Het is bijna twee jaar geleden dat we voor het laatst goedaardige hertenboy-gus op het scherm zagen, maar Sweet Tooth seizoen 2 arriveert deze donderdag eindelijk op Netflix voor acht spannende nieuwe afleveringen.
De serie is gebaseerd op een stripboek geschreven en getekend door Jeff Lemire. De show en het boek zijn in sommige opzichten heel verschillende beesten (we zullen daar zo op ingaan), maar beide houden zich in grote lijnen vast aan hetzelfde algemene verhaal. Fundamenteel is dit het verhaal van een naïeve jonge herten/menselijke hybride genaamd Gus en zijn terughoudende voogd, Tommy Jepperd (vaak Big Man in de show genoemd), terwijl ze proberen te overleven en hun weg vinden in een vijandige, post-apocalyptische toekomst .
Misschien heb je het eerste seizoen van de show bekeken en vroegen je je af over de strip die het heeft geïnspireerd? Of misschien wil je erachter komen hoe waar is aan het bronmateriaal dat de serie is? We hebben de antwoorden op die vragen en meer hier.
Dus, is zoetekauw gebaseerd op een strip?
(Afbeelding krediet: DC Comics)
Het is zeker. Zoals we al zeiden, is Sweet Tooth geschreven en getekend door Jeff Lemire, en oorspronkelijk gepubliceerd door Vertigo, DC’s helaas inmiddels ter ziele gegane volwassen lezers Imprint, die ook baanbrekende werken heeft uitgebracht zoals The Sandman, Preacher, Y: The Last Man, Fables en The Inisibles en The Inisibles en The Inisibles .
2009 was een beetje een keerpunt voor Lemire. Zijn trilogie van Essex County had hem ertoe gebracht, maar het was met zijn verhuizing naar DC en de release van de niemand – een grafische roman hervertelling van de onzichtbare man – en zoetekauw dat hij echt aandacht begon te krijgen als een maker.
De serie liep voor 40 nummers tussen 2009 en 2013. Dat was echter niet helemaal het einde. In 2021, hetzelfde jaar als het eerste seizoen van het tv -programma, bracht Lemire het personage – vrij letterlijk – nieuw leven in voor een miniserie van zes uitgaven getiteld Sweet Tooth: The Return.
Waar is zoetekauw aan?
(Afbeelding krediet: DC Comics)
Sweet Tooth is echt het verhaal van twee heel verschillende mensen: Gus the Hybrid en Tommy Jeppard.
Gus is negen jaar oud wanneer we hem voor het eerst ontmoeten, hij woont in een hut in het bos in de buurt van Nebraska (later geïdentificeerd als de Long Pines State Wilderness Park), met alleen zijn ouder wordende vader voor gezelschap. Papa is vrome religieuze man en hij boort het in Gus dat hij nooit het bos mag verlaten. Als hij ziek wordt en sterft, blijft Gus echter zonder andere keuze dan zich in de grote brede wereld te wagen.
Het blijkt al snel dat Pops eigenlijk iets was – jagers proberen meteen Gus te doden. Gelukkig is hulp aanwezig van Tommy Jeppard – een ruwe, stoere, brute van een man die, in zijn leven voor de Apocalyps, een pro -sportman was. Hij redt Gus en belooft hem naar het reservaat te brengen – een plek waar wordt gezegd dat hybride kinderen veilig en gelukkig leven kunnen leiden.
Dat blijkt een leugen te zijn, maar de twee slaan uiteindelijk een band op. Het is Jeppard die Gus de bijnaam “Sweet Tooth” geeft nadat hij voor het eerst gretig snoepbars heeft ontdekt. In de loop van de strip moeten de twee samenwerken om aanvallen van wrede mensen te overleven en om de andere hybriden die ze onderweg tegenkomen te beschermen.
Wat is er met de wereld in zoetekauw gebeurd?
(Afbeelding krediet: DC Comics)
Sweet Tooth speelt zich af in een zeer ongebruikelijke soort apocalyps, een waar het grootste deel van de menselijke bevolking is uitgestorven, maar een nieuwe generatie dier/menselijke hybriden begint op te komen en te gedijen.
De exacte details van de apocalyps worden redelijk dubbelzinnig gehouden in de strip. Wat we weten is dat de H5-G9-pandemie miljoenen heeft weggevaagd en uiteindelijk leidde tot wereldwijde maatschappelijke ineenstorting. Rond dezelfde tijd begonnen de hybriden geboren te worden. Niemand weet zeker of zij de oorzaak of een symptoom van het virus zijn.
Nu, ongeveer een decennium later, zwerven de overlevende mensen door de planeet in milities bendes of leven ze een harde levens in grimmig, lopen kampementen, zoals de fabriekstad, die we bezoeken in deel 2.
Wat is de oorsprong van het virus?
(Afbeelding krediet: DC Comics)
OK, er is zware spoilers voor de strip vanaf nu in.
