Moria terugnemen lijkt momenteel in de mode te zijn. Naast een Lord of the Rings videogame waarin u dit dwergenbolwerk herovert, krijgen we ook een tafelavontuur waarin de diepten van Khazad-dÛm worden onderzocht. En dat is geen wonder. Het is een kerker bij uitstek, waar alleen een verplichte gang met zwaaiende bijlen ontbreekt.
Beide projecten benaderen de mijnen echter heel anders. Waar het spelen van Lord of the Rings: Return to Moria aanvoelt als Minecraft van Midden-aarde, boort ‘Through the Doors of Durin’ (ontwikkeld door Free League, een studio met een aantal van de beste tabletop RPG’s onder zijn riem) iets onheilspellenders aan. Er zit een stille angst in die hallen in Tolkiens geschriften, en dit boek maakt optimaal gebruik van dat onbehagen. Het draagt Moria niet alleen als een kostuum; het boort de verhevigde – maar nog steeds geaarde – realiteit aan waar de romans van Tolkein bekend om staan.
“Ook al is het een wereld waarin je een gigantisch vliegend wezen als de Nazgul kunt hebben, dan nog moet je nadenken over de snelheid waarmee ze vliegen,” vertelt One Ring-ontwerper Francesco Nepitello me als we praten over deze uitbreiding voor de Lord of the Rings RPG en zijn D&D spin-off. “Het heeft wel regels.”
Het resultaat is een bronboek – dat momenteel beschikbaar is voor late pledges – dat lijkt op een verloren manuscript van Tolkien.
Grijs gebied
(Afbeelding credit: Free League)
Hoe voorkomt het project dat het aanvoelt als een herhaling van de reis van de Fellowship? Om te beginnen speelt Moria: Through the Doors of Durin (of ‘Moria: Shadow of Khazad-dÛm,’ als u de D&D-versie krijgt) zich af lang voordat Gandalf zijn gezelschap die mijnen in leidde. Het speelt zich ook een paar decennia voor de noodlottige missie van Balin af, en dat voorkomt dat het boek te ‘schattig’ aanvoelt – het team heeft er goed op gelet dat het in de gevestigde canon past. Free League biedt zelfs een aantal redenen waarom uw groep zich in Moria zou kunnen bevinden die de overlevering van Midden-aarde niet aantasten.
“Je gaat er niet heen om met [bestaande verhalen] te knoeien, maar het is heel goed mogelijk dat je voor Balin werkt als verkenningsexpeditie”. zegt Nepitello om zijn punt te illustreren. “Het was Balin en de dwergen van Erebor in principe verboden om erheen te gaan, maar dat betekent niet dat sommigen van hen [niet probeerden] om het verbod te omzeilen, vooral door iemand anders te sturen… Het is die fantastische rijkdom aan mogelijkheden die de grijze gebieden die J.R.R. Tolkien heeft achtergelaten, bieden.”
Een lange weg
(Afbeelding credit: Free League)
Als je de eerste editie van The One Ring meetelt, wordt er al zo’n 10 jaar aan een uitbreiding voor Moria gewerkt. In die tijd werd er gesproken over een Call of Cthulhu-achtig avontuur waarbij alle personages aan het eind sterven.
Op ongeveer dezelfde manier stelt het boek lezers in staat om hun eigen naamloze verschrikkingen te creëren die onder de oppervlakte bestaan, zodat uw personages iets te vrezen hebben dat verder gaat dan wat we al gezien hebben. Per slot van rekening “zijn er oudere en smerigere dingen dan Orks in de diepe plaatsen van de wereld.” Gandalf zinspeelt op deze monsters in het boek, maar legt niet uit wat het zijn, dus wat dat betreft kunt u uw hart ophalen.
Het doel is eigenlijk om u het gevoel te geven dat u deel uitmaakt van de geschiedenis van de setting, in plaats van een in elkaar geflanste fanfictie.
Tolkiens werk heeft veel weg van een fractale afbeelding. Telkens als u inzoomt, ontdekt u iets meer
Francesco Nepitello
“Moria is in veel opzichten een zandbak,” legt Nepitello uit. “Dus we vertellen niet één verhaal. We vertellen niet het verhaal van een gezelschap avonturiers dat Moria binnengaat, er weer uitkomt, en of ze de balrog zijn tegengekomen of niet. We geven een heleboel verschillende plaatsen [om te gebruiken], een heleboel verschillende potentiële ontmoetingen, een heleboel verschillende dynamieken tussen de verschillende bewoners van Moria. Er valt dus een heleboel te ontdekken, en dan bedoel ik niet alleen fysiek… Het hele supplement gaat over wat je ermee kunt doen. Er is een openingsgedeelte waarin een paar richtlijnen worden gegeven over of je erheen gaat op een missie van iemand, of misschien heb je een persoonlijke reden om erheen te gaan, [of] misschien moest je er gewoon heen omdat je geen ander pad kon nemen, net zoals de Fellowship of the Ring moest… We geven verschillende redenen die heel, heel trouw zijn aan de canon.”
