Mijn eerste stappen in The Axis Unseen zijn aarzelend. Ik spawn midden in een uitgestrekt bos met een boog in mijn hand en geen herinnering aan deze plek of wie ik ben. Het langzame geratel van een elektrische gitaar lijkt mijn hartslag te evenaren terwijl ik mijn nieuwe omgeving doorgrond. Door een geestenpijl af te vuren, kan ik vooruit zoeken naar gevaar. Het buitenaardse blauwe licht overspoelt het donkere terrein in een koele deken van magie. Ik plaats een gloeiende marker op een verdacht uitziend bouwwerk een paar honderd meter verderop en plotseling word ik met een zware dreun weggerukt van mijn verkenningsmissie. Ik word aangevallen door een beest met gewei en iets wat op Bigfoot lijkt, en terwijl ik snel met mijn muiswiel draai om over te schakelen op houten pijlen, gaat de sfeervolle gitaarmuziek plotseling over in een volwaardige metal banger.
Dit is een gewone dag in de mystieke, meedogenloze wereld van The Axis Unseen. De game is een indieproject van Just Purkey Games, geleid door een ex-Skyrim- en Fallout-ontwikkelaar, en zet spelers op tegen een uitgestrekte wereld vol vijandige wezens die van plan zijn om je op te sporen. Ik heb nog niet alle wendingen van het verhaal van de naamloze Hunter meegemaakt, maar er is één ding dat ik wel kan doen: jagen op mijn prooi op zoek naar energiebronnen voor mijn wapens, magie en een ontluikende reeks nuttige vaardigheden – die me hopelijk net zo snel uit penibele situaties zullen bevrijden als ik erin lijk te belanden.
Scherpschutter
(Afbeelding credit: Just Purkey Games)
Misschien wel het leukste aan Axis Unseen tot nu toe is de gemene mix van overlevingsgameplay en hartverscheurende momenten van echte terreur. Ondersteund door de altijd aanwezige eb en vloed van muziek, die versnelt of vertraagt in lijn met dreigende gevaren of gevechtsontmoetingen, is het een unieke zintuiglijke ervaring die mijn volledige aandacht opeist.
Indie spotlicht
(Afbeelding credit: Bezoeker bij zonsondergang, medereiziger)
1000xResist is een van de best geschreven en snelste verhaallijnen van games
Om te beginnen lijkt er niet veel te zien. Eindeloze, glooiende heuvels met een paar vaalwitte rotsen vormen het gemiddelde terrein van elk level, waartoe je toegang krijgt door glinsterende deuropeningen te passeren vanuit een veilig gebied. Maar als je even naar de horizon kijkt, zie je reusachtige skeletresten die je doen denken aan de langdode monsters die hier ooit rondzwierven. Gelukkig zijn de wezens die hier nu op de loer liggen veel kleiner, maar ze kunnen nog steeds flink uithalen.
Mijn eerste stappen in The Axis Unseen zijn aarzelend. Ik spawn midden in een uitgestrekt bos met een boog in mijn hand en geen herinnering aan deze plek of wie ik ben. Het langzame geratel van een elektrische gitaar lijkt mijn hartslag te evenaren terwijl ik mijn nieuwe omgeving doorgrond. Door een geestenpijl af te vuren, kan ik vooruit zoeken naar gevaar. Het buitenaardse blauwe licht overspoelt het donkere terrein in een koele deken van magie. Ik plaats een gloeiende marker op een verdacht uitziend bouwwerk een paar honderd meter verderop en plotseling word ik met een zware dreun weggerukt van mijn verkenningsmissie. Ik word aangevallen door een beest met gewei en iets wat op Bigfoot lijkt, en terwijl ik snel met mijn muiswiel draai om over te schakelen op houten pijlen, gaat de sfeervolle gitaarmuziek plotseling over in een volwaardige metal banger.
Dit is een gewone dag in de mystieke, meedogenloze wereld van The Axis Unseen. De game is een indieproject van Just Purkey Games, geleid door een ex-Skyrim- en Fallout-ontwikkelaar, en zet spelers op tegen een uitgestrekte wereld vol vijandige wezens die van plan zijn om je op te sporen. Ik heb nog niet alle wendingen van het verhaal van de naamloze Hunter meegemaakt, maar er is één ding dat ik wel kan doen: jagen op mijn prooi op zoek naar energiebronnen voor mijn wapens, magie en een ontluikende reeks nuttige vaardigheden – die me hopelijk net zo snel uit penibele situaties zullen bevrijden als ik erin lijk te belanden.
Scherpschutter
(Afbeelding credit: Just Purkey Games)
Misschien wel het leukste aan Axis Unseen tot nu toe is de gemene mix van overlevingsgameplay en hartverscheurende momenten van echte terreur. Ondersteund door de altijd aanwezige eb en vloed van muziek, die versnelt of vertraagt in lijn met dreigende gevaren of gevechtsontmoetingen, is het een unieke zintuiglijke ervaring die mijn volledige aandacht opeist.
Indie spotlicht
(Afbeelding credit: Bezoeker bij zonsondergang, medereiziger)
1000xResist is een van de best geschreven en snelste verhaallijnen van games
Om te beginnen lijkt er niet veel te zien. Eindeloze, glooiende heuvels met een paar vaalwitte rotsen vormen het gemiddelde terrein van elk level, waartoe je toegang krijgt door glinsterende deuropeningen te passeren vanuit een veilig gebied. Maar als je even naar de horizon kijkt, zie je reusachtige skeletresten die je doen denken aan de langdode monsters die hier ooit rondzwierven. Gelukkig zijn de wezens die hier nu op de loer liggen veel kleiner, maar ze kunnen nog steeds flink uithalen.