)
Daarover gesproken, die ‘slechte plannen’ zullen ongelooflijk relateerbaar zijn aan Dungeon Masters overal. Veel van het plezier in D&D is dat je spelers steeds belachelijker worden – of onnodig ingewikkeld – plots om hun doel te bereiken, en die zijn hier van kracht. Inderdaad, een van hen begint de film ( kleine spoilers vooruit ). Omdat we gevangen zaten voordat de film begint, volgen we onze helden in de gevangenis en vertellen het bord hun achtergrondverhaal in een poging om gratie te krijgen. Het is echter allemaal een manier om tijd te doden totdat een rechter van Aarakocra Birdfolk opduikt zodat ze hem kunnen ontvoeren en uit het raam kunnen vliegen. Dat klinkt allemaal als een briljante ontsnappingsroute … behalve dat hun release al was goedgekeurd. Het is precies het soort te gaar, gezicht-palmidee dat DMS zal hebben gezien aan tafels over de hele wereld, en ik vind het geweldig. Naast grappig is het pijnlijk trouw aan het gevoel van het spel.
Zie je, het zou geen D&D zijn als schema’s niet fout zouden gaan met een hilarisch effect. De film schuwt dit niet, en het is des te beter. Als er iets is, werkt het zo goed omdat het de chaos omarmt. De groep draait constant van het ene plan naar het andere vanwege iets dat peervormig gaat, en dat is waarschijnlijk de beste weergave van het spel waar je om zou kunnen vragen. Net als Guardians of the Galaxy, zijn deze personages verliezers op de meest vertederende manier mogelijk.
Nieuw verhaal, oude wereld
(Afbeelding credit: Paramount Pictures)
Hoe is het om een nieuw verhaal te bouwen in een zeer goed ingeburgerd universum? We praatten met de schrijvers over het uitbreiden van de bestaande D & D -wereld.
De D & D -film is niet zo goed als die film, waar. Maar de chaotische energie is identiek, en als je het mij vraagt, was het nabootsen ervan de beste zet van het ontwikkelingsteam. Terwijl de speurtochten om het koninkrijk te redden, kunnen in me opkomen wanneer Dungeons & Dragons wordt genoemd, is het in evenwicht brengen van goofiness met wereld-eindigende bedreigingen aantoonbaar een betere weergave van hoe sessies zich in werkelijkheid afspelen. Eer onder dieven krijgt dat, en naar mijn mening, daarom werkt het.
Ja, ik was enthousiast over een mogelijke follow-up zodra de aftiteling rolde. En de gevechten van de film tegen het kwaad zijn boeiend. Maar bovenal anders heeft het bloedbad van dit alles psyched om terug te gaan rond de tafel en dobbelstenen met mijn vrienden te rollen.
Bekijk voor meer D&D deze must-have d & d geschenken (ze zijn uitstekend geschenken voor gamers in het algemeen). Wat betreft andere tafelschoentjes, mis de beste bordspellen of deze essentiële bordspellen voor volwassenen .