Het is tijd dat het superheldengenre stopt met het verhogen van de inzet. Als het op capes en superkrachten aankomt, wil ik dat de lat lager wordt gelegd. In het huidige superheldengenre zijn de verhalen het sterkst als de inzet het laagst is.
Neem bijvoorbeeld Gen V. De Boys spin-off serie, die superkrachtige jongeren volgt die zijn ingeschreven aan de door Vought gerunde Godolkin Universiteit, is op zijn best wanneer het plot gaat over alledaagsheden van adolescenten in plaats van potentieel catastrofale rampen. Om eerlijk te zijn is de bredere superheldentraditie voor mij van ondergeschikt belang – het zijn de personages waar ik om geef, met alle tienerangst van dien.
In het middelpunt van Gen V staat Marie Moreau (Jaz Sinclair), een wees die in het systeem is opgegroeid nadat ze per ongeluk haar ouders had gedood met haar bloedsturende krachten. Via Marie maken we kennis met de rest van het ensemble van Gen V: haar kamergenote Emma (Lizze Broadway), die kan krimpen (en groeien) in Alice in Wonderland-stijl door te eten of te purgeren, geslachtsveranderende TA Jordan (London Thor/Derek Luh), Cate (Maddie Phillips), die de gevoelens en herinneringen van mensen kan manipuleren met een aanraking van haar hand, en Andre (Chance Perdomo), die metaal kan buigen met zijn geest maar de meeste tijd doorbrengt met mopperen over zijn vader.
Relatiestatus
(Afbeeldingskrediet: Prime Video)
Van de kerngroep van jonge Supes zijn Emma’s krachten op papier het minst indrukwekkend. Ze studeert eerder podiumkunsten dan misdaadbestrijding en andere studenten bespotten haar vaardigheden. Als personage zorgt ze echter voor een komische noot en een solide basis voor de serie. Haar ontluikende relatie met Sam (Asa Germann), de broer van Cate’s overleden ex-vriend Luke en proefpersoon in Godolkins geheime lab, The Woods, is een hoogtepunt van het seizoen, waarbij de lagen van beide personages worden blootgelegd.
De geslachtsveranderende Jordan worstelt ondertussen met haar bigender identiteit. Als vrouw kunnen ze energiestralen afvuren, terwijl hun mannelijke vorm de kracht van bovenmenselijke duurzaamheid heeft. Terwijl ze ogenschijnlijk van geslacht wisselen op basis van de krachten die ze moeten gebruiken, brengt hun geslachtsverandering angsten naar voren die in dit genre zelden onderzocht worden.
Naarmate het seizoen vordert, en vooral in de finale, worden de karaktergedreven plotlijnen van Gen V echter opzij geschoven ten gunste van een hogere inzet. De inzet is onvermijdelijk verhoogd. Sam en Emma hebben een gevecht dat maar net geloofwaardig aanvoelt en dat alleen maar dient om hen naar tegenovergestelde kanten te duwen van een Supes versus mensen conflict dat nu tot een hoogtepunt is gekomen.
Superheldenmoeheid is heel reëel, met kassacijfers in een neerwaartse spiraal (met een paar duidelijke uitzonderingen – ik kijk naar jou, Guardians of the Galaxy Vol. 3). Voor mij komt de vermoeidheid over het genre ook voort uit een gebrek aan investering in personages. Als we de interactie tussen personages niet verder zien gaan dan lompe, met uitleg overladen uitwisselingen of oogroll-waardige kwinkslagen, wordt het erg moeilijk om voor ze te supporteren of om erom te geven of ze leven of sterven.
De wereld van The Boys zit niet bepaald boordevol sympathieke personages, maar dat maakt niet uit – het gaat er niet om of je ze sympathiek vindt, het gaat erom dat je een band met ze opbouwt. Met Marie, Emma, Cate, Sam en de rest hebben we een groep personages waarin we kunnen investeren. Het maakt ons uit of ze leven of sterven.
Terug naar de basis
(Afbeelding credit: Prime Video)
Het probleem met de progressie van Gen V is ook de race om The Boys in te halen. Als basis voor de volgende aflevering van de originele serie lijkt het duidelijk dat het dodelijke, besmettelijke Supe-virus dat door Dean Shetty (Shelley Conn) in een lab onder de Godolkin University is gemaakt, een grote rol zal spelen in The Boys – vooral nu in de handen van Victoria Neuman. Als de grote slechterik van The Boys seizoen 4 is het duidelijk dat dit slecht nieuws op grote schaal betekent voor Supes.
De show heeft nog genoeg mogelijkheden om de hoogtepunten van seizoen 2 (het is al verlengd voor nog een aflevering) te koesteren. De ruzie tussen Emma en Sam in aflevering 8 kan, als het goed wordt aangepakt, een nieuwe laag aan hun relatie toevoegen. De voorzichtige flirt van Jordan en Marie heeft ook de mogelijkheid om dieper in te gaan op hun beider karakters. Hoewel een verdere crossover met The Boys de reikwijdte van Gen V zou kunnen vergroten, een aantal fan-favoriete personages in de mix zou kunnen introduceren (hallo, Gen V aflevering 8 post-credits scene) en de samenzweringen die de cliffhangers van Gen V zo sappig maakten zou kunnen uitdiepen, zou dit niet ten koste mogen gaan van de kleinere, rustigere momenten, die ons eraan herinneren waarom we überhaupt om deze personages moeten geven.
Wat van Gen V een verademing maakte, waren de personage-gedreven arcs – het heeft geen zin om ons kennis te laten maken met een aantal interessante, frustrerende, grappige Supes als ze aan de kant worden geschoven ten gunste van de grote belangen en grotere verhaallijnen. Houd de tienerangst in seizoen 2, Gen V. Het is het tegengif tegen superheldenmoeheid waar we naar op zoek waren.
Voor meer over Gen V, bekijk de rest van onze berichtgeving:
- Gen V aflevering 8 einde uitgelegd
- Alles wat we weten over Gen V seizoen 2
- Waar speelt Gen V zich af in de tijdlijn van The Boys?
- Gen V releaseschema
- Kunt u Gen V kijken zonder The Boys te kijken?
- Een Homelander paasei die u misschien hebt gemist
- Waarom Jordan Li de beste superheld in jaren is