Sinds de herlancering van de Green Lantern stripreeks in 2023 heeft schrijver Jeremy Adams het leven van Hal Jordan en zijn plaats in het Green Lantern Corps aanzienlijk gecompliceerder gemaakt.
Terwijl het Corps de strijd aangaat met de Verenigde Planeten, is Hal’s Green Lantern Power Ring aangepast om hem binnen de atmosfeer van de aarde te houden terwijl de andere Green Lanterns op aarde het hoofd moeten bieden aan bedreigingen in de kosmos. Green Lantern #8 richt de schijnwerpers op Kyle Rayner, met de medeschepper van het personage, Ron Marz, die terugkeert om een back-up verhaal te schrijven met Kyle in de hoofdrol, terwijl hij op een kruispunt in zijn leven staat.
In een exclusief interview met Newsarama praten Green Lantern #8 schrijvers Jeremy Adams en Ron Marz over de huidige stand van zaken voor Hal Jordan en Kyle Rayner, en denken ze na over de plaats van Green Lantern in het grotere DC Universum en de liefdes en vijanden waar ze mee te maken hebben.
(Afbeelding credit: DC)
Newsarama: Jeremy, hoe voelt het om op dit moment aan Green Lantern te werken, na acht uitgaven?
Jeremy Adams: Het is echt opwindend, want niet alleen is Phillip Kennedy Johnson met Green Lantern: War Journal bezig met echt coole dingen met John Stewart, maar om het hoofdverhaal te kunnen doen terwijl grootheden zoals Ron de back-ups doen die direct aansluiten bij wat er gebeurt met het overkoepelende verhaal, ik denk dat dat een coole manier is om het te doen. Ik wil niet dat iemand het boek oppakt en zegt “Ik haat of hou van het hoofdverhaal” of “Ik haat of hou van het achtergrondverhaal”, maar ze op geen enkele manier met elkaar verbinden of ons een glimp laten opvangen van wat er gebeurt in het overkoepelende universum zou verschrikkelijk zijn, vooral voor de prijs. [Ik wilde dat mensen zeiden: “Dit was het waard!”
(Afbeelding credit: DC)
Ron, verbeter me als ik het fout heb, maar is dit de eerste keer dat je interieurs doet met Dale Eaglesham? Hoe was het om met hem te werken?
Ron Marz: Het is eigenlijk niet de eerste keer dat ik interieurs met Dale heb gedaan. Ik heb een What If…? uitgave in, zeg maar, 1993 met Dale, wat te gek voor woorden is.
Adams: Wat was de Wat als…?
Marz: Het was “Wat als Barbara Ketch Ghost Rider was geworden?”. Het is niet dat dat iemands favoriete Wat Als…? uitgave is, maar het is gewoon vreemd dat dat de eerste keer was dat Dale en ik samenwerkten, maar onze paden kruisten elkaar niet bij Green Lantern. Ik ken Dale al jaren. Hij werkte nog niet zo lang bij CrossGen Studios voordat alles in het honderd liep. We hebben een tijdje in hetzelfde gebouw gewerkt, dus we kennen elkaar al heel lang, maar we hebben dit nooit eerder kunnen doen, dus dat was erg cool en onverwacht.
(Afbeelding credit: DC)
Jeremy, je hebt met Amancay Nahuelpan samengewerkt nadat je vorig jaar de serie met XermÁnico hebt gelanceerd. Hoe was het om met Amancay aan deze serie te werken?
Adams: Het is geweldig! Het ding met XermÁnico is dat zijn tekeningen zo goed en gedetailleerd zijn, dat je hem gewoon aan een tekentafel wilt vastbinden en wilt zeggen: “Nee, je kunt nooit pauzeren!” [lacht] Ik denk dat hij en ik heel goed samenwerken en hij maakt geweldige interieurs.
Het was geweldig om Green Lantern en Hal te doen, maar er is natuurlijk ook nog de Kyle van dit alles… Nu ik Green Lantern doe en Hal centraal staat, wil iedereen Kyle. Natuurlijk is er die nostalgie uit de jaren ’90. Het is echt spannend om hem terug te zien, want Geoff Thorne’s serie concentreerde zich voornamelijk op John Stewart en Jo Mullein. Het was een cool, groots sciencefictionverhaal, maar de continuïteit van Green Lantern is lang geleden.
