Als het brein achter de favoriete kerstfilm van de meeste mensen, is Richard Curtis een drukbezet man in deze tijd van het jaar. Niet alleen beginnen de teksten over Love Actually rond 1 december binnen te stromen voor de schrijver en regisseur, maar het is ook moeilijk om te ontsnappen aan de eindeloze ontleding van de blijvende klassieker die online begint als de dagen korter worden. Maar ondanks het feit dat Curtis synoniem is met zo’n feestelijke klassieker – en met films als Notting Hill en Four Weddings and a Funeral – heeft hij de feestdagen niet laten schieten.
In plaats daarvan is zijn nieuwe film Genie, met Melissa McCarthy en Paapa Essiedu in de hoofdrollen, een kerstkomedie. De film is geschreven door Curtis en herimagineert zijn TV-film Bernard and the Genie uit 1991 voor een nieuw publiek, met een nieuwe setting in New York City en een andere verhaallijn. Toen GamesRadar+ onlangs de kans kreeg om met de veelgeprezen filmmaker te spreken, ging ons brede gesprek over van alles en nog wat, van waarom hij besloot dat dit het juiste moment was om de film te updaten tot wat er zo leuk is aan kerstfilms. En natuurlijk hadden we het ook over Love Actually toen Curtis uitlegde waarom hij zich “niet genoeg kan verontschuldigen” voor één scène in het bijzonder.
Het volledige gesprek staat hieronder, bewerkt voor de lengte en duidelijkheid.
GamesRadar+: Deze film is een bewerking van uw vorige film, Bernard and the Genie, waarom wilde u die nu opnieuw maken?
Richard Curtis: Ik wilde echt een film maken die zich in New York afspeelt en ik wilde echt een film maken met mensen die ik leuk vond. Als Sam [Boyd] de film niet had geregisseerd, zou ik gezegd hebben: “Laten we het niet doen”, en hetzelfde geldt voor Melissa [McCarthy]. Maar ik denk dat ik een soort lichte obsessie heb voor het idee hoe belangrijk de eenvoudigste dingen in de wereld zijn – dat was de boodschap van About Time. Dit is een film over een persoon in grote problemen die een prachtig vuurwerk van mogelijkheden krijgt om de wereld te veranderen en een heleboel hilarische en spannende dingen te doen. Maar uiteindelijk is het beste gewoon een etentje met je vrouw en kind. Ik hou gewoon van dat idee om te zeggen dat, voor alle magie in de wereld, de prioriteit iets ontzettend simpels is. Dus dat was de nieuwe versie van dat verhaal: Kerstmis, New York, Melissa, Sam en het eenvoudigste wat ik te zeggen heb.
Dat doet me denken aan iets anders dat u hebt gezegd over het maken van deze film, en andere kerstfilms in het algemeen. U hebt eerder gezegd dat Kerstmis de tijd is waarin we het hardst aan liefde denken. Denkt u dat dat de reden is dat films in deze tijd van het jaar zo goed aanslaan bij het publiek?
Ik bedoel met Love Actually dat Kerstmis een heel goede deadline is. Dus als u in juni een probleem hebt, kunt u het in juli, augustus of september oplossen, maar als u op 1 december een probleem hebt, kunt u het gevoel hebben dat u het voor de 25e opgelost moet hebben. Ik denk dat het een tijd is waarin je gewoon een soort samenvatting geeft, voor mij veel meer dan Nieuwjaar, waarin je nieuwjaarsvoornemens maakt die je nooit nakomt. Maar met Kerstmis wil je zeggen: “Wie houdt er van mij? Waar ben ik? Wie zijn de mensen met wie ik de meeste tijd wil doorbrengen? Dus ik denk dat er iets definitiefs is aan Kerstmis als datum.
