James Gunn heeft zijn indrukwekkende castingreeks voortgezet met de aankondiging dat Milly Alcock de nieuwe Supergirl is. De Australische acteur, vooral bekend van haar rollen in House of the Dragon en Upright, is officieel Kara Zor-El en voegt zich bij acteurs als David Corenswet als Superman en Nicolas Hoult als Lex Luthor in de nieuwe DCU.
Volgens de eerste berichten was haar screentest fantastisch, waardoor ze de rol kreeg in plaats van andere sterren zoals Meg Donnelly en Emilia Jones, maar er is nog iets anders aan deze aankondiging waar ik erg enthousiast over ben.
In een bericht op Threads na het nieuws over haar casting, legde Gunn uit dat Alcock de eerste persoon was die hij ter sprake bracht in een gesprek met zijn DC Studios co-CEO Peter Safran. “Meer dan een jaar geleden, toen ik alleen nog maar de strips had gelezen,” legt hij uit, “keek ik naar House of the Dragon & ik dacht dat zij misschien de scherpte, gratie en authenticiteit had die we nodig hadden voor Supergirl in de DCU. En nu is het zover. Het leven is soms wild.”
Dit is interessant. Het feit dat Alcock’s optreden als Rhaenyra Targaryen in de Game of Thrones prequel haar binnenhaalde, voelt aan als een goed voorteken van wat er nog komen gaat in de DCU. Dit is vooral waar omdat het erop lijkt dat het niet alleen haar bekwaamheid als briljant acteur was, maar dat er iets in het charisma en de duisternis van dat personage zat dat voor Gunn Supergirl schreeuwde.
Scènedief
(Afbeelding credit: HBO / Sky)
Voor mij bestaat er weinig twijfel over dat Alcocks optreden als Rhaenyra in de openingsafleveringen van House of the Dragon een van de belangrijkste redenen was waarom de serie zo’n succes werd. De serie had veel tegenwerkingen, omdat het de eerste spin-off van Game of Thrones was sinds seizoen 8 en omdat het een ambitieuzer verhaal vertelde dan het trage origineel gewend was.
Maar als een vasthoudende, leergierige en makkelijk te beïnvloeden jonge prinses die in de wereld van samenzwerende en op macht beluste mannen wordt gegooid, navigeert Alcock perfect door het verhaal. Ze is net zo geloofwaardig als een jonge tiener die om de aandacht van haar oom wedijvert als een jonge vrouw die zich plotseling bewust is van de macht die haar naam haar geeft.
Ze heeft ook een magnetische chemie met iedereen met wie ze het scherm deelt. Haar scènes met Matt Smith’s Daemon zijn natuurlijk het hoogtepunt, want ze gaat de confrontatie aan met een acteur die bekend is bij het publiek en komt als winnaar uit de strijd. Ook haar scènes met haar vader King Viserys (Paddy Considine) en de jonge Alicent Hightower (Emily Carey) waren even boeiend.
Het was dan ook een echte klap toen ze de serie in aflevering 5 verliet en vanaf dat moment werd vervangen door Emma D’Arcy. Dat doet niets af aan het talent van D’Arcy – die is ook briljant als Rhaenyra – maar Alcock was een kracht op het scherm, en ik had met gemak nog eindeloze seizoenen naar haar kunnen kijken.
Het is dan ook een opluchting dat dit de rol is waar Gunn zich op fixeerde voor zijn casting van Supergirl. Hij geeft aan dat het haar kant in de show was, evenals haar authenticiteit die hem intrigeerde, wat me hoopvol stemt over wat de DCU-versie van Supergirl zou kunnen worden.
Goede voortekenen
(Afbeelding credit: DC)
Op dit moment weten we nog heel weinig over hoe de nieuwe film eruit zal zien. Er is nog geen regisseur aan verbonden en er is ook nog geen castingnieuws. Het is zelfs nog niet eens duidelijk wanneer we Alcock voor het eerst in de rol zullen zien – rapporten hebben gesuggereerd dat we het personage eerst in Superman: Legacy zullen zien voordat ze haar eigen film gaat maken.
Wat we wel weten is een los idee van het verhaal. De solo Supergirl-film zal gebaseerd zijn op de comic ‘Supergirl: Woman of Tomorrow’ van Tom King, waarin Kara Zor-El een donkerdere draai krijgt dan fans van haar andere incarnaties op het scherm misschien gewend zijn.
In plaats van een frisse red-de-wereld type, wordt ze geïntroduceerd op een punt waarop haar leven zinloos aanvoelt. Ze heeft te maken met het trauma van de vernietiging van haar planeet en worstelt met haar leven in de schaduw van de roem van Superman. Totdat Kara een buitenaards meisje ontmoet dat haar hulp nodig heeft om wraak te nemen op de mensen die haar thuis hebben vernietigd.
Kortom, het is een emotionele odyssee voor Supergirl, en het is het perfecte verhaal voor een acteur als Alcock om haar bereik te laten zien. Zoals we in House of the Dragon hebben gezien, is ze geen actrice die duistere, emotionele verhalen uit de weg gaat, en als dit de kant is die ze ermee op zal gaan, is dat zeker een opwindend vooruitzicht.
Als je dit ook nog koppelt aan Gunn – die waarschijnlijk niet zal regisseren, maar er wel bij betrokken zal zijn – wordt het project nog spannender. Als filmmaker staat hij bekend om zijn vermogen om de grens tussen duisternis en lichtzinnigheid te bewandelen. Guardians of the Galaxy en Peacemaker zijn daar perfecte voorbeelden van, en gezien het feit dat dit de films zijn die hem aan de rol bij DC hebben geholpen, lijken ze een goede indicatie van de toon van DCU: Chapter One.
Het lijkt erop dat er wat alchemie aan het ontstaan is bij DC, en deze casting voelt aan als het begin van een belangrijke nieuwe superheld in wording.
Bekijk voor meer informatie over DC alle aankomende DC-films en -shows en onze uitsplitsing van hoe u de DC-films in volgorde kunt bekijken.