In het driedelige verhaal de taxidermist, ontmoeten we Dr. James Thacker. Het is 1911 en hij leidt een expeditie in Alaska om de verloofde van zijn zus te vinden, Louis Simpson, een zendeling die is vermist. Wanneer ze eindelijk Louis vinden, onthult hij dat hij verliefd is geworden op een lokale vrouw en een kind verwekte.
Wat een reden voor viering zou moeten zijn, is allesbehalve. Het blijkt dat Louis een verborgen kamer vol met de skeletachtige overblijfselen van vreemde dierenhybride mensen ontdekte. Dit, is hem verteld, is de rustplaats van de goden – en hij heeft iets verschrikkelijks op de wereld losgelaten. Een pest verspreidt zich al snel door het kamp en, wanneer de nieuwe baby wordt geboren, heeft het gewei, net als Gus.
Bezorgd over besmet met de ziekte, doden Thacker en zijn mannen de lokale bevolking en verzegelen de baby in een grot. Thacker schrijft over zijn ervaringen in een dagboek, maar hij en zijn mannen sterven allemaal uit het virus voordat ze naar huis kunnen terugkeren naar Engeland.
Tientallen jaren later vinden wetenschappers het tijdschrift van Thacker en gebruikten het de botten van de hybriden. Na wat vallen en opstaan slagen ze om levende hybride te maken – een schattige jonge hertenjongen die ze GUS noemen.
Helaas resulteert dit ook in het opnieuw dat het virus losbrengt. Op een nacht, een conciërge aan de basis waar zoetekauw werd gekloond, vindt de baby Gus en vlucht met hem naar Nebraska om hem op te voeden als zijn eigen zoon, terwijl de rest van de wereld uit elkaar begint te vallen vanwege de pest.
Is de show trouw aan de strips?
(Afbeelding krediet: DC Comics)
Dat is een soort lastige vraag om te beantwoorden. De basisprincipes van de show zijn er allemaal grotendeels en het uitgangspunt is grotendeels hetzelfde, maar wat heel anders is, is echter de toon.
Hoewel het nog steeds een post-apocalyptisch drama in hart en nieren, heeft de zoetekauw tv-show de neiging om de echt vervelende dingen te vermijden. De strips daarentegen wentelen in het donker. Ze zijn veel visceraal gewelddadig dan de show en emotioneel worden Gus en zijn vrienden echt door de wringer door de slechterik en de rest van de mensen gezet.
Dit is geen kritiek – het boek is gedeeltelijk een onderzoek naar jeugdige moed en onschuld in een meedogenloos donkere wereld, dus de smerigheid is volledig geschikt – maar als je de serie leest die verwacht dat het net zo benaderbaar is als de show, Je zult misschien verrast zijn door sommige plaatsen waar het naartoe gaat.
Het hele tweede verhaal is bijvoorbeeld, dat een deel van seizoen 2 zal vormen, houdt in dat GUS en de andere hybride kinderen worden vastgehouden en geëxperimenteerd, terwijl Jepperd gewoon in een alcoholische stupor valt. Het is een moeilijke lezing dat we ons voorstellen dat zal worden verzacht en ingekort in de show.
Er zijn ook andere wijzigingen. Bear’s Animal Army, dat helpt bij het redden van hybriden in de show, zijn in feite een stel psychotische cultisten in de strips, geleid door de monsterlijke Glebhelm en zijn kannibaalhondenjongens. En hoewel veel van de plot van de serie gebaseerd is op gebeurtenissen uit de strips, is het meestal in een zwaar geremixte vorm.
Wat gebeurt er in zoetekauw: de terugkeer?
(Afbeelding krediet: DC Comics)
Sweet Tooth: De terugkeer is ongeveer 300 jaar na de originele serie en in een heel andere wereld. We ontmoeten een nieuwe versie van Gus die in een kunstmatig bos onder de grond woont, de neiging om de sinistere vader en zijn leger van kindermeisjes, de enige mensen op aarde, blijkbaar. Wanneer Gus op een avond wegsluipt, ontdekt hij echter de waarheid: hij is niet alleen. Er is in feite een hele menselijke beschaving die ondergronds leeft, terwijl de hybriden gedijen op de aarde hierboven. En het conflict tussen deze twee facties is brouwen.
Er wordt snel onthuld dat vader Gus heeft gekloond uit het teruggewonnen DNA van de oorspronkelijke zoetekauw en heeft gewerkt aan een plan om de aarde van de hybriden te herhalen.
Werkt dat plan? Dat zou vertellen en zou een zeer bevredigende laatste handeling bederven voor dit trieste, vreemde verhaal. Sweet Tooth had niet vooral een coda nodig – het originele einde is erg sterk – maar ook de terugkeer bederft niets. In plaats daarvan fungeert het als een bevredigende aanpassing van de thema’s van het origineel dat ook een deur open laat voor verdere verhalen als Lemire ooit het gevoel heeft dat ze terugkeren naar deze wereld.
Jeff Lemire heeft veel strips geschreven sinds Sweet Tooth. Je kunt meer te weten komen over een van zijn nieuwste, visvliegen, hier .