De eerste van de driedelige Sea of Thieves Monkey Island-uitbreiding is een meestal pijnlijke test van geduld voor alle Monkey Island-fans, behalve de meest doorgewinterde. Een volledige onthulling vooraf: ik ben niet de grootste Monkey Island-fan. Ik ben me bewust van de “legende” van de serie; mijn collega Dustin Bailey noemde het oneerbiedig “het beste avonturenspel aller tijden”, maar ik heb persoonlijk geen enkel spel uit de serie gespeeld. Ik heb echter wel honderden uren in Sea of Thieves gestoken, en ik kon mijn ogen het grootste deel van deze volstrekt eentonige en oppervlakkige verzamelathon niet openhouden.
Niet alles aan de Monkey Island DLC stelde me teleur. De nieuwe locatie, MÊlÉe Island, is visueel anders dan alle andere Sea of Thieves-eilanden die ik heb verkend, en ik heb enige voldoening beleefd aan het oplossen van het mysterie van de verdwijning van Guybrush Threepwood, maar over het algemeen is dit saai spul.
Het is ook goed om even te verduidelijken dat wat vandaag beschikbaar is, slechts de eerste van drie Tall Tales is die het hele hoofdstuk Monkey Island van Sea of Thieves omvatten. In feite heeft creatief directeur Mike Chapman onlangs op Twitter “verwachtingen gewekt” voor de eerste update, door uit te leggen dat het hele MÊlÉe-eiland pas toegankelijk zal zijn voor spelers als de tweede Tall Tale volgende maand lanceert.
Apenzaken
(Afbeelding credit: Rare)
Toch is er geen ontkomen aan de ongelukkige realiteit dat deze eerste content update in Sea of Thieves’ Monkey Island saga van begin tot eind een sleur is. Zonder iets te verklappen, zal ik maar zeggen dat een onredelijk groot deel van uw tijd op MÊlÉe Island zal bestaan uit rondrennen en lukraak muntjes stelen – Pieces o’Eight, natuurlijk – uit vaten en kratten, en nadat die zware taak is voltooid, zult u voornamelijk op zoek zijn naar andere voorwerpen en volstrekt alledaagse manieren vinden om ermee om te gaan en het plot vooruit te helpen, wat mij, het spijt me het te moeten zeggen, tot tranen toe verveelde.
De verbanden tussen de aanwijzingen zijn meestal overduidelijk en geen van de aanwijzingen introduceert ook maar één nieuw mechanisme, of in ieder geval niet één dat interessant genoeg is om te onthouden. Puzzels, zeg ik tussen overdreven aanhalingstekens door, bestaan uit grog in bekers gieten, vissen, ingrediënten in een kookpot gooien en een pully-systeem bedienen, en nooit voelde ik me echt uitgedaagd om buiten de gebaande paden te denken. De enige keren dat ik me verloren voelde, was als ik iets niet kon vinden, maar zonder mankeren bleek dat cruciale voorwerp altijd verstopt te zijn op een plek die ik niet voldoende had uitgekamd.
Verreweg de grootste tegenvaller van het hele karige aanbod is het eindbaasgevecht. Het is een frustrerende, langdradige worsteling waarbij je wapen en melee wapen nutteloos zijn en je een heleboel keer op een knop moet drukken om te winnen. Nogmaals, voor de Monkey Island-puristen zal ik de details niet verklappen, maar geloof me als ik zeg dat u zich op uw hoofd zult krabben en zich zult afvragen: “Dat was het?” wanneer het gevecht is afgelopen en u terug naar uw schip wordt gebracht.
Platte grog
(Afbeelding credit: Zeldzaam)
Nogmaals, ik zal zeggen dat er hier waarschijnlijk voor een Galjoen aan zelfverwijzende humor en nostalgie te vinden is voor fans van de cult-klassieke avonturenserie, maar zelfs dan kan ik me niet voorstellen dat ze nog veel meer van waarde zullen vinden. En voor alle anderen is het net de meest vergeetbare Sea of Thieves-zoektocht die u ooit bent begonnen, maar dan drie keer zo lang. Ga hierheen, vind dat, ontgrendel dat, ga daarheen, verplaats dat ding een beetje naar rechts, praat met die gast, beklim die heuvel, ga daar weer heen, enzovoort, enzovoort. Davy Jones, heb genade.
Voor mijn goud is Sea of Thieves op zijn best als het grootschalige chaos omarmt; coördinatie onder hoge druk tussen u en uw bemanningsleden tegen de aanhoudende dreiging van een vijandelijke vloot of, de hemel verhoede het, een Kraken. Deze update is precies het tegenovergestelde van die ervaring; een zelfgenoegzaam, voorspelbaar, langzaam voortbewegend geploeter van het ene checkpoint naar het andere, zonder een spoor van de kenmerkende spanning met veel risico’s en veel beloning waardoor ik in eerste instantie verliefd werd op het basisspel.
Dat wil niet zeggen dat ik de meer verhalende inhoud van Sea of Thieves niet waardeer – ik heb echt genoten van het hoofdstuk Pirates of the Caribbean – maar het is gewoon zo dat wat er op dit moment is uitgebracht in bijna elk opzicht ontzettend saai is. Dat gezegd hebbende, herinner ik me dat de Pirates of the Caribbean Tall Tales vrij traag van start gingen, dus met een beetje geluk is deze kleine mislukte update precies dat: een vervelende en veel te lange opbouw naar iets dat de naam Monkey Island meer verdient.
De uitgever heeft u een code gegeven voor dit artikel.