Hoe gaat u om met FOMO? Het is een grappig fenomeen, de angst om dingen te missen, en het kan ons flink raken als het wordt toegepast op de nieuwste, meest besproken videogames. Zowat iedereen die ik ken met een Xbox Series X of S, of toegang tot een high-end PC, speelt Starfield – terwijl alle anderen doen alsof ze er eigenlijk niet zo mee zitten. Terwijl ze in werkelijkheid niets liever willen dan met hun helm op in Bethesda’s planet-hopping, spare-faring RPG duiken.
Als u onze Starfield recensie hebt gelezen, dan weet u dat onze schrijver dit het beste vindt dat Bethesda sinds Oblivion heeft gedaan. En hoewel PS5-spelers misschien nooit de kans zullen krijgen om dat ooit te ervaren, denk ik dat als u een aardappel-aangedreven PC gebruikt, uw dagen in de diepe ruimte al geteld zijn voordat ze zijn begonnen. Waar u misschien beter geschikt voor bent, is Fort Knox, een door spelers gemaakte Skyrim mod die 200 interieurs en 400 NPC’s heeft en Tamriel in een techno-futuristisch sci-fi-landschap verandert, met alle bekende attributen van Bethesda-games nieuw en oud.
Ruimte, man
(Afbeelding credit: Bethesda; Ripcat)Schiet voor de maan
(Afbeelding credit: Bethesda Game Studios)
Starfield voelt aan als een gemiste kans voor Bethesda om zichzelf opnieuw uit te vinden
Fort Knox, dat vorig jaar voor het eerst werd gelanceerd op Nexus Mods, is vandaag de dag niet ver verwijderd van 17.000 downloads en wordt door de maker Ripcat omschreven als een hobbyistische onderneming die is geïnspireerd door de respectievelijke Aether Suite- en Mod Resources-projecten van collega-modders Halo en Sin. Verspreid over zeven verschillende sci-fi-meets-cyberpunk-geïnspireerde grote locaties, bestaat het titulaire Fort Knox zelf uit vijf: Accord Plaza, Downtown, Industrial Zone, Yanabayashi Park en Lake Athabasca. Een korte pendeldienstrit of taxirit leidt naar Octo8 Island, waar zich een residentieel dorp bevindt, en een zogenaamd “hippiekamp” genaamd B-Salt Cove.
In de 200 interieurs van de mod kunt u bars, nachtclubs, restaurants, algemene winkels, bibliotheken, politiebureaus, ziekenhuizen, fabrieken, banken en nog veel meer verwachten, met een ruim aanbod van verkopers in de vorm van drank, drugs, wapens, kleding, accessoires en mini-motoren. Fort Knox zelf wordt bestuurd door een trifecta van snode bedrijven – een communicatiebedrijf genaamd Netwerx, een AI- en robotfabrikant genaamd Psijic Industries en een biotechbedrijf genaamd Arclite Technology – en de straten van de stad zijn gevuld met 400 op de context afgestemde NPC’s, zowel in menselijke als robotvorm (met een handvol op maat gemaakte NPC-gebeurtenissen voor de goede orde), waarvan de laatste er in zeven verschillende variëteiten zijn.
Allemaal heel veel om te bevatten. Meer over de details van Ripcat’s Fort Knox kunt u vinden op de Nexus Mods pagina van het project, maar in de praktijk biedt de mod een coole wereld om te verkennen en te ontdekken die het bronmateriaal onherkenbaar transformeert. Nadat ik van de glooiende vlaktes van Skyrim naar de gelijknamige cyberstad was verhuisd, vond ik mezelf al snel rondsnuffelend in met graffiti versierde steegjes, luxe penthouse-appartementen en donkere en groezelige sportscholen voor boksen met blote vuisten. In de laatste werkte ik aan mijn high kicks en cross-jab combo’s met de herwerkte melee moveset van de mod, voordat ik naar een rustige bar ging en onbedoeld advies kreeg over waar ik drugs kon scoren (beschreven als “smoky things”, wat nauwelijks The Wire-niveau van dubbelzinnige straatcode was).
(Afbeelding credit: Bethesda; Ripcat)
“De torenhoge gebouwen en neonreclameborden in de wereld geven elke ruimte een verslavende beklemmendheid, waarbij het voelt alsof je bij elke bocht in de gaten wordt gehouden. De narratieve basis van Fort Knox suggereert dat dat ook zo is.”
Later ontmoette ik een klein robothondje genaamd Dogbot, die schattig maar een beetje abrupt was, ik maakte een straatdealer kwaad door te veel vragen te stellen over surveillancepolitiek, ik betaalde een nar 200 pond om lid te worden van de Red Robin Lounge, waar ik het was die de menigte vermaakte met verrassend elegant paaldansen, en toen werd ik stomdronken aan de bar terwijl ik luisterde naar de barman die haar geliefde Fort Knox Sparks basketbalteam bejubelde. Alles bij elkaar was het een behoorlijk avondje uit.
En dat is precies waar het Fort Knox project van Ripcat schittert. Het is een leuke plek om te ontdekken, om met de plaatselijke bevolking te praten en op je tenen door de donkerste hoekjes en gaatjes te lopen. Iedereen heeft een verhaal te vertellen en een mening te delen over wat goed en fout is binnen de isolerende grenzen van hun woonplaats. In typische cyberpunkstijl verlenen de torenhoge gebouwen en neonreclameborden van de wereld elke ruimte een verslavende beklemming, waarbij het voelt alsof u bij elke bocht in de gaten wordt gehouden. De verhaallijnen van Fort Knox suggereren dat dit ook zo is – iets dat nog eens wordt onderstreept door het onzichtbare maar alomtegenwoordige gevoel van angst en ellende in de stad.
En toch, net op het moment dat de wanhoop van de stad op u begint te wegen, herinnert u zich dat Fort Knox ergens, op de een of andere manier, op de schouders van Skyrim staat. Dat is op zich al reden genoeg om een bezoekje te brengen – en als u smacht naar iets Bethesda-achtigs in de sci-fi ruimte, maar om wat voor reden dan ook Starfield niet kunt bezoeken, dan kunt u Fort Knox een heel stuk slechter treffen. Het is een prachtige, goed gemaakte en goed doordachte totale conversiemod waarvan de deep state-thema’s even doordacht als uitdagend zijn. Maar misschien moet u politieke discussies met drugsdealers vermijden, ja?