Avatar: Frontiers of Pandora heeft me een whiplash bezorgd. Massive Entertainment beloofde een wereld vol contrasten met zijn nieuwe actieavontuur, maar ik had niet verwacht dat die claim zo oppervlakkig zou zijn. Aan de ene kant kijk ik naar een open wereld die de potentie heeft om tot de meest visueel boeiende ooit te behoren; en aan de andere kant, gevechtsgevechten verspreid over desolate RDA-faciliteiten die eruit zien alsof ze zijn gesmoord door de geest van het verleden van Far Cry.
Tot mijn teleurstelling ontdek ik dat Avatar: Frontiers of Pandora in feite een first-person shooter is. Avatar presenteert een van de meest wonderbaarlijke werelden in de populaire cultuur, en onze belangrijkste band daarmee lijkt te bestaan uit een arsenaal aanvalsgeweren, jachtgeweren en raketwerpers. Ik wil niet afwijzend zijn, zeker niet voor een videogame die ik nog niet heb kunnen spelen, maar er lijkt hier een dichotomie te zijn tussen presentatie en mogelijkheden.
“Ik ben teleurgesteld om te ontdekken dat Avatar: Frontiers of Pandora in feite een first-person shooter in hart en nieren is.”
Avatar: Frontiers of Pandora laat je een rollenspel spelen als een aanpasbare Na’vi die in feite een verschoppeling is – een vreemdeling in hun thuisland. U verkent de westelijke grens van Pandora terwijl u opnieuw contact maakt met uw verloren erfgoed en het vertrouwen van drie verschillende Na’vi clans herwint. Het is in dit verhalende kader waar Massive een theoretisch boeiende gameplay-loop uitzet, die misschien meer in overeenstemming is met Avatars bredere thema’s van milieu, geschiedenis en spiritualiteit.
In het noorden liggen de Upper Plains, waar de Zeswa clan in harmonie leeft met reusachtige beesten tussen prachtige glooiende heuvels; als je hun vertrouwen wint, leren ze je hoe je Direhorses moet temmen en berijden. In het oosten ligt het onkenbare Clouded Forest, waar de Kame’tire clan ondergedoken leeft en waar u de kans krijgt om in contact te komen met uw voorouders. En in het westen ligt het prachtige Kinglor Forest in de schaduw van zwevende bergen; hier leer je de basisprincipes van het jagen van de Aranahe-clan en ontwikkel je een band met je eigen Ikran – een vliegende banshee die je een naam kunt geven, kunt voeden, kunt aanpassen en kunt gebruiken om de wereld van Pandora vanuit de lucht te verkennen.
Vergrendelen en laden
(Afbeelding credit: Ubisoft)
Dat is een overtuigende basis, die niet per se in het Far Cry en Just Cause archetype van regiobesturing hoeft te vallen. Glijd door saaie moddervlaktes terwijl u schoten afvuurt op RDA-soldaten die in AMP-pakken zijn vastgebonden; infiltreer in controlecentra om draden uit gloeiende dozen te verwijderen; blaas brandstoftanks op totdat de faciliteit onbruikbaar is geworden. Voltooi deze routine en de meest esthetische gebieden van de open wereld worden teruggewonnen door de natuur.
Er is een tijd en een plaats voor dit soort actie, en ik had niet verwacht het hier te zien. Niet in een spel dat verder lijkt te draaien om vreedzame verkenning en activiteiten zoals jagen, verzamelen en koken. Frontiers of Pandora is een op zichzelf staand avontuur dat zich afspeelt binnen het Avatar-universum, en ik vraag me af of er een interessantere bedreiging gevonden had kunnen worden buiten de Resources Development Administration om.
GERELATEERD
Avatar: Frontiers of Pandora is een tijdlijn-hopperavontuur dat leent van Division en Far Cry
Gebieden buiten de controle van de RDA zien er echt ontzagwekkend uit. Pandora is een prachtige gevaarlijke wereld en Massive lijkt dat aspect goed onder de knie te hebben. Ik ben meer dan enthousiast over de mogelijkheid om te verdwalen in weelderige regenwouden en uitgestrekte skylines. Vooral als de gameplay nevenactiviteiten onthult die gericht zijn op het genezen van de natuur en wilde dieren, het verzamelen van ingrediënten om verschillende maaltijden te maken, of de mogelijkheid om je natuurlijke behendigheid en controle over mounts te verbeteren.
Hoe vrij Avatar: Frontiers of Pandora u laat om u met deze kant van de ervaring bezig te houden, voordat u uiteindelijk wordt overgehaald naar wat nogal vlakke gevechtsgevechten met menselijke wapens lijken te zijn, valt nog te bezien. Dat is eigenlijk de grote onbeantwoorde vraag als ik naar de releasedatum van 7 december kijk. Buiten de actie ziet Frontiers of Pandora eruit als een echt expressieve en transformerende open-wereldervaring; maar binnenin lijkt het verdacht veel op elke andere open-wereld shooter die ik heb gespeeld sinds Far Cry 3 tien jaar geleden de standaard zette.
Avatar: Frontiers of Pandora is een van de aankomende Ubisoft-games met een releasedatum in 2023. Het open-wereld avontuur wordt op 7 december uitgebracht op de PC, PS5 en Xbox Series X.