2023 was het jaar van The Flash, met een spraakmakende film en de comic die zijn mijlpaal van 800ste uitgave bereikte.
Die speciale uitgave markeerde het einde van de veelgeprezen stripreeks van Jeremy Adams. Onder Adams’ leiding kregen speedster Wally West en Linda Park-West een nieuwe gezinsdynamiek met de komst van hun derde kind, Wade.
Het was een gezonde en bevredigende manier voor de schrijver om deze personages achter te laten, maar het werk van een superheld is nooit af. The Flash lanceert volgende week opnieuw met een nieuwe #1 en een volledig nieuw creatief team in de vorm van schrijver Si Spurrier, tekenaar Mike Deodato, colorist Trish Mulvihill en letterer Hassan Otsmane-Elhaou.
De nieuwe reeks biedt een heel andere kijk op DC’s beroemdste snelheidsduivel, een die Wally West en zijn familie en vrienden in een donkerder, gevaarlijker “kosmische horror”-territorium brengt. Wij spraken met Spurrier voor meer informatie…
(Afbeelding credit: DC Comics)
Newsarama: Waar vinden we Wally West aan het begin van het nieuwe boek?
Si Spurrier: Ik erf dit boek na de reeks van Jeremy – drie jaar van ongelooflijk goede superheldenstrips die resulteerden in deze prachtige en vrij stabiele situatie voor Wally West en zijn familie. Het voelde echt als een passend einde van de reeks.
Nu komen we in het verhaal en Wally is echt alles voor iedereen. Hij is een liefhebbende echtgenoot, een toegewijde vader, een wereldberoemde superheld. Hij is de snelste man die ooit geleefd heeft. Hij heeft allemaal verschillende petten die hij met aplomb draagt.
Waar we al snel achter komen, is dat je die persoon niet lang kunt zijn. Je kunt niet alles voor iedereen zijn en hoewel hij zich sneller kan bewegen dan wie dan ook, is er een grens aan hoeveel borden je kunt draaien.
Hoe voelt het om de draad weer op te pakken na de carrière van Jeremy?
Ik weet dat er onder de fans bezorgdheid was over het feit dat er een nieuwe schrijver aan boord komt die meteen de tafel omgooit en alles wat er vooraf is gegaan negeert. Dat was helemaal niet mijn plan. Ik maak een omweg naar een nogal onverwacht genregebied, maar hopelijk doe ik dat op een manier die niet iedereen van me vervreemdt. Het gaat erom dat we ons voorzichtig een weg banen naar wat andere sferen, maar dat we dat doen met veel respect en tederheid voor het familieportret dat we hebben opgenomen.
(Afbeelding credit: DC Comics)
Linda heeft het ook moeilijk. Wat gebeurt er met haar?
Toen ze zwanger was van Wade, ontwikkelde ze supersnelheid. En in die tijd ging ze van een ongelooflijk getalenteerde journaliste en moeder naar iemand die ook vijf romans schreef en de wereld redde en deelnam aan al dit soort evenementen. En toen kwam de baby en die krachten verlieten haar, omdat ze eerder bij de baby hoorden dan bij haar.
Toen dat gebeurde was het een heel vreugdevol moment, want ze hadden een nieuwe baby, maar we gaan een paar maanden later verder en ik denk dat het geen grote verrassing is dat, voor iemand die heeft geproefd van die wereld waarin je ongelooflijke dingen kunt doen en op tijd thuis bent om eten voor de kinderen te maken… Om van dat alles over te stappen naar een gewoon leven zal moeilijk zijn om aan te wennen.
En dat is nog maar het dunne uiteinde van de wig. Dit gevoel van ontwrichting en verlies heeft haar kwetsbaar gemaakt voor een aantal factoren van buitenaf, die zich geleidelijk aan zullen openbaren.
Al deze verschillende personages laten we voorzichtig zien dat je tegelijkertijd deel kunt uitmaken van een hechte familiedynamiek, maar als je de hoek een beetje verandert, besef je dat elk van deze personages iets onverklaarbaars en griezeligs heeft, en we gaan ze allemaal volgen terwijl die paden hen in verschillende richtingen leiden of hen dwingen om samen te botsen.
(Afbeelding credit: DC Comics)
Ondertussen is er iets mis met de Speed Force en wat begint als een Silver Age-achtige strip maakt een ommezwaai naar horror. Wat kunt u daarover zeggen?
Ja, dus toen ze naar me toe kwamen en vroegen of ik een pitch wilde doen voor The Flash, gingen mijn gedachten meteen uit naar kosmische horror. Ik heb een paar mensen gezien die daar een soort wenkbrauw bij optrokken, maar voor mij voelt het heel voor de hand liggend.
Snel kunnen rennen is letterlijk het minst belangrijke aan al deze personages, maar dat is wat ze allemaal samenbrengt en wat je op de voorkant plakt. En toch weet geen van hen hoe het werkt – en dat is heel belangrijk.
