Functioneel, Harmony: The Fall of Reverie is een spel over keuzes. Hoewel veel verhalende avonturen hetzelfde kunnen claimen, hebben weinigen zich zo volledig toegewijd aan het onderwerp op de manier waarop ontwikkelaar niet knikt, heeft hier gedaan. De botten van een verhaalgestuurd stroomdiagram zijn voor iedereen zichtbaar, maar de metaforische spieren, organen en huid van de setting, personages en verwaandheid van de game kleden het in iets veel aantrekkelijker dan dat.
Ik heb de eerste paar hoofdstukken van Harmony gespeeld: de val van Reverie voorafgaand aan de demo -release vandaag, 4 mei, op pc via Steam. De eerste trailer voor de titel trok en hield mijn aandacht vast, en Don’t Nod’s Back -catalogus zit vol met intrigerende titels – niet in het minst is het leven vreemd en vampyr – zelfs als ik er zelf nooit echt aan heb gespeeld. Dit is allemaal te zeggen, ik begon mijn tijd met harmonie: de val van mijmering vol optimistische nieuwsgierigheid, zo niet bekendheid.
Vooruit kijken
(Afbeelding krediet: knik niet)
Hoewel het niet verwonderlijk zou moeten zijn om te leren, is het de moeite waard om te benadrukken dat het belangrijk is om te lezen en te leren over de wereld en personages van harmonie: de val van mijmering wanneer de kans krijgt. Het begin van het spel laat spelers in het diepe vallen, verschuiven van de terugkeer van protagonist Polly naar haar mediterrane eilandwoning, naar het mysterie van haar vermiste moeder, naar haar plotselinge en onverklaarbare vermogen om met goden te praten – noemde aspiraties van de mensheid – in Een rijk verbonden met maar los van de onze genaamd Reverie.
Naast de gesprekken tussen tekens die ten grondslag liggen aan hoe het spel functioneert, kunnen een Codex boordevol details over mensen, plaatsen en andere belangrijke evenementen overal bekijken. Midden in een gesprek met een personage en kan je de context van een specifieke referentie niet herinneren? Ga gewoon een opfriscursus geven – de chat kan wachten. Tenminste in het gedeelte dat ik speelde, werd geen reactie getimed en het spel moedigt je aan om de hele tijd te nemen die je nodig hebt.
(Afbeelding krediet: knik niet)
Mechanisch benadrukt het dit door het augural, dat in wezen een reeks keuzes is die is vastgelegd als een bord met verschillende flashpoints. Het vermogen van Polly om een beetje van de toekomst te zien, hoewel niet alles, betekent dat spelers een algemeen idee hebben van waar ze naartoe moeten werken en welke middelen het nodig heeft om een specifiek resultaat te krijgen. Sommige hiervan zijn onmiddellijk zichtbaar, ongeacht hoeveel keuzes voor hen worden opgesteld, terwijl anderen alleen worden onthuld wanneer specifieke keuzes worden gemaakt.
Dus je kunt bijvoorbeeld kiezen tussen het eens zijn met een personage over hoe je verder kunt; Of oneens, en die keuzes kunnen dan specifieke keuzes verder onthullen, terwijl ze ook anderen vergrendelen of ontgrendelen. Voeg hieraan toe dat bepaalde keuzes nauwer aansluiten bij verschillende ambities en middelen verlenen die specifiek zijn voor hen die nodig zijn om andere keuzes of resultaten te ontgrendelen en dingen snel ingewikkeld worden. Dat is niet eens bij de onvermijdelijke keuzes, die moeten worden genomen als ze worden ontgrendeld, die een sleutel in een zorgvuldig gelegd plannen kan gooien.
(Afbeelding krediet: knik niet)
Het is een beetje fascinerend om te zien uitspelen, zelfs als ik niet helemaal zeker weet dat het werkt. Met een paar uur onder mijn riem heb ik nog steeds het gevoel dat ik net het oppervlak van Harmony heb gekrast: de val van mijmering. De deal met Polly’s moeder en de mysterieuze onderneming die er midden in alles in het midden van alles is, is zeer onopgelost met de betekenis achter de ambities zoals gelukzaligheid, macht en nog meer een vraagteken. Reverie’s onwel, en Polly (Harmony?) Is verplicht om dingen weer recht te zetten, en specifiek voor het verdedigen van bepaalde ambities zal de hele mensheid op een fundamentele manier verschuiven.
Het voelt als een grote verantwoordelijkheid. Eén die ik nog steeds niet volledig begrijp, de hows en het waarom en de waar. In sommige opzichten denk ik eigenlijk dat dat een beetje het punt is, althans al minstens al vroeg. Maar het is een kleurrijke, bovennatuurlijke wereld met boeiende personages en een verhalende verwaandheid die eenvoudig lijkt maar niet. Ik zie misschien nog niet de volledige reikwijdte van harmonie: de val van mijmering, maar welk weinige vooruitziende blik ik heb, heeft me alleen maar nieuwsgieriger gemaakt.
Harmony: The Fall of Reverie is ingesteld om op 8 juni te worden uitgebracht voor pc via Steam en Nintendo Switch Als onderdeel van Ludonarracon.
Als je nieuwsgierig bent naar games zoals Harmony: The Fall of Reverie, ben je misschien geïnteresseerd in het bekijken van een deel van de beste visuele romans .