Hoe leg je Metal Gear Solid uit aan iemand die het nog nooit heeft meegemaakt? Op het eerste gezicht is het een bijna ondoordringbare explosie van schorre hoofdpersonen, kartonnen dozen en gigantische uitroeptekens – met robots er liefdevol bovenop. Maar voor degenen die Shadow Moses, Big Shell en Tselinoyarsk de eerste keer hebben verkend, voelt Kojima’s stealth-saga minder als een videogame en meer als een heilige tekst.
In de afgelopen jaren is de mythos van de legendarische soldaat echter afgezwakt. Bijna tien jaar na Metal Gear Solid 5: The Phantom Pain is een hele generatie gamers opgegroeid in een wereld zonder Snake. Nu Gen Z het verschil tussen Volgin en Ocelot niet meer weet, bevinden we ons in een tijd van een Kojima-crisis zonder weerga. Konami hoopt deze misstand recht te zetten door Snake’s klassieker uit de koude oorlog, Metal Gear Solid 3: Snake Eater, opnieuw te maken voor glimmende moderne hardware.
Terwijl de releasedatum nog steeds niet in zicht is, ontving ik informatie over een topgeheime demo voor dit nieuwe ‘Delta’ Metal Gear Solid 3-remake project. Als een doorgewinterde F.O.X veteraan, zoals Chase en Status voor mij, keerde ik gretig terug naar 2 Jungle, trok mijn bandanna opnieuw aan, stelde mijn codec af en pakte mijn Mk2 kalmeringspistool voor de laatste keer. Terwijl ik mijn headset opzette en mijn missie-apparaat oppakte, schoot er één vraag door mijn hoofd: heeft Konami deze tijdloze klassieker met liefde gerestaureerd, of is er alleen maar met de kartonnen doos geknoeid? Het was tijd om erachter te komen.
Je hebt moeten wachten, hè?
(Afbeelding credit: Konami)
Het is duizelingwekkend om terug te keren naar MGS3: Snake Eater in 2024. Terwijl de camera ronddraait naar een gasmasker dragende Big Boss, kletsen Major Tom en de rest van zijn piloten en grimassen met een nieuw elan. Terwijl de iconische score begint, stijgt mijn spanning en krijg ik kippenvel… voordat ik voor een lange cutscène sta geparkeerd, als een onhandelbare peuter met een iPad. Alsof Kojima nooit is weggeweest.
Hoe leg je Metal Gear Solid uit aan iemand die het nog nooit heeft meegemaakt? Op het eerste gezicht is het een bijna ondoordringbare explosie van schorre hoofdpersonen, kartonnen dozen en gigantische uitroeptekens – met robots er liefdevol bovenop. Maar voor degenen die Shadow Moses, Big Shell en Tselinoyarsk de eerste keer hebben verkend, voelt Kojima’s stealth-saga minder als een videogame en meer als een heilige tekst.
In de afgelopen jaren is de mythos van de legendarische soldaat echter afgezwakt. Bijna tien jaar na Metal Gear Solid 5: The Phantom Pain is een hele generatie gamers opgegroeid in een wereld zonder Snake. Nu Gen Z het verschil tussen Volgin en Ocelot niet meer weet, bevinden we ons in een tijd van een Kojima-crisis zonder weerga. Konami hoopt deze misstand recht te zetten door Snake’s klassieker uit de koude oorlog, Metal Gear Solid 3: Snake Eater, opnieuw te maken voor glimmende moderne hardware.
Terwijl de releasedatum nog steeds niet in zicht is, ontving ik informatie over een topgeheime demo voor dit nieuwe ‘Delta’ Metal Gear Solid 3-remake project. Als een doorgewinterde F.O.X veteraan, zoals Chase en Status voor mij, keerde ik gretig terug naar 2 Jungle, trok mijn bandanna opnieuw aan, stelde mijn codec af en pakte mijn Mk2 kalmeringspistool voor de laatste keer. Terwijl ik mijn headset opzette en mijn missie-apparaat oppakte, schoot er één vraag door mijn hoofd: heeft Konami deze tijdloze klassieker met liefde gerestaureerd, of is er alleen maar met de kartonnen doos geknoeid? Het was tijd om erachter te komen.