Een plaats die niet in kaart gebracht kan worden
(Afbeelding credit: Free League)
Nepitello zegt: “Tolkiens werk heeft veel weg van een fractale afbeelding. Telkens als je inzoomt, ontdek je iets meer.” Dat was de bedoeling achter het ontwerp van Moria in dit supplement. Sommige delen van de vesting zijn in steen gebeiteld (letterlijk, zoals de West- of Oostpoort), maar voor de rest is dat niet zo. Hierdoor kunt u veel locaties plaatsen waar u maar wilt, en waar uw verhaal past.
Voor Nepitello en het Free League team was deze vaagheid cruciaal. Ja, Moria komt zo dicht mogelijk bij een klassieke fantasy kerker als maar mogelijk is. Maar de beste manier om de schaal ervan te verkopen, is door fijne details weg te laten.
Door het aan u over te laten om Moria aan te passen, komt het dichter bij het idee van een plek die zo groot is, dat het bijna onkenbaar is
Francesco Nepitello
“We hoeven de spelers niet alles te vertellen,” zegt hij. “Door het aan jou over te laten om Moria aan te passen, zal het dichter bij het idee komen van een plek die zo groot is, dat het bijna onkenbaar is. Anders, als je alles zou vastleggen, [zal er] helemaal geen mysterie zijn… Moria kan niet gekend worden, het kan niet in kaart gebracht worden.”
Ironisch genoeg zorgde deze toewijding aan het feit dat Moria “unmappable” was, voor een soort hoofdpijn voor het team. Ze wilden een kaart en wisten dat de spelers dat ook wilden… maar het maken van een kaart zou de mystiek van de setting in gevaar kunnen brengen.
Nepitello lijkt dit eerder als een kans dan als een probleem te zien. Er zijn al veel prachtige illustraties van Moria gemaakt, zegt hij, maar er zijn er maar weinig “nauwkeurig” wat afstanden betreft. Dit was een kans om dat recht te zetten, en de dingen vaag genoeg te houden zodat spelers de gaten konden invullen zoals ze wilden. Het is vergelijkbaar met de aanpak van veel Dungeons and Dragons-boeken; de belangrijke stukken zijn gemarkeerd, maar er is genoeg lege ruimte tussenin om zelf in te vullen.
Spreek vriend uit en ga naar binnen
(Afbeelding credit: Free League)
Moria is de derde uitbreiding voor The One Ring tweede editie en zijn D&D tegenhanger, The Lord of the Rings Roleplaying. Het heeft meer gemeen met Ruins of the Lost Realm dan de avontuurlijke Tales of the Lone-Lands; het geeft u de middelen om uw eigen avonturen in Khazad-dÛm te creëren in plaats van een vooraf geschreven verhaallijn aan te bieden.
Dat is eerlijk gezegd een goed voorbeeld van hoe Free League over Midden-aarde denkt; tijdens mijn gesprek met Nepitello was het duidelijk dat het team het werk van Tolkien met het grootste respect behandelt. Ze willen dat alles wat ze doen zo dicht mogelijk bij het bronmateriaal komt, zowel qua geest als qua toon. Daarom voelt de vormgeving van de RPG zo geïnspireerd door het Europa van de IJzertijd; Tolkien haalde veel inspiratie uit Vikingen, Angelsaksen en hun legendes.
Dat is ook de reden waarom The One Ring Starter Set misschien wel één van de beste RPG beginnersdozen is. Het begrijpt Midden-aarde zoals weinig anderen. We zouden zelfs zover willen gaan om te zeggen dat The One Ring en Lord of the Rings Roleplaying de RPG’s zijn die Tolkienfans altijd al wilden hebben. Van wat ik tot nu toe heb gezien, ziet het er niet naar uit dat Moria anders zal zijn.
U kunt nu een late pledge doen om de campagne-exclusieve items te bemachtigen. Wat betreft andere tabletop RPG’s, houd zeker onze gids voor D&D Black Friday aanbiedingen of Black Friday bordspeldeals in de gaten voor de beste aanbiedingen.