Zelda Tears of the Kingdom spelen met ADD: “Ik vind het geweldig, maar het zit bijna te vol met inhoud”.

The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom heeft 23 hoofdmissies. Het heeft 31 shrine quests, 60 side adventures, en 139 meer betrokken side quests daar bovenop. Alles bij elkaar zijn dat 253 missies, ervan uitgaande dat rekenen me niet in de steek heeft gelaten. Voeg dat bij de enorme, uitgestrekte zandbak van de actie-RPG die op twee zeer verschillende hoogtes opereert, en gooi daar de bijna grenzeloze combinaties bij zoals Ultrahand en Fuse die inventieve spelers bieden, en het is veilig om te zeggen: Tears of the Kingdom kan druk worden.

Ik ben zelf al een paar dozijn uur bezig en heb het gevoel dat ik nog maar net aan de oppervlakte ben. Er is gewoon zo veel te doen, en ik ben al ontelbare keren afgeleid, van het gebaande pad afgedwaald om iets in de verte te bekijken, iets te pakken voor een willekeurige dorpeling in nood, of bevriend te raken met een enorm paard. Soms kan afwisseling op deze schaal een beetje overweldigend zijn. Maar voor spelers met Attention Deficit Disorder (ADD), zoals EzloSpirit, kan deze mate van keuze in open-wereld spellen ronduit frustrerend zijn.

“Ik vind Tears of the Kingdom geweldig, ik heb het absoluut liever dan Breath of the Wild, maar het zit bijna te vol met content,” zegt EzloSpirit op een grappende toon. “Het is een nachtmerrie voor iemand zoals ik met ADD. Ik ben een deel van de kaart aan het verkennen, als mijn aandacht plotseling wordt getrokken door een nieuw heiligdom of een afgrond of een mooi eiland in de lucht. Ik ben zo vaak op een zijspoor gezet in dit spel dat het soms echt frustrerend is om te spelen.”

Drukke wereld

Link praat met Addison voor een van de vele borden van Tears of the Kingdom

(Afbeelding credit: Nintendo)HOGE PRIJS

Tranen van het Koninkrijk

(Afbeelding credit: Nintendo )

The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom recensie – “Een rijke, robuuste ervaring die voortborduurt op wat eerder kwam”.

EzloSpirit is al lange tijd moderator van de creatieve tak van de Zelda Universe-forums (genaamd ‘Creative Corner’, waar gebruikers onder andere fanfictie, fan-art, geschreven werk en let’s plays posten, waaronder de ZU Podcast). EzloSpirit is een enorme Zelda-fan en een toegewijde liefhebber van open-wereld games in het algemeen. Met betrekking tot de manier waarop hun ADD hun plezier in een spel als bijvoorbeeld Skyrim kan beïnvloeden, vergelijkt EzloSpirit de hoeveelheid dingen die aanwezig zijn in Tears of the Kingdom met de vijfde hoofdlijn van Elder Scrolls als een knelpunt.

Lees verder  Fortnite Elementaire heiligdommen: Waar je ze kunt bezoeken

“Ik heb er het meeste last van als er iets voor me wordt neergezet dat niets te maken heeft met het doel dat ik probeer te bereiken,” zegt EzloSpirit. “Stel dat iemand het heeft gehad over een zelfopgelegde uitdaging om de hele kaart te omzeilen. Dan ga ik dat misschien proberen, en dan, ‘oh, daar is de Korok puzzel, ik ga erheen rennen en die doen want die wil ik niet missen’. Of misschien is het een grot. Zodra er grotten bij betrokken zijn, ben ik weg. Ik zie een grot en ik heb zoiets van: ‘ooh, glimmend’. Dus ik ga de grot in, en dat brengt me ergens anders, en dan stijg ik eruit op het moment dat ik hem voltooid heb, en dan ben ik helemaal ontspoord.”

“Ik ben een grote fan van open wereld games, en sandbox games. Ik hou van die vrijheid om mijn eigen pad te kiezen. Ik ben ook een grote fan van Elder Scrolls. En één ding dat anders is tussen een Elder Scrolls game en Tears of the Kingdom is dat er weliswaar veel te doen is in een Elder Scrolls game, maar dat er niet noodzakelijkerwijs elke vijf seconden iets voor je neus wordt geplaatst. Als je over de weg rijdt, zie je misschien wel of niet een grot aan de zijkant, of wat kleine puzzels. Als ik eenmaal in een stad ben, begint de ADD zeker te werken omdat er een miljoen quests in de stad zijn. Maar als ik gewoon op verkenning ga, is er veel minder om me af te leiden, er is minder voor mijn gezicht.”

