Starfield: Shattered Space is misschien niet de grote herziening of upgrade van de basisgame waar Bethesda-fans al lang op hoopten, maar het voelt zeker aan als een stap in de goede richting. Let wel, de machthebbers bij Bethesda Game Studios geloven nog steeds dat de game een van hun allerbeste is, dus verwachten dat de game ooit dichter in de buurt komt van Fallout of The Elder Scrolls (en hun DNA) is dom. Maar wat betekent dit allemaal voor The Elder Scrolls 6?
Persoonlijk denk ik dat het nog veel te vroeg is om te voorspellen hoe de zesde hoofdlijn van The Elder Scrolls eruit zal zien en zich zal gedragen. We kijken op z’n vroegst naar een release eind 2026, en nu Bethesda’s nieuwste game nog eens extra wordt opgepoetst en extra features krijgt – terwijl de modding sickos hun ding doen – zal het nog wel even duren voordat de aandacht wordt verlegd naar onze langverwachte singleplayer-terugkeer naar Tamriel. We kunnen echter wel het een en ander afleiden uit de meer traditionele onderdelen van Shattered Space, die al in de hele hoofdgame aanwezig waren, maar dit keer veel prominenter aanvoelen.
Terug naar de traditie
(Afbeelding credit: Bethesda)Tweede lancering
(Afbeelding credit: Bethesda)
Starfield Shattered Space recensie: “Levert een intrigerende opening en een sterk einde die een glansloos midden afsluiten”
Om te beginnen: ik heb meer genoten van Starfield bij de lancering dan de gemiddelde speler. Die reviewscores klopten voor mij. Hoewel het een gebrekkige ervaring was (en nog steeds is) met bijna onmiddellijke tekenen van ouderdom dankzij de beperkingen van de Creation Engine, vond ik Bethesda’s visie heel boeiend en verfrissend hoopvol. Vergeleken met The Elder Scrolls en Fallout was het ook een soort van geaard spel, wat ik een slimme verandering vond voor de studio, vooral met nog een fantasy-grootmacht aan de horizon.
De meer No Man’s Sky-achtige kant, die behoorlijk wat ruimte in beslag neemt (hoewel je kunt proberen om de handgemaakte content op een rij te krijgen), werd daarentegen niet volledig gerechtvaardigd. Dat is het enige waar we het allemaal over eens zijn. Zelfs als je houdt van het idee van een uitgestrekte open wereld, RPG in de ruimte die de ruimte laat zien als de kale, meestal levenloze leegte die het eigenlijk is, zou het allemaal beter hebben geklikt als de studio zich had beperkt tot minder, maar dichtere locaties en tegelijkertijd dezelfde thema’s en het verhaal intact had gehouden.
Starfield: Shattered Space is misschien niet de grote herziening of upgrade van de basisgame waar Bethesda-fans al lang op hoopten, maar het voelt zeker aan als een stap in de goede richting. Let wel, de machthebbers bij Bethesda Game Studios geloven nog steeds dat de game een van hun allerbeste is, dus verwachten dat de game ooit dichter in de buurt komt van Fallout of The Elder Scrolls (en hun DNA) is dom. Maar wat betekent dit allemaal voor The Elder Scrolls 6?
Persoonlijk denk ik dat het nog veel te vroeg is om te voorspellen hoe de zesde hoofdlijn van The Elder Scrolls eruit zal zien en zich zal gedragen. We kijken op z’n vroegst naar een release eind 2026, en nu Bethesda’s nieuwste game nog eens extra wordt opgepoetst en extra features krijgt – terwijl de modding sickos hun ding doen – zal het nog wel even duren voordat de aandacht wordt verlegd naar onze langverwachte singleplayer-terugkeer naar Tamriel. We kunnen echter wel het een en ander afleiden uit de meer traditionele onderdelen van Shattered Space, die al in de hele hoofdgame aanwezig waren, maar dit keer veel prominenter aanvoelen.
Terug naar de traditie
(Afbeelding credit: Bethesda)Tweede lancering
(Afbeelding credit: Bethesda)
Starfield Shattered Space recensie: “Levert een intrigerende opening en een sterk einde die een glansloos midden afsluiten”
Om te beginnen: ik heb meer genoten van Starfield bij de lancering dan de gemiddelde speler. Die reviewscores klopten voor mij. Hoewel het een gebrekkige ervaring was (en nog steeds is) met bijna onmiddellijke tekenen van ouderdom dankzij de beperkingen van de Creation Engine, vond ik Bethesda’s visie heel boeiend en verfrissend hoopvol. Vergeleken met The Elder Scrolls en Fallout was het ook een soort van geaard spel, wat ik een slimme verandering vond voor de studio, vooral met nog een fantasy-grootmacht aan de horizon.
De meer No Man’s Sky-achtige kant, die behoorlijk wat ruimte in beslag neemt (hoewel je kunt proberen om de handgemaakte content op een rij te krijgen), werd daarentegen niet volledig gerechtvaardigd. Dat is het enige waar we het allemaal over eens zijn. Zelfs als je houdt van het idee van een uitgestrekte open wereld, RPG in de ruimte die de ruimte laat zien als de kale, meestal levenloze leegte die het eigenlijk is, zou het allemaal beter hebben geklikt als de studio zich had beperkt tot minder, maar dichtere locaties en tegelijkertijd dezelfde thema’s en het verhaal intact had gehouden.
In Shattered Space ligt de focus op het (niet langer) raadselachtige Huis Va’ruun en zijn thuiswereld, Va’ruun’kai, die is getroffen door een realiteitsveranderende catastrofe die al dan niet door mensen is veroorzaakt. De hoofdstad Dazra blijft hilarisch klein voor de belangrijkste hub van een planeet, maar het voelt ook aan als een verbeterde versie van de interessantste locaties in Starfield. Over het algemeen ontsnapt de uitbreiding nooit aan het gevoel dat het eigenlijk content is die uit de 1.0-release is geschrapt omdat het niet op tijd af was. Misschien heb ik het mis, maar zo voelt het wel. Aan de andere kant ligt het vlak naast de opmerkelijke factie quests die er al in zaten.
Aangezien het werd aangekondigd voordat Starfield zelfs maar was gelanceerd, was Shattered Space nooit bedoeld om te repareren wat spelers dachten dat kapot was of een oppepper nodig had. Misschien komt dat nog met de volgende DLC. Maar door de ‘missende factie questline’ doet de terugkeer naar de Settled Systems ons denken aan Bethesda’s grootste successen ten opzichte van Fallout 4 en Starfield’s saaiere open-wereld brokken. Base-building en procedureel gegenereerde planeten zijn prima zandbakken, maar (naar mijn mening) mogen ze de studio niet afleiden van wat Skyrim en eerdere BGS-games zo duurzaam maakte.
Een nieuwe grens
(Afbeelding credit: Bethesda Game Studios)