Ons oordeel
Discovery seizoen 3 is duidelijk vastbesloten om een hoogtepunt te bereiken, aangezien een spectaculaire reeks afleveringen voortduurt. Strak, boordevol actie en vol verrassingen, het is een bijna perfecte opmaat naar de seizoensfinale van volgende week.
Waarschuwing: deze recensie van Star Trek: Discovery seizoen 3, aflevering 12 bevat grote spoilers – waarvan er vele zullen verdoven. Ga moedig verder op eigen risico …
Het is redelijk passend dat Star Trek: Discovery in de kerstweek zijn eigen eerbetoon aan Die Hard brengt. Terwijl een gewonde Michael Burnham zich verstopt in Jefferies Tubes, blootsvoets rondrent terwijl hij de slechteriken ontwijkt, is het onmogelijk om niet te denken aan de beroemde nacht van John McClane in Nakatomi Plaza. Het is zelfs bijna teleurstellend als een van de Emerald Chain-soldaten van Osyraa de ruimte in wordt gezogen en niet ‘Now I have a phaser, ho-ho-ho’ over haar uniform heeft gekrabbeld.
Er is echter veel meer bij “There is a Tide …” dan alleen het homeren van klassieke actiefilms uit de jaren 80. Nadat de briljante “Su’Kal” de bal aan het rollen had gezet voor een high-stakes finale van seizoen 3, schakelt deze follow-up volledig een versnelling hoger en focust het verhaal op Discovery, waar Osyraa de bemanning van de Discovery-brug gijzelt. Het is een spannende, aangrijpende belegering die afleiding tot een minimum beperkt door de actie grotendeels op het schip te houden. Saru en dr. Culber verkeren misschien nog in extreem gevaar in de met straling doordrenkte Verubin-nevel, maar hun lot zal nog een week moeten wachten …
Voorlopig is Osyraa de meest urgente kwestie. Nadat ze Discovery heeft gegrepen, zet ze koers naar het Federatiehoofdkwartier. Ze doet alsof het schip wordt aangevallen door haar eigen vlaggenschip, de Viridian, en slaagt erin om binnen de krachtvelden van Starfleet te komen – maar niet voordat Book en Burnham een gevaarlijke transwarptunnel doorkruisen en op het laatste moment een noodlanding maken op Discovery waardoor zelfs Han Solo trots. Book stuurt Burnham Die Harding omdat ze veel meer vertrouwd is met het schip. ‘Ik hou van je’, zegt ze. Hij weet…
Ondertussen heeft Osyraa besloten om zichzelf – en de Emerald Chain – in een nieuw licht te laten zien. Ze is hier niet om de Federatie te veroveren, ze wil er lid van worden en combineert de militaire / financiële kracht van de Chain met de geloofwaardigheid van de Federatie. Admiraal Vance leidt de onderhandelingen en doet er alles aan om het voorstel van Osyraa uit elkaar te halen, maar bizar genoeg lijkt het allemaal goed. Zelfs de holografische leugendetector Eli – die nog steeds vasthoudt aan de oude Doctor Who-mantra dat “vlinderdassen cool zijn” – kan geen enkele misleiding ontdekken. Het is verfrissend grijstinten territorium voor Discovery, dat eerder de Chain heeft afgeschilderd als een kwaadaardig rijk wiens bestaan een bedreiging vormt voor de galactische harmonie. Zonder de talloze gruweldaden van de Chain onder het tapijt te strijken, stelt “There is a Tide” dat de verschillen tussen de twee kanten misschien wat subtieler zijn dan goed versus slecht.
Terwijl Osyraa haar best doet om legitiem te worden in een Starfleet-hoofdkantoor, lijkt het erop dat de memo haar volgelingen op Discovery niet heeft bereikt. Met de wannabe cowboy Zareh (die Saru en Tilly kruiste in “Far From Home”) tijdelijk bevel, lijkt het erop dat Osyraa’s edict dat de opgesloten brugbemanning ongedeerd moet blijven tot het uiterste zal worden gedreven. Gemaskerde regelgevers proberen elke opstand te straffen, terwijl de jacht op Michael “John McClane” Burnham bijzonder smerig wordt. Ze doet zelfs een emotioneel pleidooi voor hulp aan haar moeder, Gabrielle, die (zoals we leerden in “Unification III”) zich bij een Romulaanse sekte op Ni’Var heeft aangesloten.
De Emerald Chain rekent echter niet op de vindingrijkheid van Tilly en de rest van de Discovery-crew, en het is een leuk idee dat een 19e-eeuwse uitvinding zoals morsecode voldoende zou moeten zijn om de 32ste technologische macht van de Chain te slim af te zijn. Van daaruit kunnen Tilly en co het Star Trek: First Contact-speelboek volgen om een ruimteschip opnieuw te veroveren, rond te sluipen en wapens te grijpen waar ze kunnen. Boek en Andoriaanse bondgenoot Rin blijven achter om de regelgevers te verslaan.