Helaas denk ik dat Kerstmis op dit moment ook een focus is voor veel ontberingen. Ik denk dat er 4 miljoen mensen in [het VK] in armoede leven. Dus ik denk dat het nu een moeilijke tijd is waarin mensen zich realiseren hoe weinig geld ze hebben. Ik heb daar een beetje mee te maken bij Comic Relief, maar ik ben ook blij dat ik met Kerstmis iets vrolijks kan bieden om twee uur mee door te komen.
Daar ben ik het mee eens, en het kan ook zo’n stressvolle tijd voor mensen zijn wat betreft familiedynamiek. Heeft u het gevoel dat dit soort films voor escapisme kunnen zorgen?
Ja, precies. Ik bedoel, ik heb zulke goede herinneringen aan White Christmas en Charlie Brown’s Christmas, dat was een favoriet toen ik jong was. Toen ontdekte ik It’s A Wonderful Life en dat heb ik letterlijk te vaak gekeken en uiteindelijk besloot ik dat ik wist wat er gebeurde.
Ik denk dat voor de meeste mensen hun favoriete kerstfilm Love Actually zal zijn. Wat is tegenwoordig uw favoriete kerstfilm?
Elf, ik ben gek op Elf. Zodra ik eraan begin, moet ik hem afmaken en ik kijk niet herhaaldelijk naar films. Het is grappig, ik ben van de generatie die herhaaldelijk naar platen luistert en ik heb gemerkt dat mijn dochter altijd naar Mean Girls kijkt. [Maar ik vind Elf onweerstaanbaar.
(Afbeelding credit: Sky)
Terug naar Genie, we hebben het gehad over de beslissing om terug te komen op dit verhaal, maar waren er ook grote veranderingen die u in het origineel wilde aanbrengen?
Nou, de grote verandering was dat de originele film alleen maar over een verdrietige eenling ging. Ik wilde hem juist opvrolijken. Dus mijn eerste gedachte was dat ik een familiedynamiek wilde die helemaal verkeerd gaat, en dan is het de familie die uiteindelijk goed terecht komt. Dat was de grote gedachte. Maar toen kwamen we op de mogelijkheid om een vrouwelijke geest te hebben en de film in New York te spelen in plaats van Londen.
En New York met Kerstmis, dat voelt zo typisch feestelijk.
Volgens mij deden ze laatst een quiz over “Wat is de definitieve kerstscène van New York?”. En volgens mij was de winnaar Michael Corleone die aan het winkelen was [in The Godfather] terwijl zijn vader wordt vermoord. Herinnert u zich dat nog? Hij komt uit een winkel met Diane Keaton en je denkt, “Oh, is het niet allemaal prachtig, en ze zijn ingepakt in grote jassen”. Dan ontdek je dat zijn vader aan de andere kant van de stad wordt afgeslacht. Maar ja, er zijn veel mooie kerstmomenten. Ik wilde alleen Times Square en het Rockefeller Center, en een breed shot van het Empire State Building.
We hadden het over de vrouwelijke geest en Melissa McCartney is hierin echt charmant. Hoe was het castingproces?
Zij was onze eerste. Ik weet zeker dat je altijd denkt: “We hadden de film niet zonder haar kunnen maken” en dan bedenk je je dat er nog andere geweldige mensen zijn, maar ik was zo’n grote fan van Melissa en ik weet wel een beetje hoe ze werkt. Nu ik ouder word, vind ik het veel leuker dat andere mensen een beetje rond mijn script improviseren, vroeger was ik daar heel kieskeurig in. Maar Melissa is een geweldige improvisator en we hebben voor de film een week samen door het script gebladerd en er dingen bij verzonnen. Maar zelfs toen waren er enkele zeer aangename verrassingen toen ik de rushes zag.
Een van mijn favoriete grappen is haar voortdurende obsessie met Tom Cruise…
Ja, Tom Cruise stond in het script, maar ze gaf hem nog meer liefde. Ik kan nu zeggen dat ik een Tom Cruise-film heb gemaakt, want er zitten drie seconden Mission: Impossible in.
En ook een beetje Top Gun.
En een beetje Top Gun, ongeveer twee seconden Top Gun.
