Anime arena fighters zitten al jaren in een dip, wat voor een groot deel te wijten is aan het enorme gat dat Dragon Ball Z achterliet – de laatste titel van de serie, Dragon Ball Z Budokai Tenkaichi 3, kwam uit in 2007. In zijn afwezigheid hebben opkomende anime-series als Demon Slayer, Jujutsu Kaisen en My Hero Academia geprobeerd hun succes te herhalen, maar ze hadden niet de kracht om de volgende grote anime-fighterfranchise te worden. Maar met de grote terugkeer van de serie met Dragon Ball: Sparking Zero, is er een reële angst dat de fan-favoriete franchise het slachtoffer wordt van zijn eigen succes door de hype niet waar te maken.
Ik heb de game ongeveer twee uur gespeeld en ik kan zeggen dat Sparking Zero niet in de voetsporen treedt van de eerdere successen. De game biedt niet alleen de explosief snelle actie uit het verleden van de serie, maar tilt deze ook naar grotere hoogten door de fantasie van fans meer de vrije loop te laten dan in welke Dragon Ball-game dan ook.
Overboord gaan
(Afbeelding credit: Bandai Namco)Evenwichtig? Vegeta-bout-it
(Afbeelding credit: Bandai Namco)
Dragon Ball: Sparking Zero is heerlijk ongebalanceerd en “zeker geen esports game”, dus de ontwikkelaars moesten een unieke benadering vinden voor online rangschikking.
Sparking Zero heeft meteen een van de meest uitgebreide DBZ personage rosters ooit, met 180 personages beschikbaar bij de lancering. Deze personages – waaronder film- en Dragon Ball GT-toppers als Baby Vegeta en Pan – kunnen in de game worden vrijgespeeld door missies en gevechten te voltooien of via de in-game valuta, Zeni. Op de vraag of er plannen zijn om in de nabije toekomst meer personages aan de game toe te voegen, net als bij Dragon Ball FighterZ, vertelt producer Jun Furutani aan GamesRadar+ dat Bandai Namco van plan is om na de lancering drie golven met personages uit Dragon Ball Super, Dragon Ball Super: Super Hero en Dragon Ball Daima uit te brengen.
Anime arena fighters zitten al jaren in een dip, wat voor een groot deel te wijten is aan het enorme gat dat Dragon Ball Z achterliet – de laatste titel van de serie, Dragon Ball Z Budokai Tenkaichi 3, kwam uit in 2007. In zijn afwezigheid hebben opkomende anime-series als Demon Slayer, Jujutsu Kaisen en My Hero Academia geprobeerd hun succes te herhalen, maar ze hadden niet de kracht om de volgende grote anime-fighterfranchise te worden. Maar met de grote terugkeer van de serie met Dragon Ball: Sparking Zero, is er een reële angst dat de fan-favoriete franchise het slachtoffer wordt van zijn eigen succes door de hype niet waar te maken.
Ik heb de game ongeveer twee uur gespeeld en ik kan zeggen dat Sparking Zero niet in de voetsporen treedt van de eerdere successen. De game biedt niet alleen de explosief snelle actie uit het verleden van de serie, maar tilt deze ook naar grotere hoogten door de fantasie van fans meer de vrije loop te laten dan in welke Dragon Ball-game dan ook.
Overboord gaan
(Afbeelding credit: Bandai Namco)Evenwichtig? Vegeta-bout-it
(Afbeelding credit: Bandai Namco)
Dragon Ball: Sparking Zero is heerlijk ongebalanceerd en “zeker geen esports game”, dus de ontwikkelaars moesten een unieke benadering vinden voor online rangschikking.
Sparking Zero heeft meteen een van de meest uitgebreide DBZ personage rosters ooit, met 180 personages beschikbaar bij de lancering. Deze personages – waaronder film- en Dragon Ball GT-toppers als Baby Vegeta en Pan – kunnen in de game worden vrijgespeeld door missies en gevechten te voltooien of via de in-game valuta, Zeni. Op de vraag of er plannen zijn om in de nabije toekomst meer personages aan de game toe te voegen, net als bij Dragon Ball FighterZ, vertelt producer Jun Furutani aan GamesRadar+ dat Bandai Namco van plan is om na de lancering drie golven met personages uit Dragon Ball Super, Dragon Ball Super: Super Hero en Dragon Ball Daima uit te brengen.
Een Dragon Ball Z-fan vragen om zijn droomscenario uit te voeren is als een vis vragen om te zwemmen, dus het eerste wat ik doe tijdens mijn twee uur durende speelsessie is mijn teen in het Custom Battle-gedeelte van de game steken, waar ik Mystic Gohan en Perfect Cell het wil laten uitvechten in de Hyperbolic Time Chamber. Ik heb mijn tijd echter wijselijk ingekort toen ik me realiseerde hoe intimiderend diep het systeem is voor Dragon Ball-idioten zoals ik. Custom Battle is eigenlijk Mario Maker op steroïden voor Dragon Ball Z-fans. In Custom Battle speel je niet alleen als een anime-regisseur door aanpasbare episodetitels, cutscènes en dialogen te kiezen uit de 500 aanpasbare zelfstandige naamwoorden in het spel, maar je kunt ook de begeleidende muziek, de verteller, camerafilters en cutscènes na gevechten kiezen. Bovendien kun je deze gevechten online delen met mensen om je droomscenario Dragon Ball-episode uit te proberen.