Terug op het hoofdkantoor van Starfleet, worden de onderhandelingen (misschien onvermijdelijk) afgebroken over de belangrijke kwestie van wat er met Osyraa zou gebeuren in het geval van een Chain / Federation-verdrag. Vance staat erop dat ze terecht moet staan voor haar vele misdaden – onderdrukking, slavernij, dat soort dingen – maar dat gaat gewoon niet samen met Osyraa, die, handig, het verleden in het verleden wil laten. Ze keert terug naar Discovery in een vlaag van pique.
De diplomatie is officieel voorbij als ze terugkeert naar haar vorige modus operandi van het bedreigen van mensen met fasers. Book biedt Osyraa informatie over een nieuwe bron van dilithium – hij zal haar zelfs de weg ernaartoe wijzen – maar het is niet genoeg om haar voormalige werknemer, Rin, te redden van verdamping. Ze vertelt de Veridian ook om het staakt-het-vuren te beëindigen en de schilden van de Federatie aan te vallen.
De sleutelfiguur in de aflevering is waarschijnlijk de meest passieve. In feite zou je bijna kunnen zeggen dat Stamets is ‘gepromoveerd’ tot de McGuffin-status. Osyraa heeft zich gerealiseerd dat hij de sleutel is om de sporenaandrijving te laten tikken, en laat haar beste wetenschapper los om het tardigrade-versterkte DNA te begrijpen dat communiceert met het myceliumnetwerk. Burnham McClane heeft natuurlijk andere ideeën en bevrijdt Stamets van zijn stand. Helaas voor hem betekent dit dat hij moet worden vastgezet in een vluchtwegveld (vergelijkbaar met de transportbellen in Galaxy Quest), hem de ruimte in moet schieten en moet wachten tot de Federatie hem oppikt.
Het is een reëel scenario ‘behoeften van velen wegen zwaarder dan de behoeften van weinigen’, waarbij Burnham zich realiseert dat Stamets te strategisch waardevol is om in de handen van Osyraa te vallen, waardoor Stamets moet overwegen om Culber en Adira te verliezen in de Verubin-nevel. Zijn hartstochtelijke pleidooien dat zijn hele wereld daarbuiten is, zijn krachtig en emotioneel rauw, vooral wanneer hij Burnham eraan herinnert dat ze haar allemaal volgden naar de 32e eeuw, zodat ze niet alleen zou blijven. Nu de klok tikt voor de uitploeg – vertelde Culber Burnham dat als ze daar een dag zouden zijn geweest, het geen zin zou hebben om terug te komen – het lijkt erop dat de seizoensfinale een echte race tegen de klok zal worden.
Gelukkig heeft de Discovery-crew een nieuwe – en heel schattige – bondgenoot. Het blijkt dat de DOT-droids die vaak worden gezien bij het uitvoeren van onderhoud aan het schip, worden aangedreven door bolgegevens en dat ze meer doen dan alleen klassieke komische films vertonen. Nu we praten met de stem van Annabelle Wallis (die voor het eerst de computers van Discovery uitte in de set Short Trek “Calypso” in de verre toekomst, voordat ze terugkeerden in “Forget Me Not”), kunnen ze de machtsverhoudingen verschuiven voor de laatste confrontatie met Osyraa. . Ze slagen zelfs in een Vulcan-groet.
Nieuwe afleveringen van Star Trek: Discovery seizoen 3 verschijnen op donderdag op CBS All Access in de VS en op vrijdag op Netflix in het VK.
De beste deals voor streamingdiensten van vandaagDisneyDisney + Maandelijks $ 6,99 / maandBekijkHuluHulu $ 5,99 / maandBekijkKrijg eerste maand gratisHuluHulu + live tv $ 64,99 / maandBekijkAmazonAmazon Prime $ 12,99 / maandBekijk 30 dagen gratis proefperiodeWe controleren elke dag meer dan 130 miljoen producten voor de beste prijzenHet oordeel5
5 van de 5
Star Trek: Discovery seizoen 3, aflevering 12 recensie: “Een spectaculaire reeks afleveringen gaat door”
Discovery seizoen 3 is duidelijk vastbesloten om een hoogtepunt te bereiken, aangezien een spectaculaire reeks afleveringen voortduurt. Strak, boordevol actie en vol verrassingen, het is een bijna perfecte opmaat naar de seizoensfinale van volgende week.
Meer informatie
| Beschikbare platforms | TV |
Minder