EzloSpirit legt echter uit dat in Tears of the Kingdom de content veel gelijkmatiger over de kaart is verspreid dan in de meeste andere open-wereld games. Met dingen om te doen en te zien in zowat elk deel van zowel het land als de hemelvlakten, wordt u constant met nieuwe dingen geconfronteerd. “Dat is een geweldig concept,” voegt EzloSpirit eraan toe. “En het is geweldig voor de meerderheid van de andere spelers. Maar als ik al een specifiek doel voor ogen heb, dan word ik links en rechts getrokken door dingen die mijn doel raken of er helemaal niets mee te maken hebben.”

Lees verder  De bouw van Zelda: Tears of the Kingdom is een game-changer, maar Nintendo heeft de lat misschien te hoog gelegd

Pauze om na te denken

De legende van Zelda: Tranen van het koninkrijk

(Afbeelding credit: Nintendo)

“Maatregelen als deze zijn subtiel maar nuttig voor EzloSpirit, net als even helemaal afstand nemen van games.”

Ondanks dat EzloSpirit al een tijdje met ADD leeft, zegt hij dat Tears of the Kingdom het eerste spel is dat duidelijk maakt hoe de aandoening hem kan beïnvloeden in digitale ruimtes – maar hij geeft toe dat, terugkijkend, het spelen van Minecraft in de Creative Mode vergelijkbaar gedrag opriep. “Ik vind het heerlijk om in Minecraft op ontdekkingstocht te gaan,” zeggen ze, “maar zelfs dan heb ik mezelf moeten beperken. Wat ik heb moeten doen is – als ik een grot zie, en ik ben net in een andere grot geweest, en ik weet dat naar beneden gaan in deze volgende grot een heel gedoe wordt, dan zet ik er gewoon een hek omheen en hang ik een bordje op met de tekst: niet doen.”

Maatregelen als deze zijn subtiel maar nuttig voor EzloSpirit, net als even helemaal afstand nemen van games. Deze denkpauze duurt niet lang, maar zorgt wel voor rust wanneer men zich overweldigd voelt. Daarna is het voor EzloSpirit op dit moment weer Hyrule zoals het er in Tears of the Kingdom uitziet.

Ze vervolgen: “Het klinkt alsof ik mezelf tegenspreek, maar ik denk dat Tears of the Kingdom geweldig is, en een beter spel dan Breath of the Wild. De kaart voelt minder leeg, de vaardigheden zijn zoveel beter dan de runen, en het plot is interessanter. Tears of the Kingdom introduceert een heleboel nieuwe ideeën in de serie die gewoon heel interessant zijn. De hoofdzoektocht is cool omdat hij minder lineair is, waardoor je meer vrijheid hebt om hem in een willekeurige volgorde aan te pakken. Het is niet altijd makkelijk voor mensen met ADD, maar over het algemeen is het gewoon een veel dankbaardere ervaring omdat er meer te doen is.”

Voor meer informatie over Attention Deficit Disorder (ADD) kunt u terecht op:

De Nationale Alliantie voor Geestelijke Gezondheid
1-800-950-NAMI (6264)
[email protected]

De website van de NHS

Mind – Hulpmiddelen en tips

Frenk Rodriguez
Hallo, mijn naam is Frenk Rodriguez. Ik ben een ervaren schrijver met een sterk vermogen om duidelijk en effectief te communiceren via mijn schrijven. Ik heb een diepgaande kennis van de game-industrie, en ik blijf op de hoogte van de nieuwste trends en technologieën. Ik ben detailgericht en kan games nauwkeurig analyseren en evalueren, en ik benader mijn werk met objectiviteit en eerlijkheid. Ik breng ook een creatief en innovatief perspectief in mijn schrijven en analyseren, wat helpt om mijn gidsen en recensies boeiend en interessant te maken voor de lezers. Dankzij deze kwaliteiten ben ik een betrouwbare bron van informatie en inzichten in de game-industrie geworden.