Hoewel het misschien officieel Guy Ritchie’s The Covenant wordt genoemd, voelt de nieuwe functie van de geliefde Britse filmmaker helemaal niet als een Ritchie -film. Zijn gebruikelijke regie bloeit, zoals hectische jump -sneden en ongebruikelijke dialoog, nergens te zien, net als de shirtloze vuisthandels en scherp geschikte gangsters die vaak in zijn werk te zien zijn. Zoals acteur Dar Salim ons benadrukt: “Dit is niet je typische Ritchie -film, het is een nieuw type Ritchie -film”.
Salim speelt als Ahmed, een lokale tolk die tijdens de oorlog in Afghanistan voor sergeant John Kinley (Jake Gyllenhaal) werkt en zijn leven dag-in-dag riskeert om naast de Amerikanen te vechten. Door hun relatie en complexe binding te verkennen, zien we hoe de twee een Herculeaanse inspanning beginnen om elkaar te redden wanneer problemen brouwen. Dus, hoewel het inderdaad een oorlogsfilm is met veel indrukwekkende actiescènes, is het uiteindelijk een emotioneel beïnvloedend verhaal over niet noodzakelijkerwijs vriendschap, maar de schoonheid van de mensheid.
Een “actieslement”
(Afbeelding Credit: Prime Video)
Sprekend met GamesRadar+, zegt Gyllenhaal dat aan het eind van de dag de oorlogsomgeving deze film op geen enkele manier definieert: “Het ligt tegen de achtergrond van een oorlog, maar het gaat echt om deze twee mensen die een schuld hebben terugbetalen. Ik denk dat het echt een verhaal is over een zeer terughoudende relatie. Het is uiteindelijk een actie gelijkenis over het met tegenzin doen. In wezen is zonder sentimentaliteit goed doen slechts een actie, iets wat we doen zonder er veel over te spreken. ”
Zoveel meer verenigt ons dan verdeelt
De uitdrukking “een zeer terughoudende relatie” is absoluut de beste manier om de dynamiek tussen Ahmed en John te beschrijven. In het begin houden ze niet eens van elkaar, laat staan dat ze een vertrouwen delen, maar al snel beginnen de parallellen door te schijnen, vooral wanneer hun leven in gevaar wordt gebracht. Salim gelooft dat we door dit paar zien hoe eigenlijk alle mensen meer op elkaar lijken dan we ons echt realiseren: “De relatie is geboren uit een gearrangeerd huwelijk – ze zijn volledig afhankelijk van elkaar. Maar naarmate het verhaal evolueert, toont het beide kanten – mensen uit twee zeer verschillende culturen worden herkenbaar, ze weerspiegelen elkaar. Zoveel meer verenigt ons dan ons verdeelt. Ze willen allebei gewoon voor hun families zorgen en hun kinderen een betere toekomst geven dan ze zelf hadden. Wij, als mensen, hebben het allemaal in ons om het juiste te doen als we voorbij al het lawaai gaan. ‘
Geen ruimte voor sentimentaliteit
(Afbeelding Credit: Prime Video)
En “het juiste doen” in het verbond is alles op het spel te zetten om een leven te redden, waarbij Ahmed en John elkaars hulp komen, ongeacht wat nodig is. We zien wat dat hen kost, zowel fysiek als emotioneel, met een bijzonder bewegende scène die Ahmed een moment ziet nadenken om na te denken, bijna afbreken terwijl hij probeert een gewonde Johannes over gevaarlijk land te krijgen. Salim wist dat dit een keerpunt zou zijn: “Ik ben zo blij dat de scène er is als deze barsten in ons, soms moeten ze groter worden. Hij heeft bijna een uitsplitsing en trekt zich dan bij elkaar. Dat was geen scène in het script, het gebeurde gewoon op de dag. Ik trok de kar zoals gewoonlijk rond en we hebben gewoon besloten dat we hem misschien een seconde zouden zien opgeven, niet huilen, maar een moment hebben. ”
We blijven hier niet aan – er is respect voor deze karakters
Zoals die scène bewijst, heeft het paar op hun respectieve missies nooit echt tijd om alle verlies, pijn en pijn die ze tijdens de oorlog hebben doorgemaakt volledig op te nemen. De Taliban zijn altijd heet op hun staart, dus er is geen ruimte om zelfs een traan te werpen. Op een gegeven moment verliest John zijn hele team en het enige dat hij kan doen is blijven rennen, in plaats van zelfs een seconde in rouw door te brengen. Maar zoals Gyllenhaal stelt, is dat helaas de trieste realiteit van deze situaties: “In andere films zou er een enorme hoeveelheid sentimentaliteit zijn over het vermogen voor iemand om een emotionele reactie te hebben na het doorlopen van zo’n trauma. Maar in werkelijkheid heb je daar op die momenten geen tijd voor. Ik en Guy [Ritchie] spraken daarover, en in die scène is het de camera die de betekenis van dat moment meer uitgesproken is dan de personages. Hoewel hij zoveel neemt van wat we weten om ‘Guy Ritchie -stijl’ uit de film te zijn, zijn er een paar momenten waarop de camera binnenkomt en vervolgens echt snel naar voren trekt, wat hij hier op beide personages doet, wat behoorlijk diepgaand is . Zelfs die camerabeweging mist sentimentaliteit, het is niet traag, het gaat gewoon naar binnen en komt meteen weer uit. We blijven hier niet blijven hangen – er is een respect voor deze personages en de gevoelens waarop ze dan zullen handelen, in plaats van degenen die ze zouden uitstralen voor een publiek. ”
Interpretatie versus vertaling
(Afbeelding Credit: Prime Video)
Ons duo houdt echt hun emotionele kaarten dicht bij hun borst, zowel voor het publiek als elkaar. In feite is er heel weinig dialoog tussen de twee, waarbij het paar meestal interactie heeft door fysieke expressie en nog eenvoudiger, oogbeweging. Voor Salim weerspiegelt dit opnieuw het echte leven als “we houden onze emoties in werkelijkheid tegen, maar ze komen ondanks onszelf in kleine scheuren, en dit is de taal die ze in deze film spreken”. Zoals Ahmed benadrukt op John in de film: “Ik ben geen vertaler, ik ben een tolk” die voor Gyllenhaal deze film opvalt.