Het is leuk om deze personages te kunnen volgen en te zien wat er in het universum gebeurt, want mijn eerste Hal-reeks was absoluut op de Aarde gericht. Nu, met de back-ups, beginnen we te zien wat er in de ruimte gebeurt en dat is cool. Toen ik Green Lantern schreef, realiseerde ik me niet dat de aantrekkingskracht naar de ruimte zo drastisch was als schrijver. Het is zo’n natuurlijke neiging, dus proberen om Hal op aarde te houden is een beetje moeilijk geweest!
(Afbeelding credit: DC)
Ron, met het Kyle Rayner back-upverhaal lever je de bombastische kosmische actie, maar het is echt een kwetsbare blik op Kyle en de dingen die hem achtervolgen. Als iemand die Kyle door de jaren heen heeft gevolgd, wat wilde je met dit verhaal over hem en zijn psyche zeggen?
Marz: Paul Kaminski nam contact met me op toen ik in de lounge op JFK zat te wachten om aan boord van een vlucht naar Parijs te gaan. Hij zei: “Wil je een Green Lantern-verhaal doen?” en ik zei: “Ja, maar ik kan het deze week niet doen!” [lacht] Het is altijd geweldig om terug te gaan en met dat speelgoed te spelen. Ik heb de neiging om korte verhalen als een ander soort vis te benaderen dan een verhaal van 20 pagina’s. Het moet een juweeltje zijn. Het moet een juweeltje zijn. Je moet je punt maken, erin komen en eruit komen, en hopelijk de lezers het gevoel geven dat ze een complete maaltijd hebben gekregen, ook al heb je te maken met een korter aantal bladzijden.
In mijn boek is het altijd een kwestie van “Heb ik iets gedaan om de lezers bezorgd te maken? Heb ik iets gedaan om uw emoties aan te spreken?”, want als dat niet zo is, heb ik mijn werk niet goed gedaan. Voor dit verhaal wilde ik inchecken bij Kyle om te zien waar hij was en waar hij met zijn hoofd was, maar ik wilde ook een beetje jaren ’90 stijl actie geven. We openen met een flashback en dat is een van de gereedschappen die wij schrijvers uit onze gereedschapskist halen, om midden in een gevechtsscène te openen, zodat je meteen iets cools te zien krijgt en daarna meer van de emotionele dingen kunt doen.
In veel opzichten grijpt het verhaal terug op mijn eerste Green Lantern nummer, #48, waarin Hal Jordan dingen beleefde, over een tragedie in zijn leven heen moest komen. In sommige opzichten is dat hetzelfde wat Kyle hier doet, wat geen toeval is. Het is zeker wat er in mijn hoofd omging toen ik ging zitten om het te doen.
Adams: Is het makkelijk voor u om in de stem van Kyle te kruipen? Het klonk precies alsof u het weer opnam, ook al heeft Kyle al die gekke dingen meegemaakt.
Marz: Ja! Het is niet zo dat je kunt kiezen wie van je kinderen je favoriet is, maar je kent hun stemmen en je kunt er vrij gemakkelijk weer in terugglijden. Eerlijk gezegd dacht ik dat het een paar pagina’s zou duren voordat ik me op mijn gemak zou voelen, maar dat was gelukkig niet het geval. Het is alsof je een capuchon aantrekt die precies goed zit.
Niet alles wat we doen in onze carrière past. Soms speel je met dingen en denk je “Shit, dat is niet het juiste!”. Als je iets hebt dat echt past bij je gevoeligheden als schrijver en zelfs bij je gevoeligheden als lezer, dan denk ik dat het heel makkelijk is om daar weer in te glijden.
(Afbeelding credit: DC)
Ik heb het gevoel dat het ergste wat je een piloot aan kunt doen, hem de grond in boren is en dat is wat er met Hal en zijn Power Ring is gebeurd. Waar is het hoofd van Hal tijdens dit alles?
Adams: Ik denk dat Hal daar al vanaf het begin van de serie mee worstelt. Geoff Johns en Peter Tomasi hebben werkelijk elke hoek van het Green Lantern universum gevuld met een heleboel echt grote mythologie die ongelooflijk moeilijk te navigeren is als schrijver, althans voor mij. Als je het probeert in te krimpen en het gaat over een man die $13 op zijn bankrekening heeft staan, het meisje van wie hij houdt gaat verder, en er zijn geen piloten meer vanwege drones, dan concentreert Hal zich op “Wie ben ik?” als je deze dingen weghaalt.
Maar we realiseerden ons al snel wie hij is, dat hij nog steeds een held is, ook al is hij in zijn privéleven schlubby. Hij zal altijd gehoor geven aan de oproep tot actie over wat er gebeurt, maar ik denk dat het ook frustrerend voor hem is omdat hij aan de grond zit. Zijn ring laat hem de atmosfeer niet verlaten en die mysteries ontrafelen zich in een rap tempo. We hebben het echt vertraagd, in termen van praten over Carol, Hal en zijn baan, en waar ze zijn.
Aangezien de hele DC-continuïteit gericht is geweest op de oudere personages, was het leuk om terug te gaan naar dit boek en te zien waar deze oudere personages zijn gebleven. Dat is echt interessant en mensen hebben er echt op gereageerd. Maar het mysterie en de toenemende druk van wat er gebeurt met de United Planets, wat er gebeurt met de United Planets Lantaarns, en wat er wordt onthuld, ik hoop dat mensen ons willen volgen tot in de herfst, waar grotere dingen gaan plaatsvinden.
(Afbeelding credit: DC)
De preview laat zien dat Jo Mullein een grotere rol gaat spelen in de serie. Nadat zij door N.K. Jemisin en Jamal Campbell werd gecreëerd in Far Sector, wat denkt u dat zij toevoegt aan de mythos van Green Lantern?
Adams: Voor mij hou ik van deze zeer detective benadering van dingen en haar ontwerp is ook echt cool. Ik vind het leuk dat, waar Hal misschien een beetje impulsief is, Jo meer een ervaren professional is, in zekere zin het verschil tussen een detective en een wijkagent. Dat vind ik een leuk aspect van haar.
Marz: Ik vind haar achtergrondverhaal geweldig en het is een andere achtergrond dan die van elke andere Groene Lantaarn. Over het algemeen denk ik dat het coolste aan Green Lantern als franchise, vanaf het moment dat ik het regelmatig deed en alle jaren daarna – en zelfs daarvoor, toen Denny O’Neil en Neal Adams John Stewart introduceerden – is dat je je eigen smaak mag kiezen; het is een meerkeuzeproces. Als je over Batman leest, lees je vrijwel altijd over Bruce Wayne, behalve af en toe, als we hem weghalen en weer teruggeven.
Voor Green Lantern is het een franchise als geen ander, omdat u uw favoriet mag kiezen en uw favoriet binnenkort ergens opduikt. Je mag ook zelf kiezen wat voor soort verhalen, of je nu op aarde een superheld bent of deel uitmaakt van de Justice League, of dat je in de ruimte Star Wars avonturen beleeft. Ik denk dat het waarschijnlijk de meest flexibele franchise in comics is, omdat er zoveel verschillende personages en dingen zijn die je ermee kunt doen. Ik denk dat de meeste andere strips, DC of Marvel, je niet dat soort flexibiliteit bieden.
We zouden nalatig zijn als we het niet over de schurken zouden hebben. De schaduw van Sinestro hangt al boven de serie sinds hij in het begin dat restaurant binnenliep en natuurlijk, Ron, heb jij Sinestro gedood in Emerald Twilight…
Marz: Ja, maar blijkbaar heeft het niet geholpen!
Adams: Dat doet het nooit!
(Afbeelding credit: DC)
Wat is het volgens jou waardoor Sinestro zich zo onderscheidt van de andere Green Lantern schurken?
Marz: Ik denk dat het persoonlijk is. Ik denk dat er zo’n band is tussen de personages. Het begon als “Hé, hier is een man met een groene ring en die man heeft een gele ring, dus dat moeten vijanden zijn!” in de zoete onschuld van het Zilveren Tijdperk. Sindsdien is het personage uitgegroeid tot de tegenpool van Hal. Er zijn veel overeenkomsten tussen de personages, vooral in het begin, toen hij een mentor was en zo. Daarna gaan ze totaal verschillende kanten op.
De krachtset lijkt nog steeds erg op elkaar, wat cool is, maar alleen al het feit dat het personages zijn die ooit vrienden en partners waren, zijn denk ik de mensen die je bitterste vijanden worden als het niet goed gaat. Qua spektakel is het gewoon cool als ze met elkaar vechten. Ik heb in de Green Lantern attractie in Warner Bros World in Abu Dhabi gereden en die was geweldig.
Adams: Ben je ook naar de Hall of Justice geweest?
Marz: Jazeker! Ik heb alles gedaan, ik heb alles zelfs meerdere keren gedaan omdat we twee dagen lang alles hebben gedaan. Ik ben drie keer in de Green Lantern attractie geweest, die echt de beste attractie daar is. Er is een groot Sinestro-gevecht en je zit er echt middenin. Het is een geweldige weergave van waarom die twee personages zo goed werken als aartsvijanden.
Adams: De manier waarop ik er altijd naar kijk, vooral toen ik hem aan het schrijven was – en ik schrijf nog niet zo lang strips, maar ik lees al mijn hele leven strips – was om uit te zoeken welke stem ik zou gaan gebruiken. Ik moest steeds denken aan Pacino en De Niro in Heat. Ik denk dat er tussen Sinestro en Hal een heel dun lijntje zit wat moraliteit betreft.
Op de manier waarop Sinestro is opgebouwd, kun je zijn [houding van] “Als ik echt mensen moet aanpakken en een beetje angst moet zaaien om ze veilig te houden” helemaal begrijpen. Er is een autoritaire impuls waar sommige mensen naar neigen om zich veilig te voelen en daar alles voor op te geven. Ik denk dat Hal daar een beetje overheen gaat en zegt: “Nee, dat gaat te ver. Het allerbelangrijkste is keuzevrijheid.”
Die twee filosofische verschillen kunnen heel goed op elkaar reageren voor interessante verhalen. Er is dit misgunnende respect in de manier waarop ze in het verleden zijn geschreven. Ze begrijpen elkaars standpunt, ze zijn het er alleen niet mee eens, en dan komt het tot een punt waar mensen mogelijk zullen sterven en Hal dat moet tegenhouden.
Ik zal Sinestro nu horen als De Niro en Hal als Pacino.
Adams: Toen ik de scène in het restaurant schreef, had ik letterlijk zoiets van “Ik wil gewoon een Heat-scène doen” waarin ze gewoon met elkaar praten met kernwapens aan hun vingers. Het is heel cool, de spanning en de kracht van die twee personages.
(Afbeelding credit: DC)
Jeremy, wat kun je nog meer vertellen over de toekomst van Green Lantern?
Adams: In de komende twee uitgaven gaan we een heleboel dingen ontdekken. We gaan echt dingen ontdekken over de ring, waarom Hal vastzit op Aarde, en veel over waarom er zoveel 2814 Lantaarns zijn. Veel van die dingen zullen in het volgende deel terechtkomen, dat een beetje kosmisch zal zijn en tot een aantal gebeurtenissen zal leiden die echt cool zullen zijn en ons een grotere blik zullen gunnen, niet alleen op Hal, maar ook op Carol, en dat is ook heel leuk om te zien.
Toen ik begon te schrijven aan The Flash en Wally West, was het erg leuk om Linda ook als personage te verkennen en te proberen om van haar een personage van betekenis te maken, althans voor mij. Iemand laat me met de actiefiguren spelen, dus het is erg leuk voor me om de speelgoedkist een beetje aan te vullen en ermee te doen wat ik wil.
Marz: Dat is eigenlijk ons werk. Wij graven in de speelgoedkist, wroeten erin, kijken waar we mee willen spelen en zetten ze dan, in meer of mindere mate, terug op de planken voor de volgende persoon. Af en toe, niet zo vaak, mogen we het speelgoed kapotmaken en dat zijn de echt leuke klusjes!
Green Lantern #8 wordt op 13 februari uitgegeven door DC.
Dit zijn enkele van de beste Green Lantern verhalen aller tijden.