Er gaat niets boven rollenspel in een RPG als het kiezen van een vaste achtergrond voor je personage. Mijn liefde voor deze specifieke eigenschap begon in Dragon Age: Origins, waarbij de elven, dwergen en mensen elk hun eigen unieke persoonlijke geschiedenis hadden die deels werd beïnvloed door de klassen die je voor ze koos. Hierdoor kreeg je Grey Warden niet alleen meer inhoud en kon je verschillende openingen van het spel ervaren, maar het beïnvloedde ook hoe de wereld en de mensen naar je keken en op je reageerden. Mass Effect deed iets soortgelijks met de voorgeschiedenis van Shepard; je kon kiezen uit vooraf ingestelde herkomsten waarin werd uitgelegd hoe hun verhaal begon en welke opmerkelijke gebeurtenissen hen hadden gevormd voor hun avonturen aan boord van de Normandy.
In feite is dit een belangrijk kenmerk van veel RPG’s van BioWare dat me altijd heeft aangesproken – het stelde me in staat om mezelf onder te dompelen in de fantastische omgeving en verschillende personages echt te belichamen. Al die jaren later merk ik dat ik opnieuw veel van hetzelfde waardeer in Dragon Age: The Veilguard dankzij de verschillende facties die je voor Rook kunt kiezen. Van de manier waarop ik unieke dialoogopties krijg, tot de talloze opmerkingen en reacties van anderen over mijn band met een bepaalde groep, de facties bieden het soort meeslepende roleplay-ervaring waar ik voor het eerst verliefd op werd in Dragon Age Origins.
Wie word jij?
(Afbeelding credit: EA)
Ik heb het altijd geweldig gevonden hoe de achtergrondverhalen van Dragon Age Origins je hielpen kennis te maken met de verschillende culturen van Thedas, en het verhaal van je personage en hoe ze een Grey Warden werden zo effectief neerzetten. Hoewel de facties van Dragon Age: The Veilguard niet op dezelfde manier van invloed zijn op hoe het spel begint als Origins, geven ze Rook wel een achtergrondverhaal dat een beeld schetst van hun werk binnen de factie en welke gebeurtenis ertoe heeft geleid dat ze een tijdje uit de groep zijn gestapt om met Varric samen te werken. Vanaf dat punt begon ik al snel te waarderen hoe je persoonlijke geschiedenis wordt meegenomen in de rest van de ervaring. Het wordt weerspiegeld in gesprekken die je met anderen voert, verschillende standpunten of waarden die je misschien hebt op basis van je factie en zelfs unieke keuzes die je alleen kunt maken als je lid bent van een bepaalde groep.
Een lange weg
(Afbeelding credit: BioWare)
10 jaar later markeert de release van Dragon Age: The Veilguard de terugkeer van een RPG-serie die een blijvende impact op mijn leven heeft gemaakt
Er gaat niets boven rollenspel in een RPG als het kiezen van een vaste achtergrond voor je personage. Mijn liefde voor deze specifieke eigenschap begon in Dragon Age: Origins, waarbij de elven, dwergen en mensen elk hun eigen unieke persoonlijke geschiedenis hadden die deels werd beïnvloed door de klassen die je voor ze koos. Hierdoor kreeg je Grey Warden niet alleen meer inhoud en kon je verschillende openingen van het spel ervaren, maar het beïnvloedde ook hoe de wereld en de mensen naar je keken en op je reageerden. Mass Effect deed iets soortgelijks met de voorgeschiedenis van Shepard; je kon kiezen uit vooraf ingestelde herkomsten waarin werd uitgelegd hoe hun verhaal begon en welke opmerkelijke gebeurtenissen hen hadden gevormd voor hun avonturen aan boord van de Normandy.
In feite is dit een belangrijk kenmerk van veel RPG’s van BioWare dat me altijd heeft aangesproken – het stelde me in staat om mezelf onder te dompelen in de fantastische omgeving en verschillende personages echt te belichamen. Al die jaren later merk ik dat ik opnieuw veel van hetzelfde waardeer in Dragon Age: The Veilguard dankzij de verschillende facties die je voor Rook kunt kiezen. Van de manier waarop ik unieke dialoogopties krijg, tot de talloze opmerkingen en reacties van anderen over mijn band met een bepaalde groep, de facties bieden het soort meeslepende roleplay-ervaring waar ik voor het eerst verliefd op werd in Dragon Age Origins.
Wie word jij?
(Afbeelding credit: EA)
Ik heb het altijd geweldig gevonden hoe de achtergrondverhalen van Dragon Age Origins je hielpen kennis te maken met de verschillende culturen van Thedas, en het verhaal van je personage en hoe ze een Grey Warden werden zo effectief neerzetten. Hoewel de facties van Dragon Age: The Veilguard niet op dezelfde manier van invloed zijn op hoe het spel begint als Origins, geven ze Rook wel een achtergrondverhaal dat een beeld schetst van hun werk binnen de factie en welke gebeurtenis ertoe heeft geleid dat ze een tijdje uit de groep zijn gestapt om met Varric samen te werken. Vanaf dat punt begon ik al snel te waarderen hoe je persoonlijke geschiedenis wordt meegenomen in de rest van de ervaring. Het wordt weerspiegeld in gesprekken die je met anderen voert, verschillende standpunten of waarden die je misschien hebt op basis van je factie en zelfs unieke keuzes die je alleen kunt maken als je lid bent van een bepaalde groep.
Een lange weg
(Afbeelding credit: BioWare)
10 jaar later markeert de release van Dragon Age: The Veilguard de terugkeer van een RPG-serie die een blijvende impact op mijn leven heeft gemaakt
Veilguard zorgt er meteen voor dat de eerste beslissing die je maakt in de character creator impact heeft. Ik heb er lang over nagedacht bij welke van de zes facties ik mijn eerste Rook wilde hebben, maar ik heb geen moment het gevoel gehad dat het verspilde moeite was vanwege de manier waarop het je helpt bij het rollenspel en jezelf onderdompelen. Ik heb zoveel over Tevinter gehoord en gezien van Dorian Pavus in Dragon Age: Inquisition, de animatieserie Dragon Age: Absolution animatieserie en nog veel meer, ben ik er uiteindelijk voor gekozen om een Shadow Dragon te worden in mijn eerste run – de wetenschap dat het avontuur begon in Minrathous heeft ook geholpen om mijn beslissing te beïnvloeden.