Er is veel leuks aan Pacific Drive’s gespannen, voertuiggebaseerde horror, maar wat de meeste indruk op me maakt is hoe goed het de essentie van ‘auto’ weet te vangen. Niet alleen het rijden, want dat is een gegeven, maar al het andere: het fysieke van het openklappen van de kofferbak om dingen erin te gooien, eraan denken om hem in de parkeerstand te zetten zodat hij niet bergafwaarts rolt, ruitenwissers aanzetten in de regen, zelfs het blikkerige geluid van de radio geeft absoluut de sfeer weer van alleen u en uw wielen op de weg.
Leeftijd op de weg
(Afbeelding credit: Ironwood Studios)
Dat vreemde gevoel van afzondering en veiligheid dat je kunt krijgen als je in een auto zit, is hier altijd aanwezig – als je langs de weg rijdt en luistert naar de uitstekende soundtrack van Pacific Drive op de radio, wordt dat teruggetrokken gevoel van alleen achter het stuur perfect weergegeven. Het is maar al te gemakkelijk om in die ‘driving flow’-toestand te komen waarin je loskomt van de buitenwereld en het bijna een schok is als je uitstapt en ermee te maken krijgt.
Die onthechting is des te indrukwekkender omdat, in dit geval, ‘de wereld’ vol onstabiele, realiteitsveranderende anomalieën zit die u en de auto aan stukken kunnen scheuren als u niet oppast. Om de een of andere reden probeert u te ontsnappen uit een verboden gebied waar mysterieuze experimenten het gebied onbewoonbaar hebben gemaakt. Vreemde energievelden en lichten knisperen en verschuiven tussen de bomen, vreemde rotsformaties rijzen op uit de grond en er liggen enge testpopachtige mannequins verspreid in verschillende verwrongen houdingen. U weet wel: leuke dingen.
(Afbeelding credit: Ironwood Studios)
Er zijn hier nuances van alles, van STALKER tot Annihilation, waar de zone geen ding is dat begrepen of opgelost moet worden, maar gewoon een natuurkracht die overleefd en doorstaan moet worden. En uw auto is daarbij de sleutel. Er is een zeer roguelike loop van het verzamelen van voorraden om uw auto te verbeteren en upgraden die direct voldoening geeft – verlaten vervallen voertuigen slopen om het metaal en plastic te verzamelen dat u nodig hebt om uw eigen panelen en deuren te repareren, of geüpgradede onderdelen bouwen om wat u hebt te versterken.
Automotivatie
Het is ook een essentiële lus, want uw auto krijgt het zwaar te verduren, of dat nu komt door wervelende energiestormen of door uw eigen slechte rijgedrag. Het is niet ongebruikelijk om terug op uw basis te belanden met ontbrekende stukken, waardoor u het hele ding uit elkaar moet halen om het weer op te bouwen zodat u weer op pad kunt. Er is een enorme onderdelen- en versnellingsupgradeboom om onder de knie te krijgen, waar ik maar een klein tipje van de sluier van opgelicht heb. Maar de diepte en reikwijdte zien er indrukwekkend uit en suggereren een echte ‘kijk eens hoe ver je bent gekomen’ groei van je progressie als je later terugkijkt.
Het constant upgraden en tunen van uw auto is slechts een deel van het verhaal als het gaat om de band met uw auto. Het is letterlijk uw enige eiland in een storm terwijl u op verkenning gaat, en terwijl de rijvibes van de auto onberispelijk zijn, is de horrorfilmdruk om hem alles te laten doen voortreffelijk. Er zijn overal vreemde geluiden, waarvan vele in mijn voorvertoning nog moeten worden uitgelegd (en ik hoop dat dat nooit gebeurt). Uitgedijde en misvormde drones zweven door de bomen en werpen lichtstralen met een moeilijk te bereiken bereik tussen de takken door. Het voelt constant alsof er ergens iets is, en uitstappen om een vrachtwagen af te breken voor onderdelen of om wat gebouwen te verkennen voelt meteen beladen aan, zoals zoveel filmscènes waarin het verlaten van de auto een slecht idee was.
(Afbeelding credit: Ironwood Studios)
Het is een geweldige uitdrukking van al die act 1-angst en spanning in horror, waarbij de dreiging nog steeds grotendeels in uw hoofd zit terwijl u rondrent. Wat was dat voor geluid? Bewoog daar iets? Waarom krijg ik dit niet sneller voor elkaar! Ik moet steeds denken aan die scène in Jurassic Park waarin Nedry – de man die bespuugd wordt door de frêle dilophosaurus – wanhopig probeert de lieren te regelen. Er is in eerste instantie geen echt duidelijk gevaar, het paniekerige gestuntel is allemaal zelfverzonnen. Delen van Pacific Heights voelen vaak aan als elk moment waarop iemand een sleutelbos doorzoekt en de verkeerde in sloten ramt.
Die druk wordt nog verder opgevoerd door rondzwervende stormen die u op uw kaart kunt zien rondzwerven en die u kunnen dwingen een andere route te nemen als u niet wilt uitbuiken en de klap wilt opvangen. Dan is er nog de manier waarop u uit een zone komt als u klaar bent. Daarvoor moet u energie verzamelen van ankers die het gebied stabiliseren. Als u genoeg energie hebt, kunt u een uitgangsportaal activeren waar u naartoe moet rijden en doorheen moet ontsnappen. Als u het portaal activeert, stort de weinige samenhang die er om u heen is echter in en moet u halsoverkop naar de veiligheid racen terwijl een dodelijke storm dichterbij komt en de koninklijke cirkel om u heen krimpt. Het is een climatisch einde van elke run als u de verkeersveiligheid volledig uit het raam gooit, van de weg afraakt en gewoon recht omhoog gaat, gericht op kleinere bomen die u denkt te kunnen nemen, voor een kortere weg…
Wegwerkzaamheden
(Afbeelding credit: Ironwood Studios)
Omdat ik slechts een kort voorproefje heb gespeeld, zijn er een paar dingen waar ik een beetje huiverig voor ben. Er zijn een paar momenten waarop de doelstellingen een beetje onduidelijk aanvoelden. Zowel de UI als de algemene dichtheid aan informatie kan in het begin een beetje overweldigend zijn en ik kan nog niet zeggen of ik soms dingen over het hoofd zag, of dat ik gewoon meer tijd nodig had om alles in me op te nemen. Zo eindigde ik ook op een gegeven moment met een bijna volledig vernielde auto en geen van de dingen die ik nodig had om hem te repareren, waardoor ik bijna dood moest gaan voor een bevoorradingsrun. Nogmaals, dat kan gewoon de onervarenheid van het vroege uur zijn en iets dat zich uitwerkt na langer spelen.
Tot nu toe is het echter een geweldige ervaring en na mijn korte voorproefje wil ik er dolgraag meer van spelen. Het concept voelt hardop niet al te ongewoon aan – verken een gevaarlijk gebied en verzamel voorraden om in level te stijgen en weer verder te gaan – maar de sfeer van dit alles en de relatie die u met de auto vormt, verheffen de ervaring echt tot iets waarvan ik niet had verwacht dat ik er zo enthousiast over zou zijn.