Als BioShock-fan klinkt de belofte van Judas om het verhaal en de personages te beïnvloeden geweldig – maar hoe ziet dat er bij de lancering uit?

De eerste ontmoeting met een Little Sister in BioShock is me altijd bijgebleven. Terwijl het jonge meisje van je wegkijkt, word je in twee richtingen getrokken: neem je het advies aan van Atlas, je gids door Rapture, die je vertelt dat je hun Adam moet nemen om te overleven, of luister je naar Dokter Tenenbaum die je smeekt om hen te bevrijden? Dan wordt de beslissing aan u voorgelegd – een beslissing die u gedurende BioShock meerdere keren zult moeten nemen – “kies of u de Kleine Zuster wilt redden of haar wilt oogsten”. Ik kwam tot het spel een paar jaar nadat het oorspronkelijk in 2007 uitkwam, en omdat ik er toen heel weinig vanaf wist, kan ik me nog herinneren dat ik op deze keuze zat. Ik kon op geen enkele manier weten wat dit op de lange termijn zou doen, en de woorden van beide personages, die verschillende motieven leken te hebben die ik nog niet kon onderscheiden, hingen me boven het hoofd.

Ondanks Altas’ woorden van het tegendeel, zei alles in mijn gevoel me dat het wreed was om hen te oogsten, en ik zou mezelf er nooit toe kunnen brengen om het te doen. Maar vanaf dat eerste moment bleef ik me afvragen waar ik heen ging of wat de uitkomst zou kunnen zijn, en het mysterie en de sfeer van dit alles dreven me voortdurend vooruit om te ontdekken waar mijn pad me heen zou leiden. Aan het einde van mijn tijd in Rapture was ik klaar om me in BioShock 2 en later BioShock Infinite te storten. Hoewel de keuzes niet altijd zo subtiel waren, en sommige van spel tot spel meer impact hadden dan andere, waren het altijd de personages en de keuzes waar je voor kwam te staan die ervoor zorgden dat ik terug bleef komen naar de BioShock-serie.

En nu met de verhalende FPS Judas, die van de maker van BioShock komt, kan ik dankzij de recente State of Play van januari niet stoppen met nadenken over wat het in dit opzicht zou kunnen opleveren. Met een frisse blik op de game vertelde creatief directeur Ken Levine in een PlayStation-blog ook dat we rechtstreeks invloed kunnen uitoefenen op hoe het verhaal zich ontvouwt en op onze relaties met de personages. Als er echt op nieuwe manieren wordt voortgebouwd op de personages en keuzes die ik zo boeiend vond in BioShock, hoe zou dat er dan uit kunnen zien?

Lees verder  Blue Protocol is misschien wel de MMO waar ik op hoopte: een vermomde JRPG

Vriend of vijand?

Judas

(Afbeelding credit: Ghost Story Games)

“Personages zijn altijd de drijvende kracht geweest in elk spel dat we ooit hebben gemaakt,” zegt Levine in de blog. “Of je nu onder de oceaan vecht om Andrew Ryan te vermoorden of met Elizabeth een stad in de lucht ontvlucht, deze persoonlijkheden hebben altijd centraal gestaan in onze verhalen. Maar wat als je kon kiezen tussen wie je bevriend en wie je in de rug steekt?”

Die laatste vraag doet echt mijn wenkbrauwen fronsen. Wat als we dat konden? De BioShock games lieten ons vaak personages zien met onduidelijke motivaties, en het was niet altijd duidelijk in wie je je vertrouwen moest stellen. Het voelde altijd alsof, na de grote onthulling van het eerste spel, de vervolgen dit idee bleven testen en je bleven afvragen of je bondgenoten moest hebben, of gewoon voor jezelf moest zorgen. Daarom vond ik het zo leuk om Elizabeth aan mijn zijde te hebben in BioShock Infinite. Je weet misschien niet alles over haar, of wat er aan de hand is vanaf het begin, maar ze werd al snel een personage waar ik mijn vertrouwen in wilde stellen.

