“Kijk uit, daar zijn die dwergen,” grijnst een ork vlakbij. Ik doof onmiddellijk mijn fakkel en druk op X om mijn melodieuze gezang te stoppen, iets waar mijn vrolijke kleine dwerg wel eens in vervalt terwijl hij gelukkig is met zijn werk in The Lord of the Rings: Return to Moria. Hoe leuk ik zijn liedjes ook vind, geluid en licht zijn twee dingen die u moet matigen terwijl u een pad baant door deze door oorlog verscheurde mijnen – anders belandt u weer op het menu.
Return to Moria is een survival-knutselspel dat zich afspeelt tegen de rijke achtergrond van JRR Tolkeins Midden Aarde en zal fans van de films, boeken en iedereen die graag Minecraft speelt bekend voorkomen. De iconische locaties in Tolkeins universum worden gescheiden door talloze procedureel gegenereerde kamers, elk met unieke plekken om te mijnen, te knutselen en een kamp op te zetten. Mijn weg er (letterlijk) doorheen vinden was geen geringe prestatie als eenzame avonturier in een spel dat gebouwd is voor de multiplayer-ervaring, maar het was daarom niet minder magisch.
Gimli’s mooiste
(Afbeelding credit: North Beach Games)Van jou aan mij
(Afbeelding credit: Re-Logic)
Als u van een survival-crafting juweeltje houdt, dan moeten deze spellen u net als Minecraft bezig houden.
Mijn eerste hint dat Return to Moria echt zal schitteren in de online multiplayer komt nog voordat ik het spel heb geladen. Tijdens het maken van mijn personage, een bezorgde maar knappe roodharige ijzeren dwerg genaamd Moira – zo genoemd ter ere van mijn typfout die ik vaak maak als ik de naam van het spel opschrijf – valt het me op hoeveel aanpassingsmogelijkheden er zijn. Van cosmetische veranderingen tot houding, afkomst en lichaamstypes, het is mogelijk voor groepen spelers om een unieke bemanning van houweel-zwaaiende dwergkrijgers met verschillende achtergronden te creëren.
Dit is slechts één manier waarop Return to Moria de Tolkein-ader serieus probeert aan te boren. Het is goed om te zien dat deze keuzes ook invloed hebben op de manier waarop ik het spel speel, met elk van mijn emotes die Moira’s “grimmige” karakter lijken te weerspiegelen terwijl hij nors spot met niets in het bijzonder. Zijn pessimistische kijk lijkt gelukkig niet tot uiting te komen in zijn vermogen om vrolijk de torenhoge, afbrokkelende muren van de procedureel gegenereerde mijnen van Moria af te breken.
(Afbeelding credit: North Beach Games)
Dwergen passen perfect, zowel in de context van een overlevingsgame als in het LOTR-universum.
Net als in Minecraft kunt u via een werkbalk op het scherm bepaalde voorwerpen en uitrustingen uitrusten om u te helpen op uw zoektocht naar hereniging met de rest van uw dwergengezellen. Met pikhouwelen om te mijnen, bijlen om goblins en orcs te verslaan en verschillende ambachtelijke ingrediënten, is het belangrijkste gereedschap in uw arsenaal eigenlijk uw geïmproviseerde zaklamp. Zoals regisseur Jon-Paul Dumont ons in onze The Lord of the Rings: Return to Moria preview vertelde, “moet u uw lawaai en uw licht beheren”, om de aandacht van vijanden te vermijden.
Omdat je een eenzame dwerg bent, zou je denken dat het makkelijk is om aan zulke aandacht te ontsnappen. Maar als Moira vrolijk begint te zingen terwijl ze aan een stuk ijzererts boven een nabijgelegen kampement van kobolden aan het hakken is, beginnen ze dat in de gaten te krijgen. Teksten op het scherm waarschuwen me dat ik binnen gehoorsafstand van hen ben, dus ik doe snel mijn fakkel uit en hurk neer om niet ontdekt te worden. Ik kan dit echter niet lang volhouden, want als ik langere tijd in het donker ben, treedt het statuseffect Despair op, waardoor mijn gezondheid langzaam afneemt. Het is een bekend mechanisme dat ik in de beste survivalgames heb gezien, met name in Amnesia: The Dark Descent van Frictional Games, om een vleugje horror en stealth aan de mix toe te voegen. Ook al heb ik een bijl bij de hand voor het geval de kobolden me zoeken, toch lijkt het me beter om als solospeler conflicten te vermijden.
(Afbeelding credit: North Beach Games)
Wat de knutselelementen betreft, voelen de menunavigatie en de snelle bouwgereedschappen naadloos aan met mijn Xbox controller. Het bouwen van snelle platforms om hogere bouwwerken te beklimmen is gewoon een kwestie van het indrukken van de omlaag-knop op mijn D-pad, iets dat veel minder tijd kost dan het weghakken van steigers op mijn pad, en dat ook kan worden gebruikt om de broodnodige afstand te bewaren tussen mijzelf en de orc horde als ze achter me aan beginnen te komen. Ik stel me voor dat het veel gemakkelijker is om de horde aan te pakken in gevechten (of met pijl en boog, als je de vereiste knutselplannen vrijspeelt) met de hulp van andere spelers. Zelfs als u offline speelt, is er geen manier om het spel actief te pauzeren, dus ik moet absoluut op mijn hoede zijn voor een verrassingshinderlaag of een belegering van een kamp.
Het beste aan Return to Moria voor mij, als grote Lord of the Rings-fan, is tot nu toe het zien van de kleine overblijfselen die de Fellowship heeft achtergelaten van de laatste keer dat Gimli en zijn gezelschap er doorheen kwamen. Of het nu gaat om magische symbolen die op obelisken zijn gekrast of het herbouwen van standbeelden ter nagedachtenis aan Durin, een van de zeven Vaders van de Dwergen, ik kom genoeg interessante weetjes tegen waardoor het spel ondanks de bekende systemen toch fris blijft aanvoelen. Dwergen passen perfect, zowel in de context van een overlevingsspel als in het LOTR-universum. En had ik al gezegd dat Gimli er nog steeds is? Want dat is hij – u hoeft hem alleen maar te bereiken, dus zorg ervoor dat u uw houweel goed geslepen houdt voor de onverwachte reis die voor u ligt.
Bekijk de beste Lord of the Rings spellen voor meer interactieve capriolen uit Midden-Aarde.