Bodies is een enorme hit voor Netflix. Het nieuwe sciencefiction moordmysterie speelt zich af in vier tijdsperiodes en volgt vier zeer verschillende onderzoekers terwijl ze het mysterie proberen te ontrafelen van een reeks identieke lijken die in elke tijdzone op dezelfde locatie verschijnen.
De serie is gebaseerd op een fascinerende achtdelige DC Vertigo limited serie uit 2014-2015, geschreven door wijlen Si Spencer en getekend door Phil Winslade, Dean Ormston, Tula Lotay en Meghan Hetrick.
Hoewel het basisplot vergelijkbaar is met het tv-programma, zijn de toon en sommige van de gemaakte keuzes radicaal anders. Dus ga met ons mee als we zeven van de grootste dingen bespreken die de TV-serie heeft veranderd ten opzichte van de originele strip.
Het spreekt voor zich dat we hier belangrijke plotpunten uit beide versies van het verhaal in detail zullen bespreken, dus beschouw dit als uw eerste en laatste SPOILER WAARSCHUWING, maar weet dat u geliefd bent.
De moorden gaan veel verder terug
(Afbeelding credit: DC Vertigo)
In de TV show wordt het eerste lichaam gevonden in 1890. Dat is ook de vroegste periode die in de comic wordt getoond, maar zoals DS Hasan tijdens haar onderzoek ontdekt, is er ook een veel ouder lichaam. We leren dat een oud lijk ongeveer 3000 jaar lang bewaard is gebleven in een veenmoeras.
Ondertussen ontdekt inspecteur Hillinghead een schilderij uit de 14e eeuw van hetzelfde lijk dat in het British Museum hangt, met de inscriptie “En zo begint de lange oogst”. Waar zijn de lichamen gevonden? Longharvest Lane natuurlijk.
Rechercheur Whiteman is een echte kanjer
(Afbeelding credit: Netflix)
DS Whiteman in de serie, gespeeld door de geweldige Jacob Fortune-Lloyd, is in het begin een tamelijk onsympathiek figuur en iemand die zeker niet bang is om de wet te overtreden om zijn zin te krijgen. Toch wordt hij zachter naarmate de serie vordert, vooral wanneer hij een band opbouwt met de jonge Esther (Chloe Raphael), wier leven hij probeert te redden, alleen om haar later te vermoorden. Aan het einde van de serie is hij het personage dat aantoonbaar de grootste emotionele reis heeft gemaakt.
Whiteman in de strip is totaal anders, met geen van de positieve eigenschappen van zijn tv-tegenhanger. Hoewel ze hetzelfde achtergrondverhaal delen, is deze Whiteman (geboortenaam Karl Weissman) een gangster en een onverbeterlijke moordenaar die zijn nichtje Esther in koelen bloede heeft vermoord en die zijn vijanden met plezier martelt. Op een gegeven moment zegt hij glunderend: “Karl Weissman zorgt voor nummer één – laat de hele wereld maar branden voor mijn part”. Ja, dat is het wel zo’n beetje.
Elias Mannix bestaat niet
(Afbeelding credit: Netflix)
Of hij nu Elias Mannix of Julian Harker heet, het personage dat gespeeld wordt door Gabriel Howell en Stephen Graham staat centraal in het plot van de TV-serie. Zijn plan om de wereld naar zijn eigen beeld te herscheppen staat centraal in alles wat er in Bodies gebeurt – het is dus nogal vreemd dat hij helemaal niet in de strip voorkomt. Er is een spiritualist genaamd Henry Harker, maar zij zijn niet hetzelfde personage.
In plaats daarvan is de motiverende factor die de verschillende tijdzones van de strip met elkaar verbindt het terugkerende lijk dat in elke tijdzone verschijnt. Maakt u zich geen zorgen, we komen zo bij hem.
Toekomstig Londen is heel anders
(Afbeelding credit: DC Comics)
Op TV woont Iris Maplewood in een toekomstig Londen dat herbouwd is na de nucleaire aanval in 2023 en geregeerd wordt door Commandant Mannix. Visueel ziet het er schoon, stabiel en veilig uit – maar het is heel duidelijk dat dit een behoorlijk dystopische toekomstvisie is.
In de strip woont Maplewood nog steeds in Londen, maar er heeft hier geen nucleaire aanval plaatsgevonden. In plaats daarvan heeft in deze toekomst een mysterieuze “pulsgolf” het grootste deel van de overlevende bevolking in geheugenverlies veranderd. De lucht is ook een permanente en verontrustende kleur geel.