Je hebt moeten wachten, hè?
(Afbeelding credit: Konami)
Het is duizelingwekkend om terug te keren naar MGS3: Snake Eater in 2024. Terwijl de camera ronddraait naar een gasmasker dragende Big Boss, kletsen Major Tom en de rest van zijn piloten en grimassen met een nieuw elan. Terwijl de iconische score begint, stijgt mijn spanning en krijg ik kippenvel… voordat ik voor een lange cutscène sta geparkeerd, als een onhandelbare peuter met een iPad. Alsof Kojima nooit is weggeweest.
Laten we het voor de hand liggende uit de weg ruimen: Metal Gear Solid Delta ziet er absoluut prachtig uit. Hoewel ik een van de neezeggers was die aanvankelijk niet overtuigd waren door het nieuwe personagemodel van Big Boss – en het ontbreken van een sepiafilter – zijn die twijfels volledig verdwenen zodra ik de vochtige begroeiing aan het verkennen ben. Terwijl de dichtbegroeide jungle glinstert in de hitte en de insecten boven Snakes zoemen, zijn het de kleine details die indruk maken. Van de rode knipperende lampjes op soldatenradio’s tot de verdovingspijltjes die uit vijanden steken, deze iconische omgeving barst van het nieuwe leven. Er is veel gesproken over de blijvende zichtbare schade van Snake in Delta, maar in de proloog van Virtuous Mission leek dit niet echt zichtbaar.
Als mijn dekmantel wordt opgeblazen en ik in een harig vuurgevecht terechtkom, lijken kogelschrammen en geweerkolven niet op te vallen. Het kruipen door de dikke modderige moerassen laat echter wel een duister spoor achter en als ik uit de dikke modder tevoorschijn kom en buiten het bereik van de kaken van een alligator rol, blijft de modder nog een paar schermen lang aan het kleverige uniform van Snake plakken. Konami vindt dat deze keuze voor het filmische aspect Snake Eater nieuw leven inblaast: “Als mensen [Snake Eater] vandaag de dag spelen, willen we niet dat het aanvoelt als een 20 jaar oud spel – oud en lomp,” legt serieproducent Noriaki Okamura uit. “We willen ervoor zorgen dat het precies zo aanvoelt als ze het zich herinneren – als de visie van Snake Eater in hun hoofd.”
Cutscènes voelen nieuw dynamisch aan, waardoor je naar believen kunt in- en uitzoomen op elke glinsterende 4K-scène en de camera in bizarre hoeken kunt plaatsen om minuscule details in je op te nemen, net als een zoomgrage YouTuber. Dit is iets waar ik vooral van geniet als ik Snake Eater’s groep iconische schurken tegenkom, de Cobra Unit. Deze absurde antagonisten wemelen nu van excentriciteit. De ogen van The End puilen uit als iets dat zo van de pagina’s van manga-horrorschrijver Junji Ito komt, terwijl de horzels van The Pain er misselijkmakend nieuw uitzien. Zelfs Volgins littekens zien er angstaanjagender uit dan ooit, de bliksem schiet uit hem met een realistisch geknetter. Net als zijn voorgangers heeft MGS3: Snake Eater heeft er altijd plezier in gehad om te laveren tussen realisme en volslagen onzin, en tot nu toe lijkt het erop dat die oorspronkelijke excentrieke geest liefdevol intact blijft in Delta.
Meld je aan voor de GamesRadar+-nieuwsbrief
Wekelijkse overzichten, verhalen uit de communities waar je van houdt en meer
Hoe leg je Metal Gear Solid uit aan iemand die het nog nooit heeft meegemaakt? Op het eerste gezicht is het een bijna ondoordringbare explosie van schorre hoofdpersonen, kartonnen dozen en gigantische uitroeptekens – met robots er liefdevol bovenop. Maar voor degenen die Shadow Moses, Big Shell en Tselinoyarsk de eerste keer hebben verkend, voelt Kojima’s stealth-saga minder als een videogame en meer als een heilige tekst.
