Hoe ziet het eindspel eruit? Als u op mij lijkt, is dat de eerste vraag die u zich stelt als u een nieuwe MMORPG overweegt. U wilt weten of de ervaring van het gearen op het hoogste level uw tijd waard is, of de raids er voldoende radicaal en uitdagend uitzien, of de dungeons coole mechanieken hebben die u aan de haak slaan en u steeds weer opnieuw (en opnieuw en opnieuw) laten rennen.
Meestal is het levelingproces niet iets waar ik over nadenk. Zolang het niet compleet saai of zwaar is, zal ik me direct door de rangen haasten om bij het goede spul te komen. Kortom: in de meeste MMORPG’s is de campagne vrij saai voor eindspelgerichte spelers zoals ik. Het is er gewoon om me de mechanica te leren, me kennis te laten maken met de wereld en ervoor te zorgen dat ik weet waar ik naartoe moet om mijn vaardigheden te verbeteren of om de arcane valuta die ik heb verdiend in te wisselen. Je weet wel, de basis.
Maar onlangs hebben een vriend en ik de onlangs uitgebrachte World of Warcraft Classic Hardcore-servers bekeken. En plotseling ben ik verliefd geworden op het eenvoudige levelen.
Gelijk speelveld
(Afbeelding credit: Blizzard)ROLL THE DICE
(Afbeelding credit: Blizzard )
WoW Classic Hardcore wereld-eerste race is gewonnen door MMO-gokker die bijna zijn 70-uur durende run had weggegooid
Dus besloten mijn vriend Andy en ik een paar dwergen te rollen, waarbij hij een Paladin speelde en ik een Hunter. We gingen naar de server, bevonden ons in de dwergen startzone van Coldridge Valley en trokken de wereld in. Vanaf het begin waren de vibes anders. Normaal gesproken zou ik alle mogelijke quests doen en meteen de wildernis intrekken, klaar voor gevaar en, als ik eerlijk ben, klaar om te sterven.
In plaats daarvan besteedden Andy en ik veel tijd aan het bespreken van de strategie. Wie aggro zou krijgen, welke vaardigheden wanneer gebruikt moesten worden, welke queesten we eerst moesten doen. We bespraken welke paden we moesten nemen en welke gebieden in de zone we moesten vermijden voor het geval we te veel Troggs zouden trekken. Er was een verbazingwekkende spanning die ik nog nooit heb ervaren tijdens het levelen van een nieuw personage. Ik keek niet alleen hoe mijn ervaringsbalk omhoog ging, ik probeerde ook te overleven.
En het zette me aan de grond in de verbazingwekkende ruimtes van World of Warcraft. Ik was me meer bewust van elke functie in deze ruimte. Ik zag de nabijgelegen bergkam waarachter een agressieve beer zich kon verschuilen. Ik hield het water in de buurt in de gaten voor het geval er een onzichtbare alligator op de loer lag. Andy en ik hadden een ontsnappingsplan voor elke kerker die we binnengingen, voor het geval er een patrouillerende wendigo de hoek om kwam en ons betrapte terwijl we met een van zijn landgenoten aan het vechten waren.
(Afbeelding credit: Blizzard)
“Begrijp me niet verkeerd, WoW Classic is nog steeds de grind die je je herinnert… maar in plaats van te lijden onder die alledaagsheid uit het 2004-tijdperk, geniet Hardcore ervan.”
Begrijp me niet verkeerd, WoW Classic is nog steeds de grind die u zich herinnert. Het duurt nog steeds weken om een personage op max level te krijgen. Dat kan nog steeds aanvoelen als ploeteren – MMORPG’s hebben sinds 2004, toen WoW voor het eerst werd uitgebracht, een lange weg afgelegd in het versoepelen van het levelingproces – en Hardcore maakt dat proces zelfs nog langzamer omdat u zo voorzichtig moet zijn. Maar in plaats van te lijden onder die alledaagsheid uit het 2004-tijdperk, geniet Hardcore er juist van. Het vraagt zijn spelers zonder schaamte om het rustig aan te doen. Het eist dat u de wereld om u heen waardeert en er rekening mee houdt, zo niet dat u er bang voor bent.
En weet u wat? De wereld van World of Warcraft is prachtig. Het is een behoorlijk opmerkelijke prestatie dat ik, bijna 20 jaar na de oorspronkelijke release, het ontwerp nog steeds kan waarderen. Kent u dat gevoel dat u al najaagt sinds u voor het eerst games speelt? Dat gevoel waarbij u voor het eerst de wereld van een spel binnenstapt en de enorme omvang van hun werelden voelt? Het was een magisch gevoel, toch? WoW Classic Hardcore haalt dat gevoel weer uit je. In plaats van spelers snel door de verschillende questlines te laten gaan, dwingt het je om te gaan zitten, de dingen om je heen te onderzoeken en je echt te verwonderen over World of Warcraft.
Ik heb tientallen uren met mijn vriend doorgebracht in Hardcore Azeroth, en ik heb er niet eens aan gedacht om te gaan raiden. Niet één keer. En dat is echt, echt leuk. Dat brengt ons terug bij het begin: hoe ziet het eindspel eruit? Op dit moment maakt het me niet uit, want er is nog zoveel te zien en te doen, stap voor stap.
Hier zijn 10 van de beste MMORPG’s om te spelen in 2023