True Detective is op papier een misdaadroman waarin de speurneuzen van elk seizoen een unieke, op zichzelf staande zaak proberen op te lossen. Na drie afleveringen lijkt het er echter op dat het meest recente seizoen, Night Country uit Alaska, de kloof tussen zichzelf en het eerste hoofdstuk van de serie uit Louisiana officieel heeft overbrugd in de vorm van, nou ja, paaseieren. Ik wou dat dat niet zo was.
In het vierde seizoen van True Detective, met in de hoofdrollen de warme, geweldige Kali Reis en de onvergelijkbare Jodie Foster, gaat de politiechef van Ennis, Liz Danvers, samenwerken met haar voormalige partner Evangeline Navarro om de verdwijning (en later de dood) van het team van Tsalal Research Station te onderzoeken. Naarmate het ijskoude tweetal zich verder in de zaak verdiept, komen ze erachter dat deze ook op een merkwaardige manier verstrengeld is met de onopgeloste moord op de IÑupiat vroedvrouw en activiste Annie Kowtok, wat een knipoog is naar het schokkende, zeer reële geweld waar inheemse vrouwen in de hele VS en Canada mee te maken hebben.
Met zo’n aangrijpende, schrijnende focus, begrijp ik dan ook niet echt waarom showrunner Issa LÓpez zich zou vermaken met zulke onnodige afleidingen als de overleden echtgenoot van Rose Aguineau (Fiona Shaw), die onthuld wordt als de vader van Rust Cohle, het personage van Matthew McConaughey uit seizoen 1. In werkelijkheid betekent het helemaal niets voor dit specifieke verhaal – en ook niet veel meer voor het eerste hoofdstuk.
Dan is er nog het onheilspellend uitziende spiraalmotief van Night Country, dat voor het eerst op het voorhoofd van één van de bevroren wetenschappers werd gezien, voordat duidelijk werd dat Annie K en haar minnaar Raymond Clark, de vermiste paleomicrobioloog van Tsalal, een tatoeage van hetzelfde symbool hadden. Sinds de première hebben fans erop gewezen dat het griezelig veel lijkt op de kromme spiraal die Rust en Woody Harrelson’s Marty Hart in seizoen 1 op het lichaam van de vermoorde prostituee Dora Lange geschilderd vonden. Kijkers hebben geprobeerd Danvers en Navarro te slim af te zijn en uit te zoeken wat er voor hen aan de hand is, maar het blijkt dat deze nieuwe spiraal niets te maken heeft met zijn tweeling.
(Afbeelding credit: HBO)
In deel 3 vertelt Annies kapper aan Danvers en Navarro dat Clark zo gefixeerd raakte op Annies tatoeage dat hij haar ontwerp kopieerde, nadat hij al had uitgelegd dat Annie de tatoeage oorspronkelijk liet zetten nadat ze op de middelbare school geplaagd werd door visioenen van de spiraal. “Ze kreeg de tatoeage, de dromen stopten,” zei ze; een verre schreeuw van de cultus oorsprong van de spiraal in True Detective seizoen 1. Waar gaat het om?
“Mijn TRUE DETECTIVE-advies voor de afgelopen tien jaar is om te stoppen met kijken alsof het LOST is. Het is geen raadsel dat *jij* moet oplossen; het is een wereld waarin je jezelf moet onderdompelen. Probeer het eens,” schreef een medefan een week of wat geleden op Twitter, en ik ben het er van harte mee eens. Ik zou echter willen beweren dat de serie zelf dat uitdagender dan ooit maakt door betekenisloze verwijzingen op te nemen die aanvoelen als knipogen en “aanwijzingen” in de stijl van een rode haring.
Dat gezegd hebbende, heb ik persoonlijk altijd een beetje een gecompliceerde relatie met paaseieren gehad. Ze kunnen leuk zijn – bijvoorbeeld in de post-credits scène van een Marvel-film, of een knipoog naar een originele serie in een spin-off – maar meestal halen ze me uit een kijkervaring en vraag ik me af hoe ‘Het Internet’ die informatie gaat verwerken. Ik heb het nooit leuk gevonden als een serie – bij films gebeurt dit natuurlijk veel minder, omdat die meestal in een luchtbel zonder inmenging van het publiek worden gemaakt – te zelfbewust wordt en dingen gaat doen met het doel om sociale media-aandacht en memes te creëren. Voor mij hebben Big Little Lies en Succession, die interessant genoeg allebei van HBO komen, zich hieraan schuldig gemaakt, en nu is True Detective: Night Country in hun voetsporen getreden. Maar gezien het sombere onderwerp voelt het hier extra ongemakkelijk.
De serie is goed genoeg om op zichzelf te staan zonder dergelijke gimmicks en constante herinneringen dat het in feite een onderdeel is van deze bredere populaire serie. Het is ook jammer dat het eerste seizoen dat de behoefte lijkt te hebben om aansluiting te vinden bij de voorgaande seizoenen, het eerste is dat door twee vrouwen wordt geleid. Night Country heeft alles in zich om een briljante True Detective-serie te worden: een geweldige cast, een sfeervolle omgeving en een langzaam ontrafelend mysterie dat elke week rijker en boeiender wordt. Ik vind het geweldig. Het hoeft zich geen zorgen te maken over goedkope trucjes.
True Detective: Night Country wordt elke zondag uitgezonden op HBO en HBO Max in de VS, en elke maandag op Sky Atlantic en NOW in het Verenigd Koninkrijk. Zorg ervoor dat u geen aflevering mist met onze handige gids voor het releaseschema van True Detective: Night Country.