Stalker 2: Heart of Chornobyl lijkt het isolement van het verkennen van een bestraalde woestenij met absolute precisie te hebben vastgelegd. Het bereiken van die atmosferische spanning was altijd al een van de grootste uitdagingen voor ontwikkelaar GSC Game World, want hoe geliefd de oorspronkelijke Stalker-trilogie in de loop der tijd ook is geworden, de serie is altijd geslaagd dankzij de desolate sfeer en de onderliggende systematische ontwerpfilosofie.
Waar de wildernis ooit was verspreid over grote, aaneengesloten ruimten, is het nu een uitgestrekte open wereld die bestaat uit 20 met elkaar verweven regio’s – elk met een indrukwekkende visuele identiteit, omstreden facties en bijtende anomalieën. Verwacht een fauna en flora die net zo’n dodelijke bedreiging vormen als de mutanten en jagers die de Anomalous Exclusion Zone achtervolgen, overlevingsdrang die is opgebouwd in de schaduw van de asgrauwe, onnatuurlijke ruïnes van de kerncentrale van Tsjernobyl. Of GSC een consistente visie kan neerzetten voor zo’n uitgestrekt landschap is een grote vraag bij het begin van Stalker 2, maar niets wat ik tot nu toe heb gezien of gespeeld van Heart of Chornobyl doet vermoeden dat zo’n prestatie onmogelijk is.
Toen ik Stalker 2 in juni in handen kreeg, was ik onder de indruk van de natuurgetrouwheid, de prestaties en uiteindelijk het gevoel – een vage opmerking, maar het is wat het is. De nieuwe 35 minuten durende deep dive die GSC heeft uitgebracht (in een andere biome en reeks missies dan wat ik eerder heb gespeeld) laat zien dat de sterke indruk die ik achterliet van deze shooter geen anomalie was – het is misschien wel een teken dat de demo die ik heb gespeeld steeds representatiever is voor wat de uiteindelijke ervaring zal bieden als deze arriveert.
Het merkwaardige is dat Stalker terugkeert naar een shooterlandschap dat het op subtiele wijze heeft helpen vormgeven en ik ben benieuwd hoe nieuwe spelers reageren op de scherpere kantjes van de serie ten opzichte van tijdgenoten. De zware wapenmodellering, agressieve kunstmatige intelligentie en het open raamwerk dat bereid is om je te laten stranden tussen anomale gebeurtenissen en heerszuchtige bedreigingen met weinig meer dan een slinkende voorraad munitie als enige verdedigingslinie; het gestage geklik van een geigerteller is de enige troost uit je omgeving. Waar deze spelers vandaan zullen komen om Stalker 2 te halen valt nog te bezien, maar ik zie Far Cry-, Fallout- en Metro-fans al een thuis vinden in Heart of Chornobyl.
Brave nieuwe wereld
(Afbeelding credit: GSC Game World)GERELATEERD
Stalker 2: Heart of Chornobyl lijkt het isolement van het verkennen van een bestraalde woestenij met absolute precisie te hebben vastgelegd. Het bereiken van die atmosferische spanning was altijd al een van de grootste uitdagingen voor ontwikkelaar GSC Game World, want hoe geliefd de oorspronkelijke Stalker-trilogie in de loop der tijd ook is geworden, de serie is altijd geslaagd dankzij de desolate sfeer en de onderliggende systematische ontwerpfilosofie.
Waar de wildernis ooit was verspreid over grote, aaneengesloten ruimten, is het nu een uitgestrekte open wereld die bestaat uit 20 met elkaar verweven regio’s – elk met een indrukwekkende visuele identiteit, omstreden facties en bijtende anomalieën. Verwacht een fauna en flora die net zo’n dodelijke bedreiging vormen als de mutanten en jagers die de Anomalous Exclusion Zone achtervolgen, overlevingsdrang die is opgebouwd in de schaduw van de asgrauwe, onnatuurlijke ruïnes van de kerncentrale van Tsjernobyl. Of GSC een consistente visie kan neerzetten voor zo’n uitgestrekt landschap is een grote vraag bij het begin van Stalker 2, maar niets wat ik tot nu toe heb gezien of gespeeld van Heart of Chornobyl doet vermoeden dat zo’n prestatie onmogelijk is.
Toen ik Stalker 2 in juni in handen kreeg, was ik onder de indruk van de natuurgetrouwheid, de prestaties en uiteindelijk het gevoel – een vage opmerking, maar het is wat het is. De nieuwe 35 minuten durende deep dive die GSC heeft uitgebracht (in een andere biome en reeks missies dan wat ik eerder heb gespeeld) laat zien dat de sterke indruk die ik achterliet van deze shooter geen anomalie was – het is misschien wel een teken dat de demo die ik heb gespeeld steeds representatiever is voor wat de uiteindelijke ervaring zal bieden als deze arriveert.
Het merkwaardige is dat Stalker terugkeert naar een shooterlandschap dat het op subtiele wijze heeft helpen vormgeven en ik ben benieuwd hoe nieuwe spelers reageren op de scherpere kantjes van de serie ten opzichte van tijdgenoten. De zware wapenmodellering, agressieve kunstmatige intelligentie en het open raamwerk dat bereid is om je te laten stranden tussen anomale gebeurtenissen en heerszuchtige bedreigingen met weinig meer dan een slinkende voorraad munitie als enige verdedigingslinie; het gestage geklik van een geigerteller is de enige troost uit je omgeving. Waar deze spelers vandaan zullen komen om Stalker 2 te halen valt nog te bezien, maar ik zie Far Cry-, Fallout- en Metro-fans al een thuis vinden in Heart of Chornobyl.
Brave nieuwe wereld
(Afbeelding credit: GSC Game World)GERELATEERD
Zelfs na het meest recente uitstel blijft Stalker 2 een van de meest verwachte Xbox Series X-games van 2024.