Van de grote populariteit van Astarion in Baldur’s Gate 3 tot de verzengende teleurstelling van Redfall, het is een gevarieerd jaar geweest voor videogamevampiers. Aan de ene kant ken ik niet veel mensen die nu, in oktober, nog steeds Arkane’s vamp-slaande FPS spelen (ondanks de recente 60 FPS update), maar aan de andere kant weet ik ook dat Redfall zo’n tegenvaller was dat het iets diepers aangeeft.
Dat iets is, volgens mij, het trieste gebrek aan vampiers dat we momenteel in nieuwe games zien. We werden allemaal gek van Resident Evil Village’s Lady Dimistrescu in 2021, maar 2023 leek een jaar met botte tanden te worden voor de gemiddelde vampierfan, totdat Astarion de sluimerende interesse weer aanwakkerde. Vóór Astarion waren er al een paar gedenkwaardige videogamevampiers, maar de waarheid is dat er de afgelopen jaren niet veel is gewonnen voor deze bovennatuurlijke wezens. Weerwolven en zombies hebben lang genoeg in de schijnwerpers gestaan – met 2024 voor de deur en Vampire: The Masquerade Bloodlines 2 in het verschiet, wordt volgend jaar alsjeblieft het jaar van de bloedzuiger.
Bloedeloos
(Afbeelding credit: Konami)Slechte manieren
(Afbeelding credit: EA)
In de beste horrorgames vind je meer dan alleen vampiers.
De aantrekkingskracht van de onsterfelijke vampier in de popcultuur gaat eeuwen terug, maar in games zijn ze een uitstervend ras. Afgezien van de halfmenselijke dhampirs in BloodRayne en Regis in The Witcher 3, vind ik het moeilijk om specifieke vampiers te bedenken die veel indruk op me hebben gemaakt in videogames. In ieder geval veel minder dan in tv en film, waar vampiers al heel lang een punt van fascinatie en intrige zijn voor kijkers. Castlevania en Legacy of Kain hebben geholpen om een sterke start te maken voor vampiers in actiegames, dus waarom is het tegenwoordig zo moeilijk om een fatsoenlijke vampier te vinden?
We wachten al jaren op een fatsoenlijk vervolg op Vampire: The Masquerade Bloodlines, dat algemeen wordt beschouwd als een van de beste RPG’s ooit, en toen ik voor het eerst ging zitten voor Sharkmob’s onlangs verlaten Vampire: The Masquerade Bloodhunt, zag de toekomst er rooskleurig uit. Natuurlijk, de third-person battle royale shooter is ver verwijderd van het verhaalrijke Bloodlines, maar het bewijst dat het creëren van functionele vampiers, met de vereiste krachten en vaardigheden, meer dan mogelijk is wat betreft de spelmechanica.
Een hap nemen uit een burger geeft een tijdelijke buff, maar zorgt ervoor dat je opgejaagd wordt – en wat heb je aan supersnelheid en superkracht als je ze niet tegen je vijanden kunt gebruiken? Combattechnisch voelt Bloodhunt aan als een run-and-gun verbetering van wat Don’t Nod in Vampyr probeerde te bereiken, waarbij het de onhandigere mechanica verfijnt om een middenweg te vinden tussen een RPG en een shooter.
(Afbeelding credit: Sharkmob)
Het creëren van functionele vampiers, met de vereiste krachten en vaardigheden, is meer dan mogelijk wat de spelmechanica betreft.
Bloodhunt is een bloederig leuk spel, hoewel het een beetje ruw is. Het heeft veel RPG-achtige eigenaardigheden die me aanspraken, met een uitgebreid menu voor het maken van personages en factiespecifieke archetypes om uw perfecte bouw aan te passen, waardoor ik geïntrigeerd raakte door hoe een vervolg op Bloodlines eruit zou kunnen zien. Deze speculatie is waarschijnlijk wat mijn interesse in Bloodhunt heeft aangewakkerd, en afgezien van de prijzige gevechtspassen, vond ik het echt leuk om rond te rennen als een schepsel van de nacht.
Ik was droeviger dan ik dacht dat ik zou zijn toen ik hoorde dat Sharkmob voorlopig afscheid neemt van Bloodhunt, maar het laat wel ruimte over voor een veelbelovende toekomst. Ondanks het op de lange baan schuiven van Bloodhunt en de afschrijving die Redfall was, wist 2023 dankzij Larian Studios het tij in één klap te keren. De soms geile, maar altijd vermakelijke vertolking van de bleke elf vampier Astarion door acteur Neil Newbon maakt hem een van mijn favoriete videogamepersonages ooit, laat staan een van mijn favoriete vampiers. Het heeft bij mij de hoop aangewakkerd voor een betere toekomst voor vampiers in de gamewereld, een toekomst waarin ze eindelijk de waardering krijgen die ze verdienen, naast weerwolven en een aantal van de beste zombiegames.
Als we afgaan op Astarion, lijkt het erop dat alles wat we als vampierliefhebbende gamers nodig hebben om gelukkig te zijn een goed geschreven verhaal is en wat leuke manieren om met vampirische krachten om te gaan. Hopelijk is dat niet te veel gevraagd van Bloodlines 2-ontwikkelaar The Chinese Room, maar voorlopig wacht ik in mijn kist op meer nieuws.
Bloodhunt heeft onze lijst met beste battle royale-games nooit gehaald, maar het is veel meer dan dat.