In de afgelopen jaren is de mythos van de legendarische soldaat echter afgezwakt. Bijna tien jaar na Metal Gear Solid 5: The Phantom Pain is een hele generatie gamers opgegroeid in een wereld zonder Snake. Nu Gen Z het verschil tussen Volgin en Ocelot niet meer weet, bevinden we ons in een tijd van een Kojima-crisis zonder weerga. Konami hoopt deze misstand recht te zetten door Snake’s klassieker uit de koude oorlog, Metal Gear Solid 3: Snake Eater, opnieuw te maken voor glimmende moderne hardware.
Terwijl de releasedatum nog steeds niet in zicht is, ontving ik informatie over een topgeheime demo voor dit nieuwe ‘Delta’ Metal Gear Solid 3-remake project. Als een doorgewinterde F.O.X veteraan, zoals Chase en Status voor mij, keerde ik gretig terug naar 2 Jungle, trok mijn bandanna opnieuw aan, stelde mijn codec af en pakte mijn Mk2 kalmeringspistool voor de laatste keer. Terwijl ik mijn headset opzette en mijn missie-apparaat oppakte, schoot er één vraag door mijn hoofd: heeft Konami deze tijdloze klassieker met liefde gerestaureerd, of is er alleen maar met de kartonnen doos geknoeid? Het was tijd om erachter te komen.
Je hebt moeten wachten, hè?
(Afbeelding credit: Konami)
Het is duizelingwekkend om terug te keren naar MGS3: Snake Eater in 2024. Terwijl de camera ronddraait naar een gasmasker dragende Big Boss, kletsen Major Tom en de rest van zijn piloten en grimassen met een nieuw elan. Terwijl de iconische score begint, stijgt mijn spanning en krijg ik kippenvel… voordat ik voor een lange cutscène sta geparkeerd, als een onhandelbare peuter met een iPad. Alsof Kojima nooit is weggeweest.
Laten we het voor de hand liggende uit de weg ruimen: Metal Gear Solid Delta ziet er absoluut prachtig uit. Hoewel ik een van de neezeggers was die aanvankelijk niet overtuigd waren door het nieuwe personagemodel van Big Boss – en het ontbreken van een sepiafilter – zijn die twijfels volledig verdwenen zodra ik de vochtige begroeiing aan het verkennen ben. Terwijl de dichtbegroeide jungle glinstert in de hitte en de insecten boven Snakes zoemen, zijn het de kleine details die indruk maken. Van de rode knipperende lampjes op soldatenradio’s tot de verdovingspijltjes die uit vijanden steken, deze iconische omgeving barst van het nieuwe leven. Er is veel gesproken over de blijvende zichtbare schade van Snake in Delta, maar in de proloog van Virtuous Mission leek dit niet echt zichtbaar.
Als mijn dekmantel wordt opgeblazen en ik in een harig vuurgevecht terechtkom, lijken kogelschrammen en geweerkolven niet op te vallen. Het kruipen door de dikke modderige moerassen laat echter wel een duister spoor achter en als ik uit de dikke modder tevoorschijn kom en buiten het bereik van de kaken van een alligator rol, blijft de modder nog een paar schermen lang aan het kleverige uniform van Snake plakken. Konami vindt dat deze keuze voor het filmische aspect Snake Eater nieuw leven inblaast: “Als mensen [Snake Eater] vandaag de dag spelen, willen we niet dat het aanvoelt als een 20 jaar oud spel – oud en lomp,” legt serieproducent Noriaki Okamura uit. “We willen ervoor zorgen dat het precies zo aanvoelt als ze het zich herinneren – als de visie van Snake Eater in hun hoofd.”