Het is niet moeilijk om te zien waarom, maar als je van een Pokemon een detective zou moeten maken, zou je Pikachu kiezen. Het is de mascotte van het merk, ongeveer net zo herkenbaar als Mickey Mouse en niet vreemd aan personificatie. Hij is 25 jaar lang de beste vriend van Ash Ketchum geweest, dus toen het tijd werd om politiewerk te gaan doen (en de stem van Ryan Reynolds te krijgen in een blockbuster verfilming), was Pikachu klaar voor de promotie. En nu, met Detective Pikachu Returns, is hij terug om koffie te drinken en Poke-misdaden op te lossen.
Maar zelfs afgezien van het feit dat Pikachu de Pokemon is die het minst angstaanjagend klinkt als hij de krachten van menselijke spraak krijgt, is het een wezen met het kritische denkvermogen en de biologische aanleg die nodig zijn voor deze baan. Als je de Pokedex-items van de afgelopen negen generaties spellen samenvoegt, wordt Pikachu in wezen een Raymond Chandler-personage.
En hij is net zo hard gekookt als het gaat om zijn affiniteit voor koffie – een kleine hoeveelheid koffie zou een dier van Pikachu’s formaat waarschijnlijk niet schaden, maar de hoeveelheid die dit monster binnenkrijgt zou zeer giftig zijn voor de meeste harige dingen op deze planeet. Maar Pikachu heeft een sterke maag, en dat heb je nodig als je op de zaak zit.
Een verse pot opzetten
(Afbeelding credit: The Pokemon Company)WAT DENKEN WE?
(Afbeelding credit: The Pokemon Company)
Detective Pikachu Returns recensie: “Een soms charmante, vaak glansloze ervaring”
Pikachu is zich ook zeer bewust van de wereld om zich heen. In Pokemon Yellow lezen we dat “hij zijn staart omhoog houdt om zijn omgeving in de gaten te houden.” Dit duidt op een helder hoofd en herkenning van zijn omgeving. Dat verschilt niet veel van veel schichtige boszoogdieren, maar zou extra tellen als je door de ingewanden van plaatsen zoals de ondergrondse Goldenrod City graaft. Dat is ook de reden waarom we geen Luitenant Slowpoke of Agent Slakoth zien.
Pikachu heeft echter veel meer dan alleen een dierlijk instinct. Zijn beschrijving in Pokemon Gold zegt dat “deze intelligente Pokemon harde bessen roostert met elektriciteit om ze mals genoeg te maken om te eten”. Als je bedenkt dat een groot deel van Gold en Silver gebaseerd is op het leren wat bessen zijn en dat Pokemon ze ook echt kunnen eten, loopt Pikachu ver vooruit. Pikachu kookt ze en wij duwen ze rauw door de keel van onze Pokemons? Het is echt de vraag wie wie moet trainen.
Vooral omdat Pikachu net zo intelligent is als een mens, of in ieder geval een vroege vorm van de mensheid. We weten niet precies wanneer de vroege mens leerde om voedsel te koken (sommige onderzoekers beweren dat het al twee miljoen jaar geleden was, terwijl andere schattingen rond de 780.000 jaar geleden liggen). Maar dit betekent dat de basisintelligentie van een Pikachu, zelfs zonder een focus op onderzoek, hem in de buurt brengt van het probleemoplossend vermogen en de intelligentie om gereedschap te maken van de Homo erectus.
Het is een zeer voorzichtig wezen (Pokemon Ruby vertelt ons dat, “wanneer Pikachu iets nieuws tegenkomt, hij het met een stroomstoot wegschiet”), en een die goed samenwerkt met anderen (Pokemon Platinum’s item is perfect voor een team van speurneuzen: “Hij gebruikt af en toe een elektrische schok om een andere Pikachu op te laden die in een verzwakte staat is”). Het is niet zo’n grote sprong om het idee te begrijpen dat Pikachu met een mens zou samenwerken om mysteries op te lossen. Of ons in ieder geval niet op straat achterlaat als we gewond raken.
(Afbeelding credit: The Pokemon Company)
“Dit betekent dat Pikachu bovenal in staat is om empathische interesse te delen met zijn menselijke soortgenoten; het is niet zomaar een Pokemon die een spoor opsnuift, maar eerder een die echt om de missie geeft.”
Pikachu’s relaties met de mensheid en met elkaar zitten vol met dezelfde gemeenschappelijke tradities en sentimentaliteit die wij hebben. In Pokemon Shield leren we dat “wanneer Pikachu elkaar ontmoeten, ze hun staarten tegen elkaar aan raken en elektriciteit uitwisselen als een vorm van begroeting.” En als we dan in veel latere spellen de pet van zijn partner dragen, begrijpen we dat deze “gevuld is met herinneringen… aan het samen reizen door veel verschillende regio’s” en “het bewijs is van de sterke band die Pikachu en zijn partner hebben gevormd.”
Dit betekent dat Pikachu bovenal in staat is om empathische interesse te delen met zijn menselijke soortgenoten; het is niet zomaar een Pokemon die een spoor opsnuift, maar een die echt om de missie geeft. Als u om de een of andere reden een Pikachu inhuurt, in plaats van een echt mens, weet u dat u het beste krijgt. Ze volgen u zo lang als nodig is, of in ieder geval zo lang als u per uur wilt betalen.
Als je dit allemaal bij elkaar optelt, krijg je een Pokemon die geschikt is om zowel ambassadeur voor zijn eigen soort te zijn als met mensen samen te werken om een onderzoek tot op de bodem uit te zoeken. Het zou ons moeten inspireren om meer rollen voor Pokemon in hun samenleving te vinden, rollen die verder gaan dan “huishoudelijke taken” en “vaag verontrustende ruzies tussen 10-jarigen”. Want Pikachu is niet alleen een geweldige detective voor een Pokemon, maar ook een verdomd goede detective op zich.
We zouden ons vereerd moeten voelen als hij ermee instemt om onze zaak aan te nemen.
Een ranglijst van de beste Pokemon spellen van best naar slechtst