(Afbeelding credit: Universal)
Ik hou ook echt van het moment waarop ze danst terwijl ze voor het eerst naar muziek luistert. Over Cruise gesproken, het voelde een beetje als Risky Business, en ook een beetje als Hugh Grant in Love Actually. Was dat opzettelijk?
Kijk eens aan. Nou, niet echt, maar ik denk dat ik gewoon geobsedeerd was door hoe gelukkig we tegenwoordig zijn dat we muziek uit elk tijdperk op elk moment kunnen horen. In 1850 kon je alleen luisteren naar de mensen die in je stamkroeg speelden. Nu kan ik naar BjÖrk luisteren, die uit IJsland komt, of naar Frank Sinatra die dood is. Dus ik hou van het idee dat iemand gewoon muziek ontdekt. Er is zelfs een klein beetje van die band Anvil. Er was een documentaire over Anvil, het gaat eigenlijk over een behoorlijk onsuccesvolle heavy metal band die tussen tournees door weer aan het werk gaan. Ik vond het geweldig dat we Anvil voor één cue konden betalen.
Naast de lach brengt Melissa ook een erg emotioneel optreden, vooral in die scènes met Bernard. Was u verrast door wat zij teweegbracht?
Als je Melissa ontmoet, is ze echt warm en emotioneel. Met dingen als Can You Ever Forgive Me en Nine Perfect Strangers heb ik haar zulke buitengewone prestaties zien leveren. De afscheidsscène in deze film was de eerste scène die ik in elkaar geknipt zag. Ik weet nog dat ik dacht: “We hoeven de rest van de film niet te doen, ze is zo geweldig in dat stukje.” Ik denk dat iedereen nu wel weet dat Melissa op elk niveau een geweldige actrice is, en als je dat emotionele vermogen combineert met de buitengewone komiek die ze is, dan is dat een magische mix.
Tot slot kon ik het niet met u over een kerstfilm hebben zonder het over Love Actually te hebben. Het is een film die mensen jaar na jaar opnieuw bekijken, en ik vroeg me af wat uw relatie is met de nalatenschap van die film?
Nou, ik voel me zo gelukkig als maar kan. Je maakt een film en je denkt gewoon dat hij uitkomt en dat mensen er misschien drie weken naar kijken, dus het is een verrassing en ik ben een beetje verbaasd. Ik bedoel, ik heb een aantal vreemde dingen die ik leuk vind aan de film als ik hem kijk: ik vind het leuk dat mijn schoonmoeder erin voorkomt, dat twee van mijn kinderen erin voorkomen en dat ik blijkbaar de enige persoon ben die merkt dat Hugh Grant in één scène 20 keer van stropdas verandert omdat we na de lunch de verkeerde stropdas omdeden. Dus vanaf de zijkant draagt hij één blauwe stropdas en vanaf de voorkant draagt hij een andere.
Soms zijn films, wanneer je ze bekijkt, net een duur dagboek. Dus als ik er naar kijk, denk ik terug aan alle tijden, problemen en plezier tijdens het filmen. Maar ik beschouw mezelf gewoon als heel gelukkig en ik begin rond 1 december sms’jes te krijgen van mensen die hem gezien hebben en dan denk ik gewoon: “Nou, dat had ik nooit durven dromen”.
Ik kan het me voorstellen, moet u uw telefoon wel eens uitzetten?
Nee, ik ben volmaakt gelukkig. Ik sprak gisteren iemand die me erop wees dat ze vorig jaar met hun kinderen naar Love Actually hadden zitten kijken, de prachtige kerstfilm, en toen kwam plotseling het naakte stel op. Het was nooit bij me opgekomen – het is natuurlijk een vriendelijke familiefilm, maar met wat vrij grafische seks in het midden, waarvoor ik me niet genoeg kan verontschuldigen.
Genie is nu te zien op Peacock in de VS en vanaf 1 december op Sky Cinema en streamingdienst NOW.
Bekijk voor meer feestelijke favorieten onze gids met de beste kerstfilms aller tijden.