“Ik kan niet geloven dat dit gebaseerd is op een spel,” roept mijn vader uit na het bekijken van de seizoensfinale van de laatste van de Amerikaanse tv -show. Hij is vanaf het begin verslaafd, sms’en me zijn gedachten en stelde vragen over personages en plot naarmate de weken zijn doorgegaan. Hoewel het vasthoudt dat zijn besef dat ‘games goed zijn eigenlijk’ nu alleen maar komt, na een decennium van mij die in de industrie werkt, verbaast het me niet dat een laatste van ons aanpassing is wat is veranderd zijn gedachten.
Mijn lieve oude vader is ook duidelijk geen geïsoleerde zaak, met meerdere leden van het GamesRadar+ -team dat ze vergelijkbare gesprekken hebben gehad met ouders, vrienden, familieleden en tonnen andere niet-gamers in dezelfde geest. Het veranderen van percepties is de Superpower van ons, en dat is het altijd geweest.
(Image Credit: Sony Interactive Entertainment)
Het begon toen de game in 2013 werd gelanceerd op de PS3. Het was niet alleen verbluffend om naar te kijken – het verleggen van de grenzen op wat mogelijk was op de krakende PS3 en een hoge lat leggen voor die zeer vroege dagen van de PS4 – maar het was een spel dat misvattingen over het vertellen van videogames uitdaagde. Veel spellen hebben volwassen inhoud, maar niet veel voorafgaand aan de laatste van ons leverden een verhaal dat zulke enorme emotionele thema’s aanpakte en ze met gameplay zo mooi verweven.
De laatste van ons nam de vrij overwerkte zombie -apocalyps -trope en concentreerde zich in plaats daarvan op het verhaal van twee mensen, met hun benarde toestand en relatie die de zombies zelf overschaduwt. De opening van de game alleen is zo’n verhalende darmpons en heeft zo’n diep niveau van onderdompeling geleverd dat – zelfs nu – niet velen erin zijn geslaagd om het te verbeteren. De emotionele investering was onmiddellijk, en dat groeide pas na een tijd van 20 jaar tegen de game over het vertellen van de avonturen van Joel en Ellie. De focus op normale mensen en hun herkenbare gevoelens – zelfs de donkere – is formidabel, zelfs tegen de achtergrond van iets dat (gelukkig) niemand van ons heeft moeten ervaren.
(Afbeelding krediet: Naughty Dog)
Dat krachtige verhaal was perfect in balans door de gameplay, op een manier die niet veel games hebben kunnen emuleren in het decennium sindsdien, afgezien van mensen als Sony Santa Monica’s 2018 God of War Reboot and God of War: Ragnarok, en natuurlijk The Last of Us Part 2. Red Dead Redemption 2 en Ghost of Tsushima zijn er zeker ook voor mij.
Geen gameplay, geen probleem
(Afbeelding Credit: HBO)
Maar zelfs door de onderlinge verbondenheid van de gameplay te verwijderen, heeft de vertelkracht van de laatste van ons ertoe geleid dat kijkers van het HBO -tv -programma dezelfde gesprekken hebben die we nu in 2013 hadden. Het is een krachtig ding voor de gaming -industrie, omdat mensen buiten de gamingruimte videogames beginnen te zien voor het geweldige verhaalplatform dat het is – alles wat we nodig hadden was één Perfect aanpassing. Nogmaals, het komt terug op verhalende impact – dat menselijke element en ervaring dat zich zo goed vertaalt, ongeacht de instelling. Videogames hebben verschillende oneerlijke externe percepties, variërend van frivolous en juveniel, of ongelooflijk gewelddadig. Je vindt maar weinig niet-gamers die praten over de kracht van de verhalen van het medium, of bezig zijn met dat eeuwenoude debat over de vraag of games kunst zijn-nou, tot de laatste van ons HBO dat is. Het zorgt ervoor dat mensen spellen serieuzer nemen, hen naar een breder publiek en beter begrip duwen, wat alleen maar een goede zaak kan zijn.
(Afbeelding Credit: HBO)
De kijkerscijfers spreken voor zich, met de première -tekening in 4,7 miljoen Amerikaanse kijkers, met dat aantal gestaag toeneemt met elke aflevering om te pieken op 8,2 miljoen Amerikaanse kijkers voor de seizoensfinale – ondanks dat deze wordt uitgezonden op hetzelfde moment als de Oscars 2023. HBO is verder gegaan dat The Last of Us nu de meest bekeken show is “in de geschiedenis van HBO Max”-het verslaan van House of the Dragon.
Aanpassingen van videogames zijn zeker niet nieuw, en zijn de afgelopen jaren zeker verbeterd (kijk maar naar Arcane, Cyberpunk Edgerunners en The Witcher als uitstekende voorbeelden), maar niemand heeft het bredere tv- en filmonderzoek publiek op dezelfde manier vastgelegd zoals de laatste van ons heeft. Misschien zal dat doorgaan met de komende release van de Super Mario -film, maar ik betwijfel of het zo’n brede aantrekkingskracht heeft. Sorry, Nintendo. Met het reeks video -aanpassingen in de maak, van Fallout en Horizon Zero Dawn tot Alan Wake en Death Stranding, hoop ik alleen dat de gesprekken over de kracht van de verhalen van videogames doorgaan.
Roll on The Last of Us Seizoen 2 We zeggen, hoewel we in het team hebben besproken als de laatste van ons seizoen 2 dekt niet alle deel 2, waar is het gesplitst?