Theaters over de hele wereld voelden dit weekend de Kenergie toen het Barbenheimer-fenomeen de multiplexen overspoelde. Barbie liet ons lachen, liet ons snikken, liet ons woeden tegen het patriarchaat… en liet ons ook eenstemmig roepen: “Gerechtigheid voor Ken! De sublieme prestatie van Ryan Gosling als de bleek-blond-strand-expert verdient elke onderscheiding – en ik steun een Oscarnominatie voor Beste Bijrol.
Om duidelijk te zijn, Barbie zit boordevol verbluffende optredens van de cast met sterren: verwar mijn Kenthusiasme niet met het over het hoofd zien van Margot Robbie’s adembenemende rol als de hoofdpop zelf, die hilarisch en hartverscheurend was (die enkele traan bij de bushalte? Ik vrees dat ik daar nooit meer van zal herstellen) – of America Ferrera’s krachtige uitvoering van die monoloog over de paradoxale eisen die aan vrouwen worden gesteld onder het patriarchaat.
Maar het valt niet te ontkennen dat Gosling elke scène waarin hij voorkomt steelt, of hij nu dapper tegen een plastic golf oprent, groovet op Barbie’s gigantische blowout-feest (compleet met een op maat gemaakt liedje en alle Barbies), of een belachelijke (nep)nertsjas aantrekt en door zijn Mojo Dojo Casa House paradeert. Zijn langzame ontdekking dat mannen over de echte wereld heersen – met een Ken die Grease en Sylvester Stallone voor het eerst ontmoet – is een komisch keerpunt voor tijden als Ken zijn nieuw verworven kennis meeneemt naar Barbie Land en het pastelroze paradijs omtovert tot een met paarden doordrenkte versie van het patriarchaat.
Gosling mag ook niet één, maar twee krachtige liedjes zingen, wat betekent dat hij, als er enige gerechtigheid in de wereld is, naar huis zal lopen met de trofeeën voor Beste Bijrol en Beste Originele Lied. ‘I’m Just Ken’ is zeker het nummer van de zomer, compleet met indringende filosofische vragen als “ben ik niet heet als ik in mijn gevoelens ben?” en “is het mijn lot om een leven van blonde breekbaarheid te leven en te sterven?”. We vragen ons allemaal hetzelfde af, Ken.
(Afbeelding credit: Warner Bros.)
Dan is er Gosling’s geïnspireerde cover van ‘Push’, die hem over de nominatiestreep zou moeten krijgen voor de manier waarop hij alleen al het woord “granted” zingt (serieus, luister en zeg me dat je niet hebt gegild).
Bovendien maakt Ken een emotionele reis door de film, waarbij hij tot het schattige besef komt dat hij (K)genoeg is zoals hij is, en dat hij deze buitensporige versie van mannelijkheid niet hoeft uit te voeren om de goedkeuring van zijn mede-Kens en Barbie te krijgen. Zijn verhaal verbindt de feministische boodschap van de film over genderrollen prachtig met elkaar, en Gosling die in tranen vraagt: “Ik ben… Ken?” is er eentje voor de Oscarrol.
We weten ook al dat de Oscarcampagne van Gosling er eentje voor de eeuwigheid zou zijn, als we afgaan op de fantastische marketingcampagne van Barbie. Gosling kwam regelmatig met juweeltjes als “Zoek niet verder, jij bent Kenough,” en soms leek het wel of Ken hem helemaal had overgenomen. “Ken zong dat liedje,” vertelde hij de Los Angeles Times over “I’m Just Ken.” “Ik heb nog nooit van mijn leven zo gezongen. Ik weet niet waarom of hoe dat gebeurde.” Ons een heel Oscarsseizoen beroven van meer van deze Kenismen zou ronduit misdadig zijn (als de staking van SAG-AFTRA het toelaat, natuurlijk).
Het wordt ook tijd dat de Academy komische prestaties serieuzer neemt (hoe tegenstrijdig die zin ook is) – ooit hadden de Oscars zelfs aparte categorieën voor komische regisseurs en korte films, maar die zijn verloren gegaan in het zand der tijd. Nu is het genre opvallend ondervertegenwoordigd bij de Oscars in elke categorie; Jim Carrey voor The Truman Show, Ralph Fiennes voor The Grand Budapest Hotel en Meg Ryan voor When Harry Met Sally zijn drie opmerkelijke acteernederlagen. Het is tijd voor de Ken-revolutie om dat te veranderen.
Dus, kom op, leg die mannelijke hand in de mijne en herhaal na mij: jij bent Ken, jij bent Kenough, en Ryan Gosling verdient die Oscar.
Voor nog meer over Barbie, bekijk onze stukken over:
- Alle Barbie paaseieren
- Greta Gerwig over haar Narnia films
- Greta Gerwig over een mogelijk vervolg op Barbie
- Een complete geschiedenis van de Barbie-films die hadden kunnen zijn
- Waarom Barbie en Oppenheimer de perfecte double bill zijn