Geen enkele film begon dit jaar met zoveel enthousiasme als Babylon van Damien Chazelle, een bizarre ode aan een industrie in transitie toen talkies Hollywood in de jaren ’20 en ’30 overspoelden. Een duizelingwekkende scène van 20 minuten die zich afspeelt op het liederlijke feestje in een landhuis van een studiobaas introduceert alle hoofdrolspelers van het verhaal te midden van drugssnuiven, dansen en orgiastische overdaad.
Hieronder legt Chazelle uit hoe deze scène tot stand kwam en wat de uitdagingen waren bij het filmen ervan. Dit interview verscheen voor het eerst in de bijlage Review of the Year 2023 van Total Film, die u hier online kunt bestellen.
Damien Chazelle: Ik had een excuus nodig om de hoofdpersonen te introduceren. Het zou ons iets vertellen over waar hun maatschappij stond, waar de verschillende personages in de pikorde stonden. Je kunt op elk moment veel over Hollywood te weten komen via de feestjes. Wie er binnenkomt, wie niet, wie er aan de deur staat, wat voor muziek ze draaien, wat de dresscode is…
Er is altijd een behoorlijke hoeveelheid on-the-fly veranderingen [tijdens het filmen], maar de grote lijnen waren allemaal van tevoren bedacht. De muziek [van Justin Hurwitz] was echt nuttig, omdat we eigenlijk alle muziek al van tevoren hadden. Ik kon een soort storyboard maken op de muziek en bedenken: “Dit deel van de muziek komt hier, deze downbeat komt overeen met deze close-up en dit crescendo komt overeen met deze camerabeweging…”.
SUBSCRIBE!
(Afbeelding credit: Universal/Total Film)
Dit artikel verscheen voor het eerst in het tijdschrift Total Film – abonneer u hier om te besparen op de coverprijs, exclusieve covers te ontvangen en het elke maand bij u thuis of op uw apparaat te laten bezorgen.
En toen werkte ik met de choreografe, Mandy Moore. Zij had een kleine dansstudio op het Paramount-terrein waar we [repeteerden]. Het is een soort theater. We plakten de vloer af en creëerden een speciale set: “Hier is de deur, hier is de muziektent…” We konden proberen de scène in kaart te brengen. We deden kleine repetities van ofwel een groep dansers, of bijvoorbeeld Diego [Calva, die studio neofiet Manny Torres speelt] en Margot [Robbie, aka acteur Nellie LaRoy], of Li Jun Li [zangeres Lady Fay Zhu]. Dus tegen de tijd dat we op de set waren, waren er al een heleboel storyboards, repetities en discussies geweest… Maar je moet nog steeds veel aanpassen aan de set.
(Afbeelding credit: Paramount)
Het is een mix van verschillende locaties. Het zijn allemaal stukjes van echte plaatsen. De buitenkant is Shea’s Castle, een soort vreemd gebouw uit de jaren ’20 in het midden van Lancaster [in Californië] dat, zoals veel gebouwen in die tijd, een of andere maffe, rijke persoon in de woestijn bouwde in de stijl van een Iers kasteel of zoiets. Het voelt op een verbazingwekkende manier erg misplaatst. Het interieur is de lobby van het Ace Theatre in het centrum van LA. Dan zijn er nog een paar kleine zijkamertjes, en die zijn gebouwd door Florencia [Martin], de production designer, op een podium.
Het grootste deel van [de opnames voor deze scène] duurde ongeveer zeven of acht dagen. En dan was er nog één dag voor de buitenkant – alles aan de buitenkant van het huis en buiten. En dan hadden we nog kleine stukjes en beetjes in individuele kamers. Ik denk dat het hoogste aantal [figuranten] dat we ooit hadden misschien 150 was. We wilden dat het meer als 300 zou aanvoelen. Het was eigenlijk een deel van de reden waarom we een binnenlocatie kozen die een beetje aan de kleine kant was – kleiner dan we normaal zouden hebben – waar je je een beetje opeengepakt zou voelen.
Het maakte het een beetje moeilijker om de camera te bewegen, een beetje moeilijker voor de kraan en dat soort dingen. Maar het gaf een soort sardientjes-gevoel, wat volgens mij hielp om het gevoel te geven dat er meer mensen waren dan het eigenlijk is. Je kon altijd mensen aan de randen van het frame hebben. En je kon mensen in de bovenste balkons en de kleine nissen stoppen. Het voelde een beetje als een overloop van mensen die vanuit elke hoek naar binnen stroomden.
Het is zeker kunst die het leven imiteert, of andersom, in de feestscènes, vanwege de muziek – we draaien de muziek op de set voor elke opname – en het soort effect dat je chemisch krijgt van mensen die in een kamer gepropt zitten en dansen op de muziek. Ik heb zeker het gevoel dat er aan het einde van een van die grote opnames een soort vurigheid was – een exaltatie of zoiets. We hadden een geweldig team dat het op de een of andere manier voor elkaar kreeg om take na take door te gaan. Ook hier hielp de muziek. We hadden echte muzikanten in de zalen die tussendoor andere nummers speelden, gewoon om de energie op gang te houden als we wat verslapten, dus dat voelde echt als een feestje.
Babylon is verkrijgbaar op DVD, Blu-Ray en digitaal, en wordt gestreamd op Paramount Plus.
Haal een exemplaar van het nieuwe nummer van Total Film op, dat nu uit is, om meer te lezen. Total Film heeft een enorme 2024 preview met exclusief inzicht in alle grootste releases die in het nieuwe jaar verschijnen.
En dat is nog niet alles. Onze bijlage ‘2023 Terugblik op het Jaar’ bevat ook onze samenvatting van de beste films en tv-programma’s van het jaar. Bestel het nummer hier om uw exemplaar in huis te halen, of klik hier om u te abonneren op Total Film en nooit meer een exclusief exemplaar te missen.
(Afbeelding credit: Total Film)