Ik ken mijn Loddles nog maar een paar dagen, maar ik ben nu al bereid om ze met mijn leven te verdedigen. Ik vond de kleine jongens ronddrijvend in een minder dan ideale habitat die bezaaid lag met afval en bedekt was met giftige smurrie. De arme Loddles hadden te maken met vervuild water waardoor ze niet hun beste leven konden leiden, dus nam ik het op me om het op te ruimen en raakte daarbij misschien een beetje te gehecht.
In Loddlenaut bent u een interstellaire bewaarder die een vervuilde oceaanplaneet genaamd GUP-14 moet schoonmaken. Tijdens het schrobben van Ripple Reef stuitte ik op mijn eerste Loddle, een kleine groene waarmee ik al snel bevriend raakte en die ik Stella noemde uit een reeks willekeurige suggesties. Nadat ik Stella’s omgeving had schoongemaakt, zorgde ik ervoor dat ze het zo comfortabel mogelijk kreeg in haar verbeterde thuis. Je kunt je kleine Loddle niet alleen een naam geven, maar je kunt ze ook een snack geven en speelgoed om mee te spelen.
Het was niet eens de bedoeling dat ik de Loddles zou ontmoeten toen ik GUP-14 aan het verkennen was. Dave, onze opzichter, was er nogal op tegen dat ik bevriend met ze raakte, maar uiteindelijk gaf hij toe toen hij zich realiseerde hoe ongevaarlijk ze waren – zolang ze maar niet afleidden van de hoofdmissie. Dus nu ben ik moeder van vijf van hen, en ik verwacht dat mijn collectie zal toenemen naarmate ik meer tijd doorbreng met Loddlenaut.
Galaxy guppies
(Afbeelding credit: Secret Mode)Indie Spotlight
(Afbeelding credit: Ogre Pixel)
Ik speelde A Tiny Sticker Tale met mijn 5-jarige dochter om te lachen, maar werd bijna tot tranen toe geroerd door de aangrijpende thema’s over vaderschap.
Afgezien van de lolligheden, is er veel om mee bezig te zijn in Loddlenaut. Het hoofddoel is om de goo op te ruimen en het afval te verzamelen, maar dat is veel bevredigender dan het klinkt. Door een borrelpistool te gebruiken om alle rommel op te rapen en de hardnekkige olie weg te laseren, voelt het kille avonturenspel aan als een alternatieve versie van Power Wash Simulator. Ik voelde me zo productief bij het oprapen van het afval, het sorteren in de juiste recyclebakken en het wegwassen van de plakkerige zwarte smurrie – vooral toen ik het begon te doen ten voordele van de Loddles en niet alleen om schoon te maken na een megaconcern.
Loddlenaut geeft niet alleen voldoening, het is ook een uiterst ontspannend spel. Al in het opstartmenu van het spel merkte ik dat ik op het punt stond om mijn beste gezellige gameleven te leiden. De muziek is precies wat je zou verwachten bij het verkennen van een onderwaterplaneet en de algemene sfeer van het spel is behoorlijk ontspannen. Het geheel voelt gewoon zo gezond aan; ik vond het heerlijk om mijn dag door te brengen, het leven van de Loddles te verbeteren en de oceaan schoon te maken.
Er was echter één ding dat afbreuk deed aan die sfeer. Het is begrijpelijk dat onze Loddlenaut zuurstof nodig heeft om te leven, dus ze kunnen alleen bepaalde delen van de oceaan verkennen zonder hun luchtvoorraad aan te vullen. Dit betekende vaak dat ik ergens in de schattige open wereld van het spel was en plotseling begon de zuurstofteller te dalen. Dan moest ik alles laten vallen waar ik mee bezig was en naar de dichtstbijzijnde zuurstofring rennen om adem te halen. Om eerlijk te zijn tegenover ontwikkelaar Moon Lagoon, er zijn manieren om je uitrusting te upgraden zodat je langer van de basis weg kunt blijven, maar helemaal aan het begin van het spel kan het een beetje schokkend zijn als je naar adem moet happen.
Ontspannend rif
(Afbeelding credit: Secret Mode)
Een van de grootste voordelen van Loddlenaut is de boodschap over de zorg voor onze oceanen. GUP-14 mag dan wel ergens anders in het sterrenstelsel liggen, maar het is niet ongewoon om plastic, afval en alles daartussenin in onze zeeën aan te treffen. Moon Lagoon en uitgever Secret Mode hebben dit niet over het hoofd gezien. Zij kondigden niet alleen de releasedatum van het spel aan op World Cleanup Day vorig jaar (16 september), maar brachten ook een video uit om Loddlenaut te promoten vóór de release, met de belofte om een klein deel van de winst van het spel te doneren aan de liefdadigheidsinstelling voor het behoud van walvissen en dolfijnen.
Ik heb tot nu toe nog maar weinig tijd doorgebracht met Loddlenaut, maar ik ben nu al zo trots op de delen van de oceaan die ik heb schoongemaakt en de wezens die mijn kleine Loddles aan het worden zijn. Het is het perfecte spel als u op zoek bent naar iets om lekker in te ontspannen. De interactie met een stel schattige axolotyl-achtige beestjes is een hoogtepunt, maar het geeft u ook het gevoel dat u productief bent en dat u iets goeds doet, ook al is het maar in de virtuele wereld. Wees alleen wel bereid om een heleboel Loddles te adopteren.
Loddlenaut is nu uit op PC. U kunt ontdekken welke andere verborgen juweeltjes we hebben gespeeld in onze Indie Spotlight-serie.