In Bodies #7 leren we dat de moeder van Maplewood één van de wetenschappers van KYAL Research was die experimenteerden met de gevaarlijke pulsgolf, waarbij ze levende menselijke gevangenen als proefpersonen gebruikten. Iris is woedend en probeert tussenbeide te komen, maar activeert uiteindelijk per ongeluk zelf de pulsgolf en veroorzaakt zo de ramp. Oeps.
Tijdreizen is niet echt iets
(Afbeelding credit: Netflix)
Hoewel het mechanisme van hoe tijdreizen werkt in de TV-show vaag is, weten we dat het te maken heeft met het “Deutsch Particle”. De oudere Elias Mannix gebruikt een machine die verbijsterend genoeg The Throat wordt genoemd om terug in de tijd te reizen naar 1889, waar hij de identiteit van de dode Julian Harker steelt, de moeder van de dode man voor zich wint en begint (in chronologische zin) aan zijn plan om de wereld te veranderen, dat uiteindelijk zal uitkomen als zijn jongere ik in 2023 een atoombom tot ontploffing brengt. Heeft u dat begrepen? Goed.
In de stripboeken bestaat tijdreizen in de traditionele zin echter gewoon niet. De enige persoon die door de verschillende tijdsperioden heen beweegt is de mysterieuze entiteit die bekend staat als “Frank” – het lichaam dat steeds weer opduikt. We moeten waarschijnlijk proberen uit te leggen wie dat is…
Dat is niet het lichaam van Defoe…
(Afbeelding credit: Netflix)
Laten we het hebben over het lichaam in de kamer – of eigenlijk in Longharvest Lane. Dit is misschien wel de belangrijkste verandering voor het scherm en het raakt de kern van alle grote verschillen tussen de twee versies van het verhaal.
In de TV-serie behoren de lichamen toe aan de tijdhoppende wetenschapper Gabriel Defoe. Hij reist naar het verleden in een poging Mannix’ nucleaire aanval te voorkomen wanneer Maplewood (op dat moment nog steeds min of meer loyaal aan haar commandant) hem in het oog schiet. Zijn lichaam wordt door de tijd heen versplinterd, waardoor dit hele mysterie in gang wordt gezet.
In de stripverhalen wordt onthuld dat het lichaam van een bovennatuurlijk wezen is dat “vele namen” heeft, maar liever Frank genoemd wordt. Hij bestaat door de geschiedenis heen, verschijnt op verschillende momenten en, nou ja, vermoordt zichzelf.
Het is behoorlijk ingewikkeld, maar dit is hoe hij het uitlegt aan Whiteman: “Voor de kortste keren zijn we met z’n tweeën, samen arriverend op de heilige plaats… de doder en de gedode, ongetekend, onbekend. En als de doodsratel klinkt, blijft er maar één over – het slachtoffer.”
Dat impliceert dat Moordenaar Frank gewoon uit het bestaan verdwijnt terwijl het lichaam van Slachtoffer Frank dan gevonden wordt door een onderzoeker (Hillinghead, Whiteman, Hasan, Maplewood, wie dan ook) voordat het later weer herrijst. Het is een cyclische kosmische zelfopoffering die bedoeld is om mensen en de wereld te veranderen.
In de strip dwingen Franks acties Hillinghead te accepteren dat hij homo is, stellen ze Maplewood in staat de effecten van de pulsgolf ongedaan te maken en leiden ze ertoe dat Hasan promotie krijgt, waardoor ze op haar beurt de racistische haatgroepen in Londen kan uitroeien. Het lot van Whiteman is wat somberder door zijn vreselijke acties in de loop van de strip.
Jack the Ripper komt in de strip voor… een soort van
(Afbeelding credit: DC Comics)
Hillinghead komt laat in de strip de meest beruchte seriemoordenaar van Victoriaans Londen tegen, althans dat denkt hij. In feite blijkt dit één van Frank’s trucjes te zijn in combinatie met een pot vol tentakels. De Ripper is duidelijk afwezig in de TV-serie.
Zo, dat is het dan. De strip Bodies is nog vreemder en wilder dan de Netflix-serie, maar het zijn allebei spannende en fascinerende verhalen op zich. Als u de serie hebt gezien, is het zeker de moeite waard om de strip uit te proberen om te zien waar het allemaal begon en om te genieten van prachtige kunst en geestige dialogen. En gelukkig krijgt het over een paar dagen een hoognodige herdruk.
Bodies wordt nu op Netflix gestreamd. De originele strip van schrijver Si Spencer en tekenaars Phil Winslade, Dean Ormston, Tula Lotay en Meghan Hetrick wordt op 31 oktober door DC Comics opnieuw uitgegeven in trade paperback.
Bodies is nu beschikbaar om te kijken op Netflix. Bekijk voor wat u nog meer kunt bekijken op het streamingplatform ook onze gidsen voor de beste Netflix-shows en de beste Netflix-films.