Lawful Good of Chaotic Evil? Martial Class of Magic Class? Origin Character of helemaal opnieuw opgebouwd? Er zijn honderden verschillende manieren om een personage te maken in Baldur’s Gate 3, en hoewel ik op dit moment een kleine Deep Gnome Ranger heb in mijn Early Access avontuur, heb ik nog steeds geen idee wat ik ga spelen als de volledige release er is. Wat ik wel weet, is dat het niet uitmaakt voor welke klasse, ras of persoonlijkheid ik uiteindelijk kies, één aspect van mijn spel zal hetzelfde blijven: ik zal elk stukje voedsel dat ik tegenkom opscheppen.
Of het nu gaat om de kaaswielen van Skyrim, het bestraalde junkfood van Fallout of de middeleeuwse snacks van The Witcher, de RPG-traditie om in nood zoveel mogelijk voedsel naar binnen te schrokken is welbekend. Maar in al die spellen komt er een moment dat je die snacks niet echt meer nodig hebt: in Skyrim gebruikte mijn off-hand zelden iets anders dan een helende betovering; in Fallout slingerde ik door de Wasteland met een hele rugzak vol stimpaks; en de vaardigheden van Geralt om drankjes te maken komen zeker van pas als hij het opneemt tegen de Wild Hunt.
In Baldur’s Gate 3 vindt u, net als in D&D zelf, uiteindelijk genoeg manieren om een beetje zelfzorg toe te passen. Gezondheidsdrankjes, tijdelijke hitpoints, helende spreuken en korte rustpauzes bieden uw personages allemaal een kans om nog een dag te vechten. Voedsel daarentegen helpt u niet om uit een gevecht te komen, tenzij u van plan bent om het naar uw tegenstanders te gooien. In plaats daarvan maakt het deel uit van een veel nuttiger mechanic – een die ik graag uitbuit.
Lang feest
Om het meeste te halen uit een Lange Rust in Baldur’s Gate 3 – een verlengde periode van rust waarin u slaapt, contact hebt met metgezellen en al uw gezondheid en spreukslots herstelt – moet u met een volle maag naar bed gaan. Daarvoor heb je 10 Camp Supplies per personage nodig, en om die te krijgen moet je voedsel verzamelen. Dus met dat in gedachten, houd ik me vast aan elke losse groente en elk willekeurig stuk vlees dat ik kan vinden.
Toen ik een goblinkamp binnenviel, vond ik twee hele varkenskoppen. Om naar te kijken waren ze zeer onaangenaam. Om op te eten, nog erger. Maar om aan mijn groep te voeren? Ze boden 15 kampartikelen per stuk. Het zou een misdaad zijn om deze koppen niet op te eten, en alleen maar gedeeltelijk omdat ze ook enkele kilo’s per stuk wogen en ik maar zoveel ruimte in mijn rugzak heb. Ik rondde de maaltijd van mijn groep af met een stuk mysterieus vlees dat misschien nog een stuk van een van die ongelukkige varkens was, hoewel ik daar niet 100% zeker van kan zijn.
Sindsdien heb ik alles gepakt wat ik kon vinden. De rugzak van mijn personage zit nu net zo vol met gedroogde worstjes en broodjes als met gezondheidsdrankjes en magische voorwerpen. Een aardappel is op zichzelf misschien niet zo nuttig, maar als ik toevallig op een zak tomaten stuit, een vat met wortels wil vullen en een courgette in een verlaten keuken vind, dan eet mijn ranger opeens een gezonde groentemix, met een appel of twee voor na de maaltijd.
(Afbeelding credit: Larian)
Het is geen perfecte strategie – een Lange Rust duurt acht uur, en ik ben al vaker overvallen door de wereld om me heen terwijl ik aan het eten was dan ik zou willen toegeven. Het is ook een letterlijke last – al dat vlees betekent dat mijn kleine ranger moeite heeft om haar financieel waardevolle voorwerpen vast te houden in plaats van haar qua voeding waardevolle voorwerpen. Er is ook de letterlijke tijdsdruk – een Baldur’s Gate 3 campagne duurt naar verluidt 75 uur om te voltooien, en als ik uren bezig ben met het doorzoeken van elk vat, zak en lichaam dat ik kan vinden voor een extra snack, wordt dat aantal alleen maar groter. Als het echter het verschil betekent tussen het terugkrijgen van al mijn spell slots voor die volgende grote bossfight, dan is dat een offer dat ik bereid ben te brengen.
De hoofdschrijver van Baldur’s Gate 3 over de “spinnenweb”-vorming van de 17.000 eindes van het spel