In de loop der jaren zijn er veel pogingen geweest om dit ding, de Speed Force, te definiëren en ze zijn allemaal behoorlijk tegenstrijdig. Het enige wat we echt kunnen zeggen is dat het iets wetenschappelijks is, maar daar hoeven we ons geen zorgen over te maken. En dus hebben deze mensen die rondracen en deze mysterieuze energie gebruiken en er ongelooflijke dingen mee doen, letterlijk geen idee wat het is. En dat is fascinerend. Om iets aan te boren dat je niet helemaal begrijpt en te zeggen, ik doe dit voor het grotere goed en over de gevolgen maken we ons later wel zorgen… Nou, hier maken we ons zorgen over de gevolgen.
We zien daar zeker iets van tegen het einde van het eerste nummer…
Zoals ik al zei, de pitch begon vanuit een positie van dit zou een geweldige opzet zijn voor een kosmisch horrorverhaal. Maar ik denk niet dat het eerlijk of respectvol zou zijn geweest om daar meteen op in te gaan en alles wat eraan vooraf is gegaan op zijn kop te zetten.
Ik denk dat het met Mike’s kunst gewoon zo goed zingt. Ik hoop dat de lezers me aan het einde van dit eerste nummer zullen hebben vergeven dat ik het evenwicht heb verstoord, maar dat ze het er ook mee eens zullen zijn dat het neigen naar dat soort mysterieuze kosmische horror heel toepasselijk is voor dit personage en zijn verhaal.
(Afbeelding credit: DC Comics)
We beginnen de uitgave met Max Mercury en een heleboel andere speedsters duiken op. Krijgen we meer van die personages te zien, of richten jullie je voornamelijk op Wally?
Heel erg op het eerste. Er is een gebeurtenis aan het einde van nummer twee die ik niet zal verklappen, maar ik denk dat veel mensen de hele zaak in een ander licht zullen zien.
Ik heb altijd begrepen dat de beste losse uitgaven die mensen onthouden, op zichzelf staande verhalen zijn met een eigen stem en standpunt. Om een voorbeeld te geven: uitgave vier wordt verteld vanuit het oogpunt van Wally’s dochter Irey, en uitgave vijf wordt verteld vanuit het oogpunt van zijn zoon Jai. En ik hoop meer van dat soort dingen te doen. Het is een manier om al deze verschillende onderwerpen in beweging te houden, maar ze ook door een andere set ogen te zien.
Dus ja, de uitgebreide cast staat absoluut centraal, in die mate dat hoewel Wally altijd de leidraad zal zijn, er hele fases van dit project zullen zijn die niet van Wally zijn.
(Afbeelding credit: DC Comics)
Hoe was het om met Mike Deodato Jr. te werken? Zijn tekeningen in het boek zijn geweldig…
Ik bedoel, hij is een legende, dus dat helpt! Ik weet niet of ik mijn eigenaardige verhaal door de deur zou hebben gekregen als er geen legendarische naam aan verbonden was.
Hij is gewoon de professional bij uitstek. Hij weet precies wat hij doet. Hij laat alles zingen. Hij heeft precies de juiste balans tussen de primaire brutaliteit van een klassieke superheldenstrip, maar met een echt duister randje, dat hij met groot gemak kan opvoeren. En hoe verder we hierin komen, hoe meer je hem echt wilde dingen gaat zien tekenen. Erg trippy, soort kosmisch psychedelisch spul, en hij doet dat zonder een slag over te slaan. Hij lijkt het leuk te vinden als ik hem met deze uitdagingen confronteer, en dat is alles wat je kunt vragen.
Hij heeft een soort gereedschapskist ontwikkeld die volgens mij geen enkele andere professionele striptekenaar op dezelfde manier gebruikt. Hij noemt het de Mondriaankaders, dat wil zeggen dat hij een paneel opdeelt met extra kaders die er niet hoeven te zijn, maar door ze daar te plaatsen, creëert hij een extra illusie van sequentiële beweging, een illusie van tijd die verstrijkt. Het helpt gewoon om de actie op te breken omdat er zoveel gebeurt.
En dan haal je Hass (Hassan Otsmane-Elhaou) erbij, die zo’n inventieve letterer is. Er zijn een heleboel echt interessante en excentrieke trucjes die we al doende leren, waardoor het volgens mij een heel aparte comic wordt.
(Afbeelding credit: DC Comics)
Wat is het bredere plaatje voor de strip? Heeft u uw reeks uitgestippeld?
Ik ben het soort schrijver dat moet weten hoe iets afloopt voordat ik eraan begin – en ik weet hoe het afloopt. Ik denk dat ik minstens 24 uitgaven heb. Ik kan het inkorten of verlengen, dat hoort erbij, maar ja, ik heb plannen voor de lange termijn.
Is Wally West uw favoriete versie van de Flash? En waarom?
Bent u in zijn hoofd gekropen? Ja, hij is absoluut mijn favoriet. Hij is een uitgeputte vader van een jong gezin en ik kan me daar absoluut in inleven. Ik heb een enorme genegenheid voor Max Mercury, hij is waarschijnlijk mijn tweede favoriet, alleen al omdat hij zo’n andere toon aanslaat. Dus om Max en Wally in hetzelfde boek te kunnen schrijven is best spannend.
The Flash #1 verschijnt op 26 september bij DC Comics.
Er zijn veel verschillende speedsters in het DC universum – en ze zijn niet allemaal even aardig… Ontdek hier de geschiedenis van de slechte versies van de Flash.