Denk aan Mission: Impossible en uw gedachten dwalen waarschijnlijk af naar een van de vele levensgevaarlijke stunts van Tom Cruise. Naast de touwklimmen en parachutespringen is er echter een kloppend, pulserend hart in het hart van de franchise – verankerd door Ving Rhames’ Luther.
De computergek is in elke Mission: Impossible film tot nu toe te zien geweest en is, om onverklaarbare redenen, nog steeds een van de meest ondergewaardeerde personages. Samen met Benji (Simon Pegg) is hij de lijm die het IMF bij elkaar houdt, een nuchtere aanwezigheid die Ethan in toom houdt als dat nodig is, maar hem ook weer aanwakkert als het moeilijk wordt.
Ja, de waaghalzerige capriolen van Cruise hebben de franchise misschien naar de bovenste regionen van de actiecinema gestuwd, maar vergis u niet, het zou ons niet zoveel uitmaken als zijn bromance met Luther niet het emotionele bindweefsel was van het verleden, het heden en de toekomst van Mission.
Luther is ook het Zwitserse zakmes van de serie en is even bedreven in komedie – zijn dynamiek met Billy Baird in Mission: Impossible 2 verheft enkele van de droogste scènes – als in tragedie. Luther ontrafelt Ethans geschiedenis met Julia in het ongelooflijke “Ik had er moeten zijn”-gesprek met Ilsa in Mission: Impossible – Fallout doet misschien wel meer voor Ethans personage dan Cruise zelf. Dat is geen geringe prestatie.
Maar het had allemaal heel anders kunnen lopen – als Mission: Impossible zijn grootste fout had gemaakt. Zoals bevestigd in een interview met Buzzfeed, onthulde Rhames dat het oorspronkelijk de bedoeling was dat Luther in 1996 in het eerste deel zou worden gedood.
“Ik weet nog dat ik tegen [regisseur Brian De Palma] zei: ‘Kijk, waarom sterft de zwarte man 15 pagina’s in het [script]?’ Ik zei dat een beetje gekscherend, maar het was de waarheid in veel films,” zei Rhames. “Dus toen veranderden ze het script en bleef ik leven.”
De Palma gaf toe, en veranderde Luther van een bijrolletje in de geschiedenis van Mission: Impossible in een van de hoofdrolspelers. Hij voegde zich bij Jesse van Breaking Bad en Steve van Stranger Things die uitstel van executie kregen.
Ethans ogen
(Afbeelding credit: Paramount)
Je hoeft alleen maar naar Mission: Impossible – Ghost Protocol te kijken om te zien hoe belangrijk Luther (en Rhames) voor de serie is. In wat aanvoelde als een hardhandige poging om de nieuwe generatie naar de voorgrond van de franchise te halen, werd Luther in de vierde film gedegradeerd tot een cameo terwijl Ethan en zijn team in Seattle debriefden.
In zijn plaats namen Jeremy Renners Brandt en Paula Pattons Jane Carter het grootste deel van de film voor hun rekening. Hoewel zij zeker uitblonken, krijg ik bij het herbekijken een soortgelijke reactie als jaren geleden. Ik kan het gevoel niet van me afschudden dat de bende er niet helemaal is totdat Luther (en zijn hoed) weer in beeld komt.
Voor grote Mission-hoofden zoals ik is Luthers korte verschijning hier het IMF-equivalent van Bob Odenkirk die binnenkomt tijdens Little Women: warm, louterend – en het herinnert je aan dat ongrijpbare, onvatbare ding waarvan je je realiseert dat het al die tijd heeft ontbroken.
En dan zijn er nog de hoeden. Ondanks dat Mission: Impossible af en toe op Bond’s terrein kwam, is de sartoriale invloed ervan – Cruise’s ongelukkige jaren 2000 pasvorm is nog steeds aanwezig – niet echt overgewaaid. Gelukkig pakt Luther de draad weer op en zorgt voor een broodnodige suave factor in de meeste van zijn zeven films met zijn vele, vele varkenspastei hoeden. Walter White, eet je hart eruit.
Dat brengt ons bij vandaag. Er woedt momenteel een discussie over een zekere dood in Mission: Impossible – Dead Reckoning Part One. Maakt u zich geen zorgen, het is niet Luther. Sterker nog, dat zou het nooit kunnen zijn. Regisseur Christopher McQuarrie erkent duidelijk dat de techneut van Ving Rhames in wezen onaantastbaar is; hij is verweven in het weefsel van de franchise en is slechts na Ethan van belang. Als je Luther verliest, verlies je Mission: Impossible. Zo simpel is het.
Op Luther, Ethans beste vriend door dik en dun. Ving Rhames haalt misschien niet de krantenkoppen, maar net als zijn hackerpersonage werkt hij moeiteloos in de schaduw om alles draaiende te houden. We weten niet waar Mission: Impossible zou zijn zonder hem.
Steek de lont aan met onze ranglijst van de beste Mission: Impossible films.