BioShock

(Afbeelding credit: 2K)Keuzegestuurde gevechten

Opkomst van de Ronin

(Afbeeldingskrediet: Team Ninja)

De vechtkunsten en afstandswapens van Rise of the Ronin maken mijn Sekiro meets Bloodborne-fantasie helemaal waar.

In Judas wordt gezegd dat onze enige hoop om te overleven is om “allianties te sluiten of te verbreken met je ergste vijanden”. Hoe dit in de praktijk zal uitpakken valt nog te bezien, maar omdat BioShock personages tot leven brengt die niet altijd zijn wat ze lijken, of die u ogenschijnlijk willen helpen om later van richting te veranderen, ben ik benieuwd hoe dit idee in de praktijk zal werken. In de eerste BioShock werd u bijvoorbeeld geconfronteerd met de keuze rondom de Little Sisters, terwijl BioShock 2 draaide om soortgelijke beslissingen vanuit het perspectief van een Big Daddy, evenals rondom bepaalde belangrijke personages en hun lotgevallen.

Over het algemeen voelde het altijd alsof deze keuzes tot één grote uitkomst leidden – waarbij Infinite een beetje verwarrender was dan de meeste, omdat het zich op het terrein van meerdere dimensies begaf. Maar het zou interessant zijn om te zien of Judas een beetje genuanceerder is in hoe het omgaat met keuzes en gevolgen in het verhaal, waarbij sommige misschien betrekking hebben op specifieke personages met wie we een bondgenootschap aangaan of die we in de rug steken.

Lees verder  Larian bevestigt dat het einde van Baldur's Gate 3 eigenlijk spannender is dan welke DLC dan ook had kunnen zijn

Wat Levine verder in de blog zegt, suggereert zelfs dat we deze keer van moment tot moment meer directe invloed op het verhaal zullen hebben: “Met Judas wilden we een ervaring creëren waarin deze beslissingen en hoe het verhaal zich ontvouwt, aan jou zijn. Want jij, als Judas, bent de drijvende kracht achter elke gebeurtenis in een verhaal met een nieuwe cast van personages om te leren kennen – en te veranderen – op manieren die je nog niet eerder in onze games hebt ervaren.” Met recente releases zoals Baldur’s Gate 3 die het schip echt sturen als het aankomt op keuze en gevolgen, met name in termen van hoeveel variatie en vrijheid er is, klinkt het alsof Judas meer waarde hecht aan hoe we elke gebeurtenis vormgeven en hoe we de personages beïnvloeden – en dat spreekt me al aan op een conceptueel niveau.

Natuurlijk is het altijd het beste om de verwachtingen te temperen totdat we kunnen zien hoe impactvol of genuanceerd de keuzes zullen zijn, of hoeveel invloed we daadwerkelijk zullen hebben in de aankomende verhalende FPS. Games veranderen immers voortdurend tijdens de ontwikkeling, en de BioShock-serie was daarop geen uitzondering. Dit is dan wel geen BioShock 4, maar Judas ziet er wel een beetje uit als BioShock in de ruimte, en zo te horen heb ik goede hoop dat er op nieuwe, nieuwe manieren wordt voortgeborduurd op keuzes en personages, zodat de setting van het “desintegrerende sterrenschip” optimaal tot zijn recht komt.

Kijk vooruit naar meer spannende toekomstige releases met onze lijst van nieuwe games voor 2024 en daarna.

Frenk Rodriguez
Hallo, mijn naam is Frenk Rodriguez. Ik ben een ervaren schrijver met een sterk vermogen om duidelijk en effectief te communiceren via mijn schrijven. Ik heb een diepgaande kennis van de game-industrie, en ik blijf op de hoogte van de nieuwste trends en technologieën. Ik ben detailgericht en kan games nauwkeurig analyseren en evalueren, en ik benader mijn werk met objectiviteit en eerlijkheid. Ik breng ook een creatief en innovatief perspectief in mijn schrijven en analyseren, wat helpt om mijn gidsen en recensies boeiend en interessant te maken voor de lezers. Dankzij deze kwaliteiten ben ik een betrouwbare bron van informatie en inzichten in de game-industrie geworden.