We zouden een scène van zes tot acht lijn doen, alleen door alleen uiterlijk
“Dat is ook een van mijn favoriete regels en is wat deze film zo speciaal maakt”, zegt Gyllenhaal. “Het is een film over gedrag dat gaat over interpretatie, in tegenstelling tot verbaal zijn, wat over vertaling gaat. Dat is de essentie. Maar we hebben dit pas waarschijnlijk ongeveer twee weken na het filmen ontdekt, want dat is het proces van Ritchie. Hij schrijft een script van 60 pagina’s en dan ga je het samen ontdekken. We vonden deze stijl toen ik een scène beëindigde met een plekje van improvisatie en zei: ‘Er zijn hier veel honden in de buurt’ zoals die waren! We schoten zo al vroeg en ik zei het bijna als een grap die verwijst dat Ritchie auditief was, niet van veel geluiden die in de buurt zijn. Ik had nooit gedacht dat hij de kijk zou gebruiken, maar hij hield van de lijn en sneed het de volgende dag in een scène. Een week later schoten we iets anders en waren we de dialoog aan het uitzoeken. Hij zei dat ik die lijn opnieuw moest zeggen, omdat er veel honden blaffen, dus we hadden iets nodig om de aandacht van Ahmed te trekken. We hebben geleerd dat we heel weinig moesten zeggen en er zou veel stilte en communicatie zijn door uiterlijk. We zouden een scène van zes tot acht lijn doen, alleen door alleen uiterlijk. ”
Werken met Ritchie
(Afbeelding Credit: Prime Video)
Misschien heb je je daar verzameld dat Ritchie een zeer unieke manier van werken heeft, en de acteurs aanmoedigen en de acteurs om geen lijnen van het veel gereduceerde script te onthouden. Voor Gyllenhaal was dit een opwindende kans en geeft toe dat hij geniet van hoe elke filmmaker een totaal andere aanpak heeft: “Ik geniet van de grote verscheidenheid aan regisseurs. Het beste deel van het zijn van acteur voor mij is om deze verschillende werelden te ervaren – je bent er in hun gedachten en dit was een nieuwe. Ik geloof niet dat er iets in kunstenaarschap regels moet hebben of op een bepaalde manier moet worden gedaan. Het gaat erom dat er creatieven zijn die proberen verhalen te vertellen en het verhaal is koning. Dat was wat het was met Guy. ”
Ik geloof niet dat er iets in kunstenaarschap regels zou moeten hebben
Salim is het daarmee eens, maar voegt eraan toe dat hij nerveus was om zich aan te melden op het project, omdat het zijn eerste grote Hollywood -rol zou zijn: “Ik stapte in deze internationale wereld die met Guy en Jake werkte. De eerste week was eng, want terwijl je klaar bent klaar om te laten zien hoe goed je bent, moet je dat dan allemaal weggooien en jezelf gewoon onderdompelen in het proces. Maar als je dat eenmaal hebt gedaan, vertrouw je erop dat je weet wat je doet en omringd bent door de juiste mensen, het wordt een prachtige reis. En ik heb eigenlijk met Guy gewerkt sinds zijn tv -show van Heren. Ik heb het gemist en dat was alsof ik thuiskwam. ”
We zullen onze ogen voor dat begin volgend jaar openhouden, maar voor nu hebben we het verbond, een bewegende tweehandige die je waarschijnlijk zal verbazen met zijn diepte en compassie.
Het Covenant van Guy Ritchie is beschikbaar om nu te bekijken op Prime Video in het VK. Als u dan op zoek bent naar iets anders om te bekijken op die streaming -service daarna, bekijk dan onze lijst met de beste films op Prime Video.