De gescripte versie van Custom Battle in de game, Bonus Battles – net als de verhaalmodus van Dragon Ball Z: Super Sonic Warriors – zijn een mix van ‘wat als’- en uitgebreide canonscenario’s. Deze scenario’s variëren van originele gevechten zoals Perfect Cell die samen met Goku tegen Babidi’s trawanten vecht, Kefla en Caulifla die het tegen de hele reeks Super Saiyan-fusies opnemen of Future Trunks die met Piccolo traint. Terwijl de versie van dit systeem in elke andere game een makkie zou zijn, is het moeilijkheidsplafond van Sparking Zero verrassend hoog, waardoor deze gevechten meer aanvoelen als dungeon-runs dan als licht werk.
Het gevechtssysteem van Sparking Zero is bedrieglijk eenvoudig te begrijpen, maar toch een uitdaging om meteen onder de knie te krijgen. Een belangrijke bijdrage aan die moeilijkheidscurve is hoe sterk de computer van het spel is bij een gemiddelde instelling. In tegenstelling tot andere games waar je een truc kunt bedenken zoals het spammen van straalaanvallen om goedkope schade te krijgen van een CPU-personage om het tij van de strijd te keren, zal de CPU van Sparking Zero straalaanvallen afketsen en teleporten achter je sneller dan onervaren handen kunnen opbrengen.
(Afbeelding credit: Bandai Namco)
Anime arena fighters zitten al jaren in een dip, wat voor een groot deel te wijten is aan het enorme gat dat Dragon Ball Z achterliet – de laatste titel van de serie, Dragon Ball Z Budokai Tenkaichi 3, kwam uit in 2007. In zijn afwezigheid hebben opkomende anime-series als Demon Slayer, Jujutsu Kaisen en My Hero Academia geprobeerd hun succes te herhalen, maar ze hadden niet de kracht om de volgende grote anime-fighterfranchise te worden. Maar met de grote terugkeer van de serie met Dragon Ball: Sparking Zero, is er een reële angst dat de fan-favoriete franchise het slachtoffer wordt van zijn eigen succes door de hype niet waar te maken.
Ik heb de game ongeveer twee uur gespeeld en ik kan zeggen dat Sparking Zero niet in de voetsporen treedt van de eerdere successen. De game biedt niet alleen de explosief snelle actie uit het verleden van de serie, maar tilt deze ook naar grotere hoogten door de fantasie van fans meer de vrije loop te laten dan in welke Dragon Ball-game dan ook.
Overboord gaan
(Afbeelding credit: Bandai Namco)Evenwichtig? Vegeta-bout-it
(Afbeelding credit: Bandai Namco)
Dragon Ball: Sparking Zero is heerlijk ongebalanceerd en “zeker geen esports game”, dus de ontwikkelaars moesten een unieke benadering vinden voor online rangschikking.
Sparking Zero heeft meteen een van de meest uitgebreide DBZ personage rosters ooit, met 180 personages beschikbaar bij de lancering. Deze personages – waaronder film- en Dragon Ball GT-toppers als Baby Vegeta en Pan – kunnen in de game worden vrijgespeeld door missies en gevechten te voltooien of via de in-game valuta, Zeni. Op de vraag of er plannen zijn om in de nabije toekomst meer personages aan de game toe te voegen, net als bij Dragon Ball FighterZ, vertelt producer Jun Furutani aan GamesRadar+ dat Bandai Namco van plan is om na de lancering drie golven met personages uit Dragon Ball Super, Dragon Ball Super: Super Hero en Dragon Ball Daima uit te brengen.
Een Dragon Ball Z-fan vragen om zijn droomscenario uit te voeren is als een vis vragen om te zwemmen, dus het eerste wat ik doe tijdens mijn twee uur durende speelsessie is mijn teen in het Custom Battle-gedeelte van de game steken, waar ik Mystic Gohan en Perfect Cell het wil laten uitvechten in de Hyperbolic Time Chamber. Ik heb mijn tijd echter wijselijk ingekort toen ik me realiseerde hoe intimiderend diep het systeem is voor Dragon Ball-idioten zoals ik. Custom Battle is eigenlijk Mario Maker op steroïden voor Dragon Ball Z-fans. In Custom Battle speel je niet alleen als een anime-regisseur door aanpasbare episodetitels, cutscènes en dialogen te kiezen uit de 500 aanpasbare zelfstandige naamwoorden in het spel, maar je kunt ook de begeleidende muziek, de verteller, camerafilters en cutscènes na gevechten kiezen. Bovendien kun je deze gevechten online delen met mensen om je droomscenario Dragon Ball-episode uit te proberen.
De gescripte versie van Custom Battle in de game, Bonus Battles – net als de verhaalmodus van Dragon Ball Z: Super Sonic Warriors – zijn een mix van ‘wat als’- en uitgebreide canonscenario’s. Deze scenario’s variëren van originele gevechten zoals Perfect Cell die samen met Goku tegen Babidi’s trawanten vecht, Kefla en Caulifla die het tegen de hele reeks Super Saiyan-fusies opnemen of Future Trunks die met Piccolo traint. Terwijl de versie van dit systeem in elke andere game een makkie zou zijn, is het moeilijkheidsplafond van Sparking Zero verrassend hoog, waardoor deze gevechten meer aanvoelen als dungeon-runs dan als licht werk.
Het gevechtssysteem van Sparking Zero is bedrieglijk eenvoudig te begrijpen, maar toch een uitdaging om meteen onder de knie te krijgen. Een belangrijke bijdrage aan die moeilijkheidscurve is hoe sterk de computer van het spel is bij een gemiddelde instelling. In tegenstelling tot andere games waar je een truc kunt bedenken zoals het spammen van straalaanvallen om goedkope schade te krijgen van een CPU-personage om het tij van de strijd te keren, zal de CPU van Sparking Zero straalaanvallen afketsen en teleporten achter je sneller dan onervaren handen kunnen opbrengen.