De X-Men en hun mutante natie Krakoa staan op het punt van een grote, waarschijnlijk tragische verandering in de komende ‘Fall of X’ Crossover, die Marvel al enige tijd aan het bouwen is. Met de aankondiging van wat Marvel factureert als de laatste nieuwe ‘Fall of X’ -titel, een serie Jean Gray Solo Limited, wordt het nog duidelijker dat het Krakoa -tijdperk op het punt staat drastisch te veranderen, zo niet helemaal ten einde. Maar wat er ook komt na Krakoa, de X-Men kan niet teruggaan naar hun klassieke ‘gehate en gevreesde’ status quo.
Op dit moment is Mutantkind in wezen onsterfelijk dankzij de zogenaamde opstandingsprotocollen waarmee ze elke mutant die sterft terug kunnen brengen. Samen met de oprichting van Krakoa, hun eigen afgelegen eiland weg van de regels en verwachtingen van de mensheid, heeft dat bijna alle mutanten van het Marvel -universum samengebracht als één, waaronder enkele van de ergste van de ergste mutante schurken.
Dat heeft de mensheid en andere externe krachten niet weerhouden om nog steeds mutanten te bezoeken met scepsis, geweld en zelfs haat. Maar de X-Men’s kracht om terug te komen van in principe elke uitdaging en om hun vijanden bij elke beurt te overleven, heeft niet alleen het speelveld tussen mutanten en hun traditionele externe vijanden geëgaliseerd, het wordt Mutantkind nog verder naar voren in hun evolutie.
(Afbeelding krediet: Marvel Comics) (opent in nieuw tabblad)
En dat is het obstakel waar Marvel voor staat om te proberen verder te gaan uit het Krakoa-tijdperk, waarin de X-Men bijna Godachtige status heeft bereikt, zelfs de hele planeet Mars transformeren in een nieuwe mutante thuiswereld. Hoe kunnen de X-Men en Mutantkind geloofwaardig achteruit gaan naar een “klassieke” verhaalbasislijn nadat ze op deze manier zijn gewoond zonder het karakter en de verhaalprogressie te verbrijzelen die ermee gepaard gaat?
Schrijver Jonathan Hickman en zijn braintrust van makers bouwden Krakoa op het concept van het evolueren van de X-Men-lijn, niet alleen achter de schermen met nieuwe titels en nieuwe creatieve stemmen, maar ook op de pagina in termen van hun werkelijke verhalen, en de metaforen die zij staan voor. Mutanten gingen verder dan het vechten tegen al te menselijke vooroordelen om hun ultieme bestemming op hun eigen voorwaarden onder ogen te zien.
De behoefte aan mutanten om voortdurend te evolueren in een ras om de dominante soort te zijn van een verre toekomst waar de dood van de mensheid in wezen in alle uitkomsten wordt gegarandeerd – hetzij door uitsterven of door assimilatie in een AI -netwerk – werd de drijvende kracht van Krakoa en het nieuwe mutante conflict.
Door de oude dagen achter te laten van mutanten die wanhopig proberen onverdraaglijke mensen te overtuigen dat ze het verdienen om te bestaan ten gunste van grotere, wilder futures waarin de mensheid zelf werd gedwongen zich aan te passen aan kwaadaardige, buitenaardse AI om te proberen te overleven, het Krakoa -tijdperk onmiddellijk, het Krakoa -tijdperk Bewleide de metafoor van Mutantkind als een zelf geïdentificeerde weerspiegeling van de ervaringen van gemarginaliseerde mensen in een nieuwe richting. In plaats van te worden gehaat en gevreesd door mensen, moesten mutanten nu de gevaren onder ogen zien van niet snel genoeg evolueren, niet geavanceerd genoeg zijn, niet groot genoeg schommelingen in de richting van de toekomst.
(Afbeelding krediet: Marvel Comics) (opent in nieuw tabblad)
Het hoogtepunt van dit thematische idee kwam in de planeetgrote X-Men van 2021, waarin Storm, Magneto, Iceman en verschillende andere mutanten hun ongelooflijke omega-niveau kracht gebruikten om de planeet Mars in de planeet Arakko te terraformen, een mutante thuiswereld met polair IJsdaps, atmosfeer en nieuwe magnetische polen die zijn omgeving veranderden om gastvrij te zijn in mutanten.
Nu, ondanks het bereik van Mutantkind in de sterren, zelfs het situeren van Arakko als de hoofdplaneet van het zonnestelsel van de aarde onder intergalactische politieke lichamen, is het verhaal verschoven sinds het vertrek van Hickman uit de X-Men-lijn in het begin van 2022 is Op weg naar een groeiend conflict met mensen die Mutantkind door Mars verachten, en die, afgaande op Marvel’s cryptische voorafschaduwing van de aankomende gebeurtenissen van ‘Fall of X’, op het punt staat om de Deathblow naar het Krakoa -tijdperk te raken.
In zekere zin voelt dit als leunend in het algemeen aangehaalde idee van de X-Men als een metafoor met een superhelden voor de ervaring van gemarginaliseerde mensen. Maar die metafoor is gereductief begonnen te voelen in een wereld waar zeer echte gemarginaliseerde mensen uitdagingen voor hun leven en vrijheid hebben, zonder adamantiumklauwen of optische ontploffingen – of opstandingsprotocollen – om tot te wenden.
Het Krakoa -tijdperk, gebrekkig als zijn eigen metafoor kan zijn geweest, althans worstelde met het gaan over dat verhaal nog een stap verder. Door verder te gaan met de klassieker “gehaat en gevreesd door de mensen die ze beschermen” -thema en weggeleid van de mensheid als de grootste vijand van Mutantkind naar de boze toekomstige ai nimrod en de phalanx, schoot een nieuwe fantasie wortel in de franchise – een waar degenen die zich voelen onder worsteling De meest bedreigde zal hun kwelgeesten overleven om radicale en mystificerende nieuwe horizonten onder hun eigen bureau onder ogen te zien.
(Afbeelding krediet: Marvel Comics) (opent in nieuw tabblad)
Dat is een zware metafoor – en nogmaals, niet een perfect onderzocht in het Krakoa -tijdperk, maar staarde toch naar. En als het gaat om Marvel Comics, zijn de X-Men vaak de personages geweest die in de positie zijn gestoken van het dragen van dat soort gewicht.
En daarom ligt wat er aan de andere kant van Krakoa ligt, de X-Men kan niet teruggaan naar het leven in de X-Mansion en Fighting Magneto en worden gehaat door chagrijnige onverdraagzame senatoren. Dat kan voelen als het omarmen van de huidige burgerrechtenstrijd van de echte wereld als de overtuigende metafoor voor de X-Men. Maar in het Marvel-universum zou dat bijna oneindig reductief zijn, niet alleen voor het concept van de X-Men, maar ook voor de tientallen en tientallen personages die van hun oorspronkelijke plaats in dat verhaal zijn overgegaan.
Er is meer aan de metafoor van de X-Men als een zelf geïdentificeerde spiegel voor gemarginaliseerde mensen dan geconfronteerd worden met ongekende onverdraagzaamheid of hegemonie omarmen als de enige uitweg uit vooroordelen. En gezien waar mutanten nu zijn geweest, wat ze hebben gedaan en wat ze hebben gezien, moet verder gaan van Krakoa betekenen dat een stap vooruit gaat.
Bekijk de beste X-Men-verhalen aller tijden.