Een groot deel van de eerste hype rond Palworld is gebaseerd op de benaming ‘Pokemon met wapens’. Het is een voor de hand liggend verkoopargument – Palworld’s mechanisme voor het verzamelen van wezens (en duidelijke ontwerpethos) trekt onmiddellijke vergelijkingen met Nintendo, en de juxtapositie van de kleurrijke monsters met dat gewelddadige onderwerp zorgt voor een gemakkelijke elevator pitch. Maar die beschrijving valt in een mum van tijd weg, een beperkende marketingformule die verhult wat Palworld echt is: een nieuwe kijk op fabrieksmanagementspellen.
Geïnstrueerd door de tutorial, heb ik de eerste paar minuten van mijn tijd in Palworld doorgebracht met het bevechten van de lokale katten, schapen en kippen, door ze te vangen voordat ik ze de opdracht gaf om me te helpen met het knutselen en verzamelen van grondstoffen. Ik liet ze me helpen met het bouwen van een huis en wat bedden voor ons allemaal om in te slapen, en zorgde ervoor dat hun hongermeters net zo goed gevuld waren als die van mij. Ik heb wel eens met een knuppel tegen een paar wilde vrienden gevochten, maar dat is niet echt erger dan een rat op een wilde duif afsturen, zoals Pokemon-fans al jaren doen.
Het duurde niet lang voordat mijn progressie werd vergrendeld achter de vereiste om een bessenplantage te bouwen. Ik legde plichtsgetrouw een perceel aan en ging aan de slag met het zaaien en besproeien van de bessenzaadjes die ik tot dan toe had verzameld. Het was een extreem langdradig proces – een hele landbouwcyclus duurt meer dan een minuut, een lange tijd voor een knutselgame om u te belasten met het opzetten van een enkele eenheid. Het was zelfs zo langdradig dat ik me verveelde en besloot om weg te lopen en op onderzoek uit te gaan.
Vang ze allemaal
(Afbeelding credit: Pocketpair)
Wanneer u in Palworld spawnt, wordt u geconfronteerd met een beperkt aantal Pals, die allemaal beperkt zijn tot relatief standaard taken, voornamelijk knutselen en het verzamelen van basisgrondstoffen. Als u echter wat verder weg gaat, maakt u al snel kennis met Pals van een paar verschillende elementale types; tijdens mijn willekeurige verkenningstocht heb ik een paar grassoorten en een paar watertypes gevangen, voordat ik uiteindelijk terugkeerde naar de basis. Ik plaatste mijn nieuwkomers in de actieve sleuven van mijn PC, transporteerde ze de wereld in en liet ze zichzelf werk toewijzen zoals het mij goeddunkt.
Omdat mijn hongermeter steeds lager werd na mijn uitstapje en mijn voedselvoorraad bijna op was, dacht ik dat ik maar beter terug kon gaan naar de sleur van mijn bessenveld. Ik wierp een preventieve blik op mijn telefoon en was klaar om aan het langzame proces van het zaaien van wat zaadjes te beginnen, voordat ik me realiseerde dat het veld al bewaterd werd en mijn olifant en pinguïn de grond aan het doorwaden waren. Ik had de zaadjes nog niet eens geplant, maar hier waren twee Pals al bezig met de volgende tijdrovende stap in het landbouwproces.
Verward keek ik een paar minuten naar het veld. Terwijl de bessen groeiden, kwamen andere Pals ze oogsten en brachten ze naar de opslagplaats. Toen het veld braak lag, kwamen er twee gras-types aangelopen die automatisch zaadjes over het perceel begonnen te strooien. Zodra hun taak erop zat, kwamen de water-types terug en begon de cyclus opnieuw. Dankzij mijn Pals was ik nu in het bezit van een volledig zelfvoorzienende bessenproducerende ‘machine’.
Ik bleef naar mijn Pals kijken en realiseerde me dat ze, terwijl ze mijn gewassen niet verzorgden, ander werk deden. Voor mijn expeditie had ik een houthakkersgebied gebouwd als onderdeel van het upgradesysteem van het spel, en ik zag een paar van de gras-types daar rondlopen tussen de oogsten door. Het bleek dat ze de vaardigheid ‘Houthakken’ bezaten, waardoor ze bomen konden omhakken – een activiteit die ze automatisch uitvoerden als ze geen dringendere taak hadden. Elders keek ik toe hoe mijn Lamballs in de vorm van een schaap de ranch betraden die ik had gebouwd, waar ze graasden en uiteindelijk wol lieten vallen. Die wol werd dan verzameld en opgeslagen door nog meer Pals.
De Pally laat wol vallen
(Afbeelding credit: Pocketpair)
Toen ik om me heen keek, realiseerde ik me dat ik zag wat Palworld echt was. Achter de ‘ultragewelddadige Pokemon’-marketing ging een fabriekssimulatie schuil. Naarmate ik nieuwe technologieën ontdekte, kon ik verschillende Pals vangen om mijn nieuwe machines te laten werken, waardoor ik uiteindelijk steeds meer onderdelen van het systeem kon automatiseren. Het bessenveld is een microkosmisch voorbeeld van die lus op het werk – neem genoeg van de juiste Pals aan en zij zorgen voor alles, waardoor er een oneindige voorraad voedsel ontstaat. Na verloop van tijd, als de producten die ik maak ingewikkelder worden, zal het transportsysteem dat volgen, totdat mijn rol minder fabrieksarbeider en meer toeleverancier wordt.
Dat is precies het soort lus waar een heel subgenre van managementgames op gedijt. Fabriekssimulaties zoals Factorio en Satisfactory beginnen met handmatige, ondergeschikte arbeid en automatiseren geleidelijk steeds grotere delen van het spel. Ik heb soortgelijke ideeën gezien binnen dezelfde soort overlevingssetting als Palworld – Scrap Mechanic, een kruising tussen open-wereld overleving en het machine-knutselen van Besiege – duwt u steeds verder in de richting van het door uw creaties laten doen van het werk dat oorspronkelijk uw verantwoordelijkheid was. Bij Palworld zijn die machines vervangen door beestjes, maar het idee is hetzelfde, en het duurde maar twee uur voordat de onmenselijke façade waarachter Palworld schuilgaat wegviel om me dat te laten zien.
Het staat buiten kijf dat Palworld waarschijnlijk niet zo populair is bij de mensen van PETA, maar Pokemon is dat ook niet. En terwijl Pocketpair zijn zwarte humor misschien relatief openlijk toont, is Palworld veel minder geobsedeerd door dierenmishandeling dan het u volgens mij wil doen geloven. In plaats daarvan is het een fabriekssimulatie die radertjes inruilt voor beestjes. De tools die ik gebruik hebben misschien af en toe een snack of een hapje nodig, maar ze vervullen hetzelfde algemene doel, en wijzen naar hetzelfde einddoel, als games die van hun fabriekssimulatie een veel doelbewuster verkoopargument maken.
Het was onvermijdelijk: Palworld heeft al een Pokemon mod.