Regisseur Paul King ruilt Paddington in voor Oompa Loompa’s met Wonka, een verhaal over de oorsprong van de beruchte chocolatier van Roald Dahl, die hem volgt op zijn reis van gewone man tot eigenaar van ’s werelds grootste chocoladefabriek. TimothÉe Chalamet kruipt in de huid van de titelrol en wordt bijgestaan door Keegan-Michael Key, Olivia Colman, Sally Hawkins en Rowan Atkinson. Willy Wonka is ook niet alleen in zijn inspanningen – de trailer laat ons kennismaken met Noodle, gespeeld door nieuwkomer Calah Lane, een weesmeisje dat Wonka de kneepjes van het vak leert als hij in een nieuwe stad aankomt met grote, chocoladeachtige dromen.
Voorafgaand aan de release van de eerste trailer van de film, spraken we met de filmmaker in Londen over Chalamet, het aannemen van een “onkenbaar” personage en de verrassende dubbelrol van de film. Dit interview is bewerkt voor de lengte en duidelijkheid.
Kunt u zich herinneren hoe u zich voelde toen u Charlie and the Chocolate Factory voor het eerst las? Is dat het gevoel dat u hoopt op te wekken wanneer mensen deze film bekijken?
Het is precies het gevoel. Ik had een exemplaar van Charlie and the Chocolate Factory toen ik klein was. Ik herinner me dat ik er helemaal weg van was en dat ik het zo vaak van kaft tot kaft las dat de bladzijden eruit vielen. Ik herinner me dat wat ik er het leukst aan vond, was hoe grappig het was, hoe Willy Wonka deze buitengewone, verbazingwekkende, magische figuur is, de Oompa Loompa’s en de briljante gedichten die Dahl als hun liedjes schrijft – ze zijn zo grappig, geestig en vrolijk ondeugend, en dat gevoel van ondeugendheid vond ik erg leuk.
Toen ik het als volwassene opnieuw bekeek, realiseerde ik me hoe ongelooflijk ontroerend het is, en hoezeer het Charlie’s verhaal is. [Dahl] was erg geïnteresseerd in het schrijven van dit Dickensiaanse verhaal van dit arme kleine kind dat de wereld gaat erven op een soort Great Expectations manier. Toen ik het boek opnieuw bekeek, huilde ik aan het einde op een heel onverwachte manier, en ik realiseerde me dat wat Dahl in dat boek deed een beetje was wat ik sindsdien probeer te vangen met alles wat ik doe – proberen iets te maken met geweldige komische decorstukken en meer dan levensgrote karikaturale mensen, maar met een hart van goud en een echte emotionele waarheid en een manier om je aan het verhaal te binden. Als we ook maar iets van dat kunnen doen, zou ik heel blij zijn.
U verwees eerder naar Dahls versie van Wonka als “onkenbaar”. Hoe benadert u zo’n personage om het kenbaar te maken, zoals u in deze film probeert te doen?
Dat is zeker de uitdaging, want in de boeken is hij een erg mysterieus figuur. Hij zit opgesloten in een fabriek en niemand heeft hem jarenlang gezien, en opa Joe heeft wat verhalen over hem, maar niemand weet helemaal zeker hoe waar die zijn. Maar ik had ook het gevoel – misschien misplaatst, maar waarschijnlijk gewoon door die lezingen uit mijn kindertijd – dat ik wist wie deze persoon was.
Aan het einde van de film met Gene Wilder is er een moment waarop Charlie de eeuwige gobstopper teruggeeft en [Wonka] zegt: ‘Het is je gelukt, Charlie! De liefde en het plezier in het gezicht van Gene Wilder, die graag wil dat dit kind een goed kind is en wil geloven dat er goedheid in de wereld is, ik voelde dat ik dat op een primaire manier begreep. Hij is in sommige opzichten cynisch en hij weet dat er genoeg rotte noten zijn die de vuilnisbak in moeten, maar hij gelooft ook in goedheid, vriendelijkheid en hoop. Er was een kern daarvan waar ik me echt aan vastklampte. Maar dit is iemand die duidelijk beschadigd is door wreedheid. Hij heeft een bepaalde leeftijd en hij heeft de klappen en pijlen van het leven gehad, en om daar in te graven was een echte uitdaging.
(Afbeelding credit: Warner Bros.)
Het zal mensen misschien verbazen dat de film niet alleen over Wonka gaat, hij heeft een dubbelrol met Noodle. Wat was de gedachte achter de toevoeging van haar personage?
De Willy die we aan het begin van de film ontmoeten, is erg grootmoedig en hij heeft dat bijna kinderlijke optimisme dat TimothÉe Chalamet zo ongelooflijk goed weet weer te geven. Omdat het het verhaal is over hoe je van een normaal persoon verandert in de Willy Wonka die wij kennen, voelde het als een goede plek om te beginnen met hem als een zeer goedhartige, zeer openhartige persoon. Hij had een iets cynischer persoon nodig om hem de waarheid van de wereld te laten zien, dat niet iedereen lief, zacht en aardig is en dat er onderweg ook slechte dingen gebeuren. [Noodle] voelde als een heel goede tegenhanger voor hem en ik was echt alleen maar geïnteresseerd in hun vriendschap. Calah Lane is geweldig en zij weet dit wijze, ‘oude hoofd op jonge schouders’-achtige personage goed in zich op te nemen.
Was er een specifiek optreden van TimothÉe Chalamet waarvan u dacht: “Dat is Willy Wonka”?
Nee. Ik denk niet dat hij ooit eerder zoiets heeft gedaan. Maar alles wat ik hem heb zien doen, fascineert me enorm. [In Call Me By Your Name was hij absoluut buitengewoon. Hij is echt grappig in de Woody Allen film die hij gedaan heeft [Rainy Day in New York], en hij is in staat om humor en hart te brengen in alles wat hij doet. Hij is ook een geweldige zanger en danser, maar hij had zo duidelijk een gevoel voor wie het personage was, en het gevoel voor wie hij kon zijn.
Veel boeken van Dahl bevatten donkere elementen. Zijn er duistere elementen in uw film die we kunnen verwachten?
Ik weet niet of mijn ziel net zo donker is als die van Roald Dahl. [Ik heb geprobeerd om zoveel mogelijk zijn geest te volgen, dus er zit zeker wat cynisme in en hopelijk ook wat spannende en enge stukjes. Ik weet niet of ik die macabere verbeeldingskracht van ‘Tales of the Unexpected’ heb die hij had, dus het wordt misschien een beetje meer een ‘broodje marmelade’.
Wonka verschijnt op 15 december op het witte doek. Terwijl we wachten, kunt u onze gids bekijken voor de rest van de meest verwachte releasedata van films dit jaar.