Als er één ding is waar ik van hou bij indiegames, dan is het wel een geweldige naam. Van moderne klassiekers als Dredge tot de blijvende genialiteit van Untitled Goose Game, er is iets geweldigs aan een titel die je zo’n beetje alles vertelt wat je moet weten over de ervaring die je gaat beleven. AK-xolotl is precies dat – een spel waarin u een boze axolotl bent met een geweer, en een probleem dat u iedereen gaat bezorgen.
De helft van AK-xolotl is een kogel-hel roguelike die ruimschoots gebruik maakt van de uitstekende woordspeling van de titel. Met een wapen naar keuze gaat u met uw vriendelijke amfibie de strijd aan met kamer na kamer vol gewapende beesten. Ik heb het opgenomen tegen irritante wasberen met jachtgeweren, exploderende konijntjes en ultra-gewelddadige meeuwen in mijn zoektocht om mijn axolotl-kinderen goed op te voeden. Elke run begint langzaam, een nederige erwtenschieter is uw gereedschap om een handvol vijanden uit te schakelen, maar het gaat snel beter.
Vijanden en vuurkracht
(Afbeelding credit: Playstack)
Succes hangt af van uw vermogen om de oprukkende horde harige vijanden te manipuleren, waarbij u uw vertrouwde ontwijkrol gebruikt om hun schoten te ontwijken en natuurlijke barrières zoals muren en water om wat ruimte voor uzelf te creëren. Uw bewegingen zijn opzettelijk zwaar, wat betekent dat als u zich in een hoek laat drukken, de kans dat u ongedeerd ontsnapt erg klein is. Trek in plaats daarvan oprukkende beestjes heen en weer, waarbij u om hun cartooneske aanvallen heen duikt terwijl u ze terugslaat. Relatief vroeg in het spel ontgrendelde ik een laserpistool met een doordringend effect dat elke vijand in een lijn raakte, en het leren om tegenstanders bij elkaar te houden terwijl je om ze heen vloog, was de sleutel om me vooruit te helpen.
Als u elke kamer verovert, krijgt u een beloning. Dat kan een wapen zijn dat krachtiger is, maar met beperkte munitie, of valuta om uit te geven in de winkels in het spel. In het ideale geval is het een upgrade die de rest van de rit meegaat, uw gezondheid of schade verhoogt, of een schadelijk spoor achter u laat. Zoals bij elke roguelike, neemt u een beetje een gok met de laatste optie – er is altijd een kans dat uw upgrades niet zo nuttig zijn als u zou willen. De upgrades van AK-xolotl hebben ook niet zo’n grote impact als sommige andere games in het genre; de hoop is dat de wapens van AK-xolotl het meeste gewicht in de schaal leggen.
Naast de verzameling wapens waartoe u aan het begin van elke ronde toegang hebt, kunt u een extra wapen meenemen, in ieder geval totdat de munitie op is. Het is een slim systeempje dat u laat beslissen of de extra vuurkracht op een bepaald moment de moeite waard is – door meerdere keren in een kamer van startpistool naar aanvalsgeweer te wisselen, voelde ik me meer een tactisch genie dan ik dacht dat ik zou zijn in een spel dat gebaseerd is op amfibiepraatjes.
De beslissing om wel of niet te wisselen zou ook een stuk makkelijker te nemen zijn als de wapens niet zo leuk waren om te gebruiken; de Pew-pewer is een chaotisch, ratelend geweer dat kogels over de hele kamer uitspuwt; de Sawed-off en de Katana zijn wapens voor de korte afstand die je vijanden kunnen verwoesten, maar ook jou kunnen verwoesten als je er niet in slaagt om hun aanvallen heen te dansen; een sluipschutter en een aanvalsgeweer zijn beter in het op afstand houden van vijanden, maar door hun langzamere aanvallen zijn ze misschien niet de beste optie voor zwaardere gevechten.
(Afbeelding credit: Playstack)Indie Spotlight
(Afbeelding credit: Chilla’s Art)
Het engste spel dat ik dit jaar heb gespeeld is een Japanse horror over de gevaren van stalkers en online roem
Er zit meer diepgang in het wapenspel van AK-xolotl dan je zou verwachten van een spel dat draait om een grap, maar dat is nog maar de helft. Hoewel u het grootste deel van uw tijd met die boze beesten doorbrengt, zult u ook een aanzienlijk deel van uw tijd in een meer verzorgende rol doorbrengen. Tijdens een bepaalde ronde kunt u een baby axolotl tegenkomen die bescherming nodig heeft. Verzamel ze en stuur ze naar huis, waar je ze moet verzorgen – voeden, verschonen en een boertje laten. Het is een beetje ‘Baby Anabelle’ naar mijn smaak, maar een relatief lichtvoetige aanpak die er uiteindelijk voor zorgt dat uw ‘axolotles’ uitgroeien tot onstuimige tieners.
Die axolootjes moeten gevoed worden, dus u moet ook ingrediënten verzamelen tijdens elke tocht. Verschillende recepten geven je metamorfiserende axolotls verschillende transformaties, en zodra elke axolot volgroeid is, hebben ze verschillende startvaardigheden die elke ronde van invloed zijn. De ene kan af en toe wat ontbrekende gezondheid genezen, maar mijn bijzonder dikke amfibie van keuze walst het gevecht in met een flink schild. Er is een hele reeks axolittles te vinden, en met meerdere manieren om ze in grote sterke axolotls te veranderen, zult u zeker een favoriet kunnen uitkiezen.
Naast uw crèche en kookpot verschijnen er geleidelijk aan nog een heleboel andere upgradepaden. Van het paar koopmanshonden die winkels runnen met verschillende graden van vriendelijkheid tot het bureau van bavianen dat uw voortgang documenteert tot de absoluut kwaadaardige aaseter die u bonussen biedt ten koste van het geluk van uw axolotls, het is zeker een eclectisch stel, maar het voegt een leuke diepte toe aan de reeks manieren waarop u uzelf kunt verbeteren voor elke run.
De sporen van enkele van de meest inspirerende roguelikes aller tijden zijn duidelijk voelbaar in AK-xolotl; spellen als Nuclear Throne en Enter the Gungeon zijn duidelijke inspiratiebronnen. Maar naast de schattige draai die dit spel aan het genre geeft, voegt het veel diepte toe door zijn licht verzorgende, sim-achtige crèche van axolittles. Het is niet helemaal de Stardew Valley roguelike die nog steeds op mijn bucketlist staat, maar het is een grappige en verrassend effectieve manier om deze blijvende formule op een gloednieuwe manier te laten schitteren.
AK-xolotl is nu uit op PC, PS5, PS4, Xbox Series X/S, Xbox One en Switch. Bekijk voor meer aanbevelingen onze Indie Spotlight-serie om te zien waar we nog meer van hebben genoten.