Het engste spel dat ik dit jaar heb gespeeld is een Japanse horror over de gevaren van stalkers en online roem

Parasocial, het nieuwste indie-horrorgame van Chillia’s Art, gaf me een ontnuchterende blik in een leven dat ik niet kende.

Waarschuwing voor de inhoud: Parasocial [Chilla’s Art] is een psychologisch horrorgame dat stalking en online intimidatie onderzoekt.

Chilla’s Art gaf me een kijkje in het leven van een populaire vrouwelijke videogamestreamer met een gewelddadige stalker, en ik heb me het hele jaar nog niet zo doodsbang en volkomen hulpeloos gevoeld tijdens het spelen van een spel. Ik heb, zij het door een volledig veilige, virtuele lens, een gruwelijke realiteit moeten meemaken waar veel mensen met een online aanwezigheid, en vooral vrouwen, elke dag mee te maken hebben.

Ik verdeel het horrorgenre vaak in twee verschillende kampen als ik probeer te beslissen wat ik ga spelen. Ben ik in de stemming om te ontsnappen naar een bovennatuurlijke wereld vol geesten en buitenaardse wezens met vaardigheden die ik niet kan bevatten? Deze spellen kunnen me de stuipen op het lijf jagen, maar het is een meer oppervlakkige angst die verdwijnt zodra ik stop met spelen en ik eraan herinnerd word dat, tenminste wat een scepticus als ik betreft, de dreiging in het spel niet mogelijk is in het echte leven. Of wil ik liever een moeilijke realiteit onder ogen zien? Helaas heeft de echte wereld genoeg volstrekt natuurlijke gruwelen om een leven lang nachtmerries van te krijgen. Dit zijn het soort spellen dat me nog lang na de aftiteling bijblijft en me tot diep in de nacht laat woelen en draaien.

Zoals u inmiddels misschien al geraden heeft, past Parasocial precies in die laatste categorie. U speelt als een Vtuber wiens gezicht tijdens een stream wordt ontmaskerd door een hacker – op zich al een zeer verontrustende gedachte – en die plotseling door het leven moet navigeren in de wetenschap dat elke schaduw in haar huis een moordenaar kan zijn. Het is al snel duidelijk dat je niemand kunt vertrouwen, nergens naartoe kunt rennen voor je veiligheid en op geen enkele manier kunt weten of je niet in de gaten wordt gehouden op je meest kwetsbare momenten. De hele tijd dat ik dit gelukkig korte spel speelde, voelde ik mijn bloeddruk stijgen.

Lees verder  Dragon's Dogma 2 A Trial of Archery walkthrough en handleiding

Griezels in de commentaarsectie

Parasociaal

(Afbeelding credit: Chilla’s Art)Indie Spotlight

Lakeburg Legacies, stadsbouwer x koppelaarster

(Afbeelding credit: Ishtar Games)

Lakeburg Legacies is een stadsbouwer die u goddelijke controle geeft over de liefde

De thema’s van Parasocial zijn niet alleen ongelooflijk krachtig, om niet te zeggen gruwelijk geloofwaardig, maar de griezels zijn ook nog eens heel inventief. De scènes waarin u games speelt op de stream zijn gewoon zo zenuwslopend, omdat deze games-in-een-game niet alleen zelf vaak behoorlijk griezelig zijn, maar u ook afleiden van wat er achter u zou kunnen gebeuren – wat meestal nog griezeliger is. Om nog maar te zwijgen van de griezelige opmerkingen van uw fans, waarvan er één duidelijk maakte dat zij zelf de stalker waren toen ze vroegen: “Heeft u gisteren van uw bad genoten?”. De avond ervoor neemt u een bad en uw kleren worden gestolen terwijl u niet kijkt. Echt ijzingwekkend spul.

Net als in de beste Chilla’s Art-spellen, wordt het gevoel van angst en vrees alleen maar versterkt door de jank in de dialoog in het spel, de griezelige gezichtsmodellen en het totale gebrek aan geluid, afgezien van omgevingsgeluiden, terwijl u van het ene gebied naar het andere loopt, hopend dat er niet iets om de hoek op u wacht.

Een levende nachtmerrie

Parasociaal

(Afbeelding credit: Chilla’s Art)

Zonder iets te verklappen, het einde is spectaculair, met een van de meest stressvolle verstoppertje-scènes die ik ooit heb meegemaakt, met als hoogtepunt meerdere uitkomsten die variëren in hoe klote ze zijn. Ik wilde alle eindes meemaken, maar moest echt even bijkomen van de spanning.

Er is een disclaimer aan het einde waarin een parasociale relatie wordt gedefinieerd en die dient als een echte waarschuwing voor de gevaren van online roem. Dit is alleen mijn mening en weerspiegelt niet Chilla’s Art of Parasocial, maar persoonlijk hoop ik dat games als deze niemand ontmoedigen om streaming als carrière na te streven, maar in plaats daarvan de gamegemeenschap alleen maar informeren over een serieus probleem dat de echte levens van echte mensen die er deel van uitmaken, bedreigt.

Parasocial is het beste werk van Chilla’s Art tot nu toe. Het biedt belangrijk, eigentijds sociaal commentaar en maakt mensen bewust van een probleem dat in games maar al te vaak over het hoofd wordt gezien. Nu streamen een steeds populairder carrièrepad wordt voor mensen met een passie voor videogames, is het van cruciaal belang om het grootste gevaar dat hierbij komt kijken te benadrukken, en dat is volledig uniek voor dat beroep. Het kan ook geen kwaad dat de boodschap verpakt is in een echt angstaanjagend, goed gemaakt horrorpakket dat bewijst dat een van mijn favoriete indiestudio’s nog steeds op alle acht cilinders draait.

Lees verder  Hoe Helldivers 2 crossplay te gebruiken om vrienden cross platform uit te nodigen tussen PC en PS5

Parasocial [Chilla’s Art] is nu uit op PC. Bekijk voor meer informatie onze Indie Spotlight-serie.

Frenk Rodriguez
Hallo, mijn naam is Frenk Rodriguez. Ik ben een ervaren schrijver met een sterk vermogen om duidelijk en effectief te communiceren via mijn schrijven. Ik heb een diepgaande kennis van de game-industrie, en ik blijf op de hoogte van de nieuwste trends en technologieën. Ik ben detailgericht en kan games nauwkeurig analyseren en evalueren, en ik benader mijn werk met objectiviteit en eerlijkheid. Ik breng ook een creatief en innovatief perspectief in mijn schrijven en analyseren, wat helpt om mijn gidsen en recensies boeiend en interessant te maken voor de lezers. Dankzij deze kwaliteiten ben ik een betrouwbare bron van informatie en inzichten in de game-industrie geworden.