Palworld is, afhankelijk van wie u het vraagt, een eigenzinnig monster-vangspel in de allerbeste tradities, een wrede bespotting van iets onschuldigs, of, als ze de minst interessante persoon in de kamer willen zijn, beweren dat, ugh, het gewoon een videogame is, denk er niet te veel over na. Hoewel mensen iets leuk of niet leuk kunnen vinden, is het toch merkwaardig om zulke tegenstrijdige meningen te zien over de eigenlijke toon van een spel en wat we zouden moeten zien als we ernaar kijken. Misschien vindt u Resident Evil eng en misschien ook niet, maar mensen hebben niet de neiging om te twisten over de werkelijke status van Resident Evil als horrorgame.
Palworld lijkt meer verdeeld dan dat. Kijk om u heen en u zult mensen zien die het zien als een onverbloemde simulatie van dierenmishandeling, terwijl anderen verbijsterd zijn over wat de zachtaardigste gevechtsgevechten lijken te zijn, niet bruter dan welk ander spel dan ook. Is Pokemon zelf immers niet altijd weinig meer geweest dan een kindvriendelijke interpretatie van georganiseerde hanengevechten? Is Palworld echt zoveel erger dan dat?
Alleen maar lachen
(Afbeelding credit: Pocketpair, Inc.)
Nou… ja en nee. De verwarring van Palworld komt deels door het feit dat de presentatie van het spel alle kanten op gaat, dus degenen die denken dat ze een gezond spel spelen over het knuffelen van cartoonmascottes hebben het net zo goed bij het rechte eind als degenen die een spel zien waarin u de keel van een bediende doorsnijdt om de rest van het personeel verder te motiveren. Het is een spel waarin je ongelooflijk schattige dingen kunt doen en ongelooflijk slechte dingen, en de twee elementen bestaan naast elkaar zonder enige erkenning van elkaar. De optie om een Pal te slachten en het bloederige vlees van zijn botten te snijden staat in hetzelfde menu als de optie om hem te knuffelen en hem uw beste vriend te noemen.
Meer Palworld gidsen
Palworld snel reizen
Palworld basislocaties
Palworld bazen
Palworld mods
Maar het gaat verder dan dat – Palworld lijkt zich niet te realiseren hoe vreemd dit contrast is, en heeft er totaal geen gevoel voor humor bij. In mijn Palworld recensie noemde ik het een vergeetachtig wreed spel, en dat vind ik nu nog steeds. Er is geen tekort aan zwarte humor gericht op wreedheid die wordt toegebracht aan schattige of onschuldige dingen, of het nu gaat om videogames of daarbuiten. Cult of the Lamb, The Binding of Isaac, High on Life, Happy Tree Friends, Itchy and Scratchy, bepaalde afleveringen van South Park… Dat is de hele grap; de schuldige lach om iets monsterlijks te zien gebeuren met iets schattigs, zoals wanneer Jack Black de hond van de brug schopt in Anchorman. Het is niet voor iedereen weggelegd, maar god weet dat ik het hilarisch vind.
Maar Palworld lijkt de inherente grap niet te zien. De toon van het verhaal en de esthetiek zijn hilarisch slecht op elkaar afgestemd (de lachende pluchen met realistische aanvalsgeweren zouden op elk willekeurig t-shirt kunnen staan), en wapens inzetten op zaterdagochtend tekenfilms is niets anders dan een duistere komedie. Maar wanneer Palworld dat absurde beeld als iets redelijks behandelt, is het moeilijk te begrijpen wat u zou moeten voelen of denken, vandaar dat iedereen verschillende niveaus van duisternis ziet. Een bloedeloos vuurgevecht is toch niet erger dan Splatoon of Fortnite? En uw gevangen Pals laten werken totdat hun geestelijke gezondheid en lichamen afnemen… oké, dat is een beetje duisterder. En een mens met een houthakkersbijl neerhakken, ontvoeren en op de zwarte markt verkopen… Eigenlijk, nu we het daar toch over hebben, laten we het hebben over de grote Grass-element olifant in de kamer.
Geweld kiezen
(Afbeelding credit: Pocketpair, Inc.)
Ondanks de duidelijke inspiratie is Palworld een spel dat spelers veel meer vrijheid geeft dan de meeste Pokemon-spellen ooit doen, en over het algemeen meer een simulator is. En het brede scala aan neutraal gepresenteerde opties, van liefkozend tot dodelijk, haalt de angel uit elke individuele optie. Nee, u hoeft geen mensen te ontvoeren, uw dieren dood te werken, een chimpansee in het gezicht te schieten of een granaat onder een slapende eend te rollen. Ik bedoel, u kunt het wel, en u zult het waarschijnlijk ook doen, maar dit zijn slechts een paar van de vele keuzes die u krijgt. U kunt Pals ook cake voeren, knuffels geven of uw tijd besteden aan het bouwen van een weelderig paleis voor elk lid van uw groep. Voor veel mensen helpt dit waarschijnlijk om het probleem te veranderen van “Palworld is wreed” naar “Palworld-spelers kunnen wreed zijn”, een belangrijk verschil in perceptie.
Nee, u hoeft geen mensen te ontvoeren, uw dieren dood te werken, een chimpansee in het gezicht te schieten of een granaat onder een slapende eend te gooien. Ik bedoel, u kunt het wel, en u zult het waarschijnlijk ook doen, maar dit zijn slechts een paar van de vele keuzes die u krijgt.
Pokemon heeft zichzelf vanaf het begin in allerlei bochten gewrongen om uit te leggen waarom de gameplay van het spel, waarbij je dieren vangt en tegen elkaar opzet, alleen maar heilzaam is. Maak je geen zorgen, ze zijn nooit echt gewond! Het zijn uw beste vrienden! Ze kiezen er allemaal voor om erbij te zijn! Het is gewoon een leuke competitie!
Palworld daarentegen ziet niets om zich voor te verontschuldigen – dit is een wilde wereld, meer amoreel dan immoreel, en hoe u ermee omgaat is uw eigen keuze. Voor sommigen kan dat excuus genoeg zijn. Voor anderen kan het moeilijker zijn om het op zich te accepteren dat de wet van de jungle niet wordt toegepast op realistische dieren, maar op de inwoners van een Toys R’ Us. Ik kan niet zeggen dat ik niet snap waarom.
Voor meer gedachten over Palworld kunt u lezen waarom Sam denkt dat Palworld een beter spel zou zijn zonder wapens, of voor degenen die vastbesloten zijn om de beste uitrusting in het spel te krijgen, kunt u hier alle legendarische schema’s